ყოფნა?.. არ ყოფნა?

მოვიკლა თავი? რახანია ამაზე ვფიქრობ...

მახსოვს თუ არ გახსოვს....

მახსოვს როგორ გადავიყვანე სააფადმყოფოში საკუთარი ხელებით... მახსოვს როგორ შეიყვანეს საოპერაციოში... არ მახსოვს მისი გამოსვლა...

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი 07

ელვა ზეცას ლურჯად ანათებდა და ცა საზარელ ხმებს გამოსცემდა,მაგრამ ეს ყველაფერი ნაზ მელოდიად ჩამესმოდა. ხელები გავშალე და დავტრიალდი. ზეცას ვუყურებდი, რომელიც ზღვას მახსენებდა.

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი 06

ახლაღა შემათვალიერა და ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა. -არა საოცრად გამოიყურები, ძალიან მიმზიდველი ხარ მაგ კაბაში. -ოხ მადლობა. ხშირად ხომ არ ჩავიცვა? -რატომაც არა. კარგი ტანი გაქ და გიხდება მოკლე რაღაცეები.

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი 05

-როგორ ხარ? -კარგად შენ? მართლლა ჯინსებით მოდიხარ? -მემგონი გკითხე და მითხარი კიო. კოპებიშევუკარი და ჩემს ჩაცმულობას დავხედე ძაანაც კარგად გამოვიყურებოდი

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი 04

-ღერთო რა აუტანელი ხარ ლამის გული გამისკდა. -რა იყო ბევრი გირეკავს? -რავი აბა... კი მოვყევი ყოფილი საყავრლების ნომრების გახსენებას.. -ბევრი იყო? -წელს თუ საერთოდ?

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი 03

ხომ იცი მიყვარხარ გოგა. ერთ საწოლში ამოვიზარდეთ ლამის, არის რამე რაც შენ არ იცი ჩემზე და მე შენზე? შენც იცი განვიცდი ასე რომ გიყურებ

არ დამივიწყო

მელანო -ერთხელ ერთ პატარა ქალაქში ცხოვრობდა პატარა გოგონა სახელად მელანო და ბიჭი სახელად რატი. გოგონა 6 წლის იყო, ბიჭი კი 7- ის. ისინი ყოველ ზაფხულს ხვდებოდნენ ერთმანეთს. მათ დადეს ფიცი, რომ არასდროს მიატოვებდნენ ერთმანეთს, მაგრამ ნელ-ნელა მათ აღარ

შენ რომ არ იყო

შენ რომ არ იყო, ვიქნებოდი საათი ისრის გარეშე, შენ რომ არ იყო, ვიქნებოდი ცარიელი გარეშრე.

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი.02

პროლოგი -ხომ იცი ნეა რომ მასთან ვერ იქნები, არ შეგიძლია. სულ რომ არაფერი ერთმანეთს ცოცხლად შეჭამთ. -გეყოფა ანანო გეყოფა. ეს ჩემი ცხოვრებაა გასაგებია? ყელში ამოხვედით ყველა ვინც თვლით რომ საშინლად მოვიქეცი როცა ის შემიყვარდა.