თავადაზნაურული ამბები (10)

-არ შემიძლია,ამ წამს ვერაფრით ვამართლებ! ნუთუ გაფრთხილება მაინც არ შეეძლო,თათია ოპერაციაზე შევდივარ და ვერ გაგაცილებთო?! მე რა ბევრს ვითხოვ? იქნებ ვეღარასდროს ვნახოთ ერთმანეთი? ღმერთო,ამაზე არც კი მიფიქრია-თავში წამოვიშინე ხელები,უკნიდან ვიღაცის ხმა

თავადაზნაურული ამბები (9)

-სულ მაინეტერესებდა შენი მკერდი,მაგრამ ასე სახალხოდ ცნობილს თუ გახდიდი არ მეგონა!-გაბრაზებული ლაპარაკობდა იოანე.თან სავარძელზე გადაწოლილიყო და ანანოს ქვევიდან უყურებდა,რომელიც გიჟივით აქეთ-იქით დადიოდა და თან ცალი ხელით ინიავებდა.ქალბატონი

თავადაზნაურული ამბები (8)

-რაც მაგას უნდა,მაგისთვის თქვენ ჯერ ძაან პატარები ხართ!-საყვარლად გაიცინა და გვერდით მდგომს ვნებიანი მზერა ესროლა. -შენ კიდევ საკმაოდ მოხუცი ხარ იმისთვის ,რომ ეგ გოგო ასიამოვნო!-ჩემთვის ჩავილაპარაკე,მაგრამ ბედი რომ არ გექნება.იმ წამს გამორთეს მუსიკა

თავადაზნაურული ამბები (7)

-შეშინებული არ ვიცი და თხა გვერდით მიდგას-გაკრეჭილმა იოანემ თავლით ანანოზე მანიშნა და ფერდში მუშტიც მიიღო. -ამ დაქალებს რა ძალა გაქვთ ჩემი-ჩაიკეცა ვაჟბტონი-მართლა ხო არ ჭიდაობდით,ძალა გერჩით? -თუ არ მოკეტავ,ორივეს ძალას ერთად გამოცდი-მიუგდო ანანომ

თავადაზნაურული ამბები (6)

-იქნებ შენი ფეხები დავაბათ? რადგან თავისით ვერ ჩერდებიან!-გადმომიჩურჩულა ნიკოლამ და სანამ გავიაზრებდი რა მითხრა,მარჯვენა ხელი ჩემს მოშიშვლებულ ფეხებზე დადო და მომიჭირა რომ გამეჩერებინა. -იქნებ ხელები მომაშორო პედოფილო?-მეც ჩუმად გადავუჩურჩულე და

თავადაზნაურული ამბები (5)

ბოლო შტრიხებიც შევისწორეთ და ნიკოლას დედასთან ერთად მისაღებში ჩავედით.მეგონა,რომ ყველასთვის შეუმჩნევლები დავრჩებოდით,მაგრამ რატომღაც ყველა ჩვენ გვიყურებდა და ანანოს წეღანდელი ნერვიულობა ჩემზეც გადმოდიოდა.როგორც იქნა,წრის შუაში მამიდა დავლანდე და

თავადაზნაურული ამბები (4)

შესანიშნავი ღამე იყო,ასეც ვერ ვიტყვით-ხმა დავიბოხე,თან ცოტა მაკლდა აჭიხვინებამდე.ანანო მოულოდნელად წამოხტა საწლოდან და მკერდსა და სასქესო ორგანოს ხელით იმალავდა,ალბათ თავი ტიტველი ეგონა ამ საწყალს. -რაა? რას ამბობთ? ეს რა საუბარია? სადა ჩემი

თავადაზნაურული ამბები (3)

-როგორც იქნა,გიპოვეთ! ბავშვების კვალობაზე ბევრი დაგილევიათ-ირონიულად შეგვათვალიერა ორივე. -ნიკო ძია,ძიძობა როდიდან დაიწყეთ?-მეც ირონიულად ავხედე,თან თვალებს ძლივს ვახელდი. -მადლობა მამიდაჩემს უთხარით,რომ აქ ვარ! -მადლობა მამიდაშენს,ღმერთს,ყველა

თავადაზნაურული ამბები (2)

აეროპორტიდან გამოვედით თუ არა,მამიდას ლურჯი თვალები მომხვდა მხედველობაში და ეგრევე მისკენ წავედი,მინდოდა შევხტომოდი,მაგრამ გამახსენდა რომ მარტო არ იყო.ამიტომ დინჯი ნაბიჯით მივუახლოვდით მე და ანანო ქალბატონ ლელას.რომ დამინახა, თავი ვერ შეიკავა და

თავადაზნაურული ამბები (1)

-დედიკო,რამდენჯერ უნდა გითხრა,რომ ეს ქაჯური საქციელები დახვეწო?!-მართალია,ბოლოს და ბოლოს,აზნაურების ოჯახში ვთხოვდები!-რააა? შენ რა თანახმა ხარ დედიკო,რომ ის ბიჭი გაიცნო?-სიხარული მაინც ვერ დამალა დედაჩემმა.