მამა ახლავე ციდან ჩამოდი II

- რა გნებავთ?? - მე უბრალოდ მაინტერესებდა რას კითხულობდით?- ისე თავდაჯერებულმა თქვა ზაზამ, რომ გეგონებოდათ მართლა ეს აინტერესებდა - ლევან გოთუა - "ყინწვისის ანგელოზი".. დაგაკმაყოფილათ პასუხმაა??! - და ჭიშკარი შეაღო .. - ანგელოზი... ანგელოზი

ამბავი შენზე

დღეს გაზაფხულის პირველი დღეა, ჩემი დაბადების დღე. 15 წლის გავხდი - დიდი გოგო ვარ უკვე. არ მიყვარს ჩემი დაბადების დღე, განსაკუთრებით იმის მერე, რაც დედა და მამა ერთად აღარ ცხოვრობენ, მამა ცოტა ხნით მოდის, დამხედავს, მიდის... დედა ჩუმად არის... ზოგჯერ

შინაბერასა და მუნჯი ქალის ამბავი

საინტერესოა თქვენი შეფასება აბა, ვისაც ყველაფრის დამნახველი ცისა არ გჯერავთ, მომყევით ამ უზარმაზარ ეზოში სადაც პატარა კოხტა სახლი შუა გულში ისეა ჩადგმული, გეგონება ვიღაცას ზურგით მოეტანოს და ზედ მიწის გულზე დაედგას, სახლის პირველი ნაწილი

აივნებიანი ამბავი (სრულად)

ყოველდღე ასე ვუყურებდით და გვეზიზღებოდა ერთმანეთი. მან იცოდა, რომ მე ვიყურებოდი მისი კორპუსის ყველა ფანჯარაში, როგორც გიჟი, შეშლილი, საკუთარი ცხოვრების არმქონე გოგო მასზე ბევრად მუქი ფერის კანით და არანაკლებ მტრული მზერით.

ჩემი ამბავი (თავი მესამე)

ერთობ ენერგიულად გავიღვიძე რასაც არ ველოდი, ამდენი წევისგან უმეტესად დაბღვერილი სახე მაქვს ხოლმე უთენია, წამოვხტი წყალი გადავივლე მივდექ მოვდექი როგორც ჩემი მგზავრობის საწყის ახასიათებს და მოკლდე ლოცვით და პრჯვრის წერით დავტოვე სახლი. ცხელი დღე იყო

ჩემი ამბავი (თავი მეორე)

არა ნარკოტიკს...80 იანი წლების ლისაბონი განსხვავებდებოდა ყველამხრივ ახლანდელისგან, ნარკოტიკების ზღვას მიქონდა აქაურობა როგორც დანამდვილებითი ცნობები მაუწყებენ, ევროპის უდიდესი ბაზარი ნარკოტიკის სწორედ აქ მდებარეობდა, კერძოდ უბნის სახელი სადაც ეს

ჩემი ამბავი (თავი პირველი)

უბრალო სამუშაო დღე გათენდა, ზანტად ავდექი ფეხზე და მზადებას შევუდექი, სამუშაო ადგილამდე დაახლოებით ერთი საათი მჭირდება ხოლმე რომ მივიდე, 10 -15 წუთი ავტობუს 30 წუთი მეტროს და 10-15 წუთიც ფეხით ავლას კიბეებისას, რომელიც ჩემს დანიშნულების ადგილს

უსიტყვოდ...( ნამდვილი ამბავი) ~2~

მართლაც ვერ დავიძინე მაგრამ FB-ზე აღარ შევსულვარ მალე ჩემი დაბადების დღე მოდიოდა და გახარებულს ყველაფერი დამავიწყდა ჰო და აი ახლა 24 მარტს ჩემი დაბადების დღე იყო როგორც ყოველთვის FB-ზე ვიყავი გვიანობამდე და მანაც მომილოცა -ბოთე დაბადების დღეს

უსიტყვოდ... (ნამდვილი ამბავი)

ვიცი ალბათ გამაკრიტიკებთ ასე რატომ აკეთებო მაგრამ რა ვქნა უბრალოდ არ შემიძლია, მოგიყვებით ამ ამბავს და რჩევა მომეცით რა ვქნა უბრალოდ მირჩუეთ მეტს არაფერს ვითხივ <3 <3 სულ დამავიწყდა ეს ამბავი მე მეხება

ერთი სიყვარულის ისტორია (ნამდვილი ამბავი)

90-იანი წლები იდგა. ერთი სიმპათიური გოგონა ღრმა ტაიგიდან ვლადივოსტოკში მიემგზავრებოდა. ის ამაოდ ცდილობდა ტრანსციმბირულ მატარებელში ასვლას. გამცილებელმა აუხსნა, რომ თავისუფალი ადგილი საერთოდ არ ჰქონდათ. იყო მხოლოდ ერტადერთი ადგილი ორადგილიან კუპეში,