მოდი, მაგრამ არა ! წადი !

წამში მონაგონი სტროფი წუთში აცდენილი წამი როცა ვამბობ უკვე მორჩა... მოდი, მაგრამ არა! წადი!

ეგოისტი მე კი არა, შენ აღმოჩნდი

შენ ისე ღრმად შემოიჭერ ამ ჩემ გულში, ადგილიც კი არ დატოვე სხვა გრძნობისთვის. აღარ ვიცი, მარტოსულმა რა უნდა ვქნა, ეგოისტი მე კი არა, შენ აღმოჩნდი.

იყო და არა იყო რა (რითმას ეტიუდი)

იყო საათებში ღამით გაქაფული, მთვარით მოთხრობილი კვანტური ოცნება; მკრთალი ნათებებით თვალებ გაკვანძული სიცოცხლის წყურვილის უდროო მოთმენა,

ჩვენ ? არა, მე და შენ!

მე ჩემი თავი ფუჭად ვაწამე, შენზე ფიქრებში დრო, რომ დავკარგე, ის წაღლეტილი წლები იკმარე, მე შენში როცა გადავიკარგე.წარსულის წაშლა კი უკვე ვითავე! კარგო შენ ჩემში გარდაიცვალე,და ახლა, როცა - ეს ვაღიარე

სამი მიზეზი (10 თავი)

-უნდა ვილაპარაკოთ არა?_ღრმად ამოიოხრა განომ. -რა თქმა უნდა, დაჯექით, იმედია აზრზე მალე მოვალ_სახეზე ხელები ჩამოისვა კაცმა -ყოველდღე ხომ არ ხვდები მკვდრად შერაცხულ შვილებს. -მამა წყალი ხომ არ გინდა? სახეზე ფერი არ გადევს._მის წინ ჩაიმუხლა რატიმ

შეიცვალე....

მარტის თვესავით შეიცვალე ამ მოკლე ხანში....ახლა გამსგავსებ მაისს არა, უფრო იანვარს...გრძნობების სიმცირე უკვე იგრძნობა უხორცო ხმაში.შენში მზეს არა, ახლა ვხედავ უფრო ნიაღვარს... გრძნობა დაკარგე, მაგრამ ვეღარც

გოგონა ვარდისფერი პუანტებით (სრულად)

დროებით გაწყვეტილი დედა-შვილობა და ურთიერთობაში გაჩენილი ოთხწლიანი ბზარი. შეძლებენ თუ არა წლების შემდეგ შეხვედრილი ნათია და ლიზა ერთმანეთის დაბრუნებას ან ხელმეორედ პოვნას?

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მეორე ნაწილი თავი 10.

-თქვენ კარგად იცით რა გამოვიარე მთელი ეს წლები,ისიც კარგად იცით თუ რა ჯოჯოხეთი იყო მთელი ეს დრო ჩემთვის,მაგრამ მოგონებებს და ჩემს გრძნობებს გონებაში ვანადგურებდი და არა გულში.

ეს სიყვარულზე მეტია

ხო მართლა მე ვარ ანა 19 წლის ვსწავლობ უნივერსიტეტში იურიდიულზე, ქეთი არის ჩემი საუკეთესო მეგობარი ყოველთვის მიგებს, ალექსიც ვახსენე ის ჩემზე ორი წლით უფროსია უნივერსიტეტში ერთად ვსწავლობთ, ის და მისი სასტავი უნივერსიტეტის ზე სიმპატიური ბიჭები

უცხო (თავი 2)

მანქანაში ჩასხდომის შემდგომ ხმა არცერთს არ ამოგვიღია. თორნიკეს ისევ ჩემი ხელი ჰქონდა თავისაში მოქცეული და ცერა თითით მეფერებოდა. მოუსვენრად იყო,ვხვდებოდი რაღაცის თქმა უნდოდა და ვერ გადაეწყვიტა ეთქვა თუ არა. -მითხარი თუ რამის თქმა გინდა,მირჩევნია