შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 10) დასასრული

-აუ დუდი მთვრალი ხარ, შენ რაც გინდა ის ქენი, მე მივდივარ ჩემს სახლში. მბრძანებლობას შეეშვი, არც მამაჩემი ხარ და არც ჩემი შეყვარებული-ბოლო სიტყვას ხაზი გავუსვი და მის უკან გავიხედე, თვალი რომ ამეცილებინა.-ა, ანუ არ ვარ შენი შეყვარებული?-არა-არ ვარ

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 8)

პულსაცია ამიჩქარდა, ფეხზე წამოვხტი, ჩანთა ავიღე და სახლიდან გავვარდი. გული გამალებით მიცემდა, დუდამ მიღალატა?არა, რა სისულელეა, დუდა ასეთი ტიპი არაა, თანაც მთელი ღამე მიმეორებდა მიყვარხარ ჩემო ფერიაო. ღმერთო, იქნებ .რაღაც მეშლება, დუდასთვის უნდა

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 7)

–რა დამთხვევაა ერეკლე, ერთად ხომ არ ავსულიყავით?–გადავიხარხარე და ეკეს სათვალე მოვირგე.–აშკარად მე უფრო მიხდება–ვთქვი ისევ. –შენ იღადავე და მართლა ერთად ხო არ ავიდეთ, დუდამ მარტო არსად არ გაუშვაო და დაგელოდები სანამ მშობლებთან იქნები. –დუდას 3 წლის

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 6)

შუბლში ხელი ვიხალე და ჩანთიდან მობილური ამოვიღე. აუარებელი ზარები, მესიჯები, ღმერთო შენ მიშველე ეს რა დამემართა. ტუჩზე ვიკბინე და მაშინვე ვიგრძენი ტკივილი, სისხლის გემო და ყველაფერი დამიტრიალდა თავში, მობილურში კამერა გავხსენი, სასწრაფოდ

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 5)

დეჟავუს შეგრძნება მაქვს, თითქოს იგივე მეორდება რაც რამდენიმე წლის წინ და მეც მონატრება არ მანებებს თავს. ჰო, ხშირად ხდება რომ ადამიანზე მეტად მასთან ერთად გატარებული დრო გიყვარს და გენატრება, ზუსტად ასეა ჩემს შემთხვევაშიც.

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 4)

–შვილის კიარა შე*ემა ჩემი სიკვდილი უნდოდათ, რა იცოდნენ რომ ქეთუთაც მანქანაში მეჯდა, პროსტა ძაან გავჭედავ ამ ამბის გამო და ვიყო ესე არ დამთავრდება. *ლეზე რო მაგის მშობლები არიან, რამე რო მოსვლოდა ხო ხვდები არა?–ნერვებს ვეღარ აკონტროლებდა მაისურაძე.

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 3)

ყველაზე საშინელი მომენტია, როდესაც იგებ რომ ადამიანი რომელმაც წლების წინ მიგატოვა, დაგტოვა სრულიად მარტო, გააუბედურა შენი ოჯახი, დედა, მამა, გაგაუბედურა შენ, საშინელებაა როდესაც იგებ, რომ ბრუნდება, ბრუნდება და ამდენი წლის შემდგე კიდევ შეხვდები,

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 2)

–ყოველ დღე, ქალბატონო თამუნა–ნერვიულობდა მაკა –ყოველ დღე ჩემი გოგო ატირებული ბრუნდება სახლში, როდემდე უნდა გაგრძელდეს არ მესმის, ჩემი ქმარი გამწარებულია, ძალიან ვღელავთ. –რა ვქნა მაკა–ცრემლები წასკდა ქერათმიანს –ხომ არ მოვკლავ? ვერ ვიმორჩილებ, აღარ

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 1)

დუდა ჩემს ბარძაყზე გრძელ თითებს დაასრიალებდა, ხმას ვერ ვიღებდი, თითქოს მართლა დავმუნჯდი, დუდა მაისურაძე ჩემს გვერდზე იჯდა, პირში სიგარეტით და ცალი ხელით მეფერებოდა. მეორე ხელი ყვრიმალზე ჩამომისვა, ყურთან ახლოს მაკოცა და თმა უკან გადამიყარა. –ჩემი

შევსებული არსებობა (ნაწილი პირველი)

მოდიან .... გაიქეცი.... და უცებ ... -სიზმარი იყო , დაწყნარდი ლილუ .... სიზმარი იყო - თავს ვიმშვიდებდი და მაინც რა ? სიგიჟე იყო ეს ყველაფერი, წლების წინ მომხდარი მკვლელობა ისევ თავში მიტრიალებდა და ვერ ვისვენებდი .... მაშინ იმ დღეს ... საშინელებაა