არ შეგიყვარებ. 9თავი

-აბა ვინ? -დაიცათ! მისაღებიდან გავედი და კალე რასაც ქვია შევათრიე.გვერდში გაღიმებული ამოვუდექი ,მანაც გაღიმებულმა გაუწოდა დედას თაიგული

მე ეს არ მითხოვია...

რატომ? მე ხო ეს არ მითხოვია! მე დედამიწა არ მითხოვია! მე სიცოცხლე არ მითხოვია! მე ხომ საერთოდ არაფერი არ მითხოვია!

არ შეგიყვარებ. 8თავი

მისაღებისკენ გაღიმსბული დავიძარი და პირველი მე შევედი. -სალამი ყველას... მაი დათო ნახეთ ვინ მოგიყავნეთ...

არ დამივიწყო (თავი მეხუთე)

თმაში ხელი შემიცურა, ჩემი თავიცი მისი ხელის მოძრაობას თავისით მიჰყვა, თავი ოდნავ უკან გადავწიე, თვალებიც კი თავისით დამეხუჭა, მისი ცხელი და სველი ტუჩები ვიგრძენი ქვედა ტუჩზე. ალბათ ორი წამიც კი არ უკოცნია. ალბათ მსოფლიოში ყველაზე ხანმოკლე კოცნაც კი

არ შეგიყვარებ. 7თავი

-ცხოველოოოო!რამსიმძიმე ხარ რაარი ჭამის მეტს არაფერს არ აკეთებ? -ამას ჭამის მინისტრი მეუბნება?!გილოცავ ღორმუცელ! -მადლობა ცხოველო.

არ დამივიწყო (თავი მეოთხე)

დილას ხმაურმა გამაღვიძა, თვალები გავახილე და აღმოვაჩინე რომ ამჯერად, ვინმეს ან საკუთარ ლოგინში კი არა ქუჩაში გავიღვიზე, წამით შემეშინდა, არა ქვაზე ნამდვილად არ მეძინა რადგან რაღაც სირბილეს ვგრძნობდი ხელებში. მორიდებით ნელა გავიხედე გვერდით და ოი

არ შემდგარი ჩვენ 3 თავი

კვლავინდებურად ჰამაკში ზის ნენე და ფიქრობ იმაზე თუ რა მოხდებოდა ისიც რომ ბედნიერ ვარსკვლავზე დაბადებულიყო .მასაც ჰქონოდა პირადი ცხოვრება და ჰყოლოდა შვილები. მაგრამ არა !ამ ქვეყნად ასეთ სიამოვნებას ყველა ვერ იმსახურებს და ვერ ეზიარება. საბრალოა ის

არ შემდგარი ჩვენ 2 თავი

ყველაფერი მას შემდეგ დაიწყო ,რაც ნენე გერმანიაში სასწავლებლად წავიდა.ნენესთან განშორება გაუჭირდა,როგორც ბაიასა და გიას(მშობლებს),ასევე ნიკოსა და სრულ სამეგობრო წრეს ,მაგრამ შეეცადნენ შეჩვეულიყვნენ იმ აზრს რომ ეს მოხდა.თავიდან ყველაფერი კარგად

არ შეგიყვარებ. 6თავი

სხეული ისე მტკიოდა წამწამებიც კი ძლივს დავაშორე ერთმანეთს.ცოტახნით მძინარე ლუკას ვუყურე მერე როგორციქნა გამოვფხიზლდი და ძმის მკლავებისგან თავი დავიხსენი.

არ შემეჩვიო

“არ შემეჩვიო ღმერთზე უფრო შორივარ შენთვის”