აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 14)
მობილური ბალიშის ქვემოდან გამოვაძვრინე და ბლოკი მოვხსენი. მაშინვე თვალში მეცა ალექსანდრეს 20 გამოტოვებული ზარი. ვერ ვხვდები რის მიღწევას ცდილობს. მისი ზარები დავაიგნორე. თეონას დავურეკე და შეხვედრა ვთხოვე, ისიც მაშინვე დამთანხმდა. ერთ-ერთ კაფეშიაღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!(15)
სიბნელე იყო ძალიან ბნელოდა ვერაფერს ვხედავდი,თუმცა მეშინოდა რაიმეს დანახვის.თვალების გახელა მინდოდა,მაგრამ არ ვახელდი,ხმის ამოღება მინდოდა,მაგრამ ვდუმდი.სამარისებული სიჩუმე იყო ჩემს გარშემო.არც იმის მჯეროდა რომ მოვკვდი ან მალე დავლევდიაღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე! (14)
დიდიხანი ვიყავით ცახუტებულები რაც 16 წლის განმავლობაში მონატრება დაგვიგროვდა ყველა ამ ჩახუტებაში ჩავაქსოვეთ,ორივე სველი ვიყავით ერთმანეთის ცრემლებით.ერთი წუთითაც არ მიფიქრია მისი გაშვება რომ არა ლექსო. -ჰეი ჰეი მეც დამიტოვე -აჰა ესეიგი შეყვარებულიაღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!(13)
გამოვიღვიძე უცბად ხელში ტკივილი ვიგრძენი,ზევით ავიხედე და ვნახე რომ რაღაცაზე ვიყავი შეერთებული,მერე ხელზე დავიხედე და ნიკა დავინახე თავჩაღუნულიაღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!(12)
-დემე ახლა რა იქნება? -არ ვიცი პატარავ,მაგრამ რაც არ უნდა მოხდეს დამპრდი რომ ძლიერი იქნები. -არა არ შემიძლია ვერ დაგპირდები.წარმოიდგინე სადღაც სხვა ოჯახი მყავს შეიძლება და ან ძმააღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 13)
ნატალიც გაემზადა და მაღაზიისკენ წავედით. -აბა მომიყევი ყველაფერი, ძალიან მაინტერესებს(მე) -ვაიმე ემილი, ისეთი მოულოდნელი იყო ყველაფერი, არც კი ვიცი. მანქანაში რომ ჩავჯექი, მერე დავფიქრდი საერთოდ რატომ მივდიოდი იმ წვეულებაზე,აღიარე, გაები ბაბნიკო !!! (თავი 11 და 12)
-ლუკას? შენ(დედა) ვეღარ გააგრძელა და გაჩერდა-ხო დედა ლუკას, ჩემს ძმას-ვუთხარი და ბოლო სიტყვა გამოვკვეთე-ეხლა უნდა დავიძინო, ხვალ ადრე უნდა ავდგე ბევრი საქმე მაქვს.ჩემს ოთახში ავედი, ალექსანდრეს კოცნაზე ვფიქრობდიაღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 10)
მთელი დღეა მართლა არაფერი მიჭამია, ამიტომაც დავთანხმდი მის შემოთავაზებას, მაგრამ როოგრც ჩანს ცუდი აზრი იყო, რადგან თვალი ვერ მოვწყვიტე მის სახეს, ხანდახან აპარებდა ჩემსკენ მზერას, შემდეგ კი ისევ აგრძელებდა ჭამას. -არ აპირებ ჭამას, თუ მართლააღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!(11)
-კი წავიდეთ-ვთქვი და იმ ადგილიდან წამოვედით.მანქანაში დიდი არაფერი მომხდარა.მოვედით სახლთან ჩანტები გადმოვიტანეთ და იმის გახსენებაზე თუ როგორ იყო გაჭედილი დემე სიცილით შევაღე სახლის კარი.რატომღაცაღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე (9)
დილის 6 საათზე წამოვფრინდი და ბავშვივით სახლში სირბილი დავიწყე -ლექსოოოოო ადექი ახალი წელიაააა -ნუკა საერთოდ თუ იცი რომელი საათია? -კარგი რა რადროს ძილია დღეს ხომ ახალი წელია -ნუკა დამაძინე -კიმაგრამ ადრე შენც ასე გიხაროდა -გავიზარდე ნუკა გავიზარდეეტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.