ჩემი ბავშვობის სიყვარული 5

- რა აქ მოდის? მაგას შიგ ხომ არა აქვს? რა ესაქმება გოგოს ბინაში, რომელიც მარტო ცხოვრობს? - გაბრაზდა ის. - მაგ ლოგიკით არც შენ უნდა იყო აქ. - სიტუაციის განსამუხტავად გავიცინე.

ჩემი, ბავშვობის სიყვარული 4

- ილაპარაკეს თურმე. ეს, როდისღა მოასწარით? - გაუკვირდა ნუცას. - დღეს. ჩვენთან ყველაფერი გარკვეულია და გთხოვთ ნურც თქვენ ჩაერევით. - მინდოდა, რაც შეიძლება მკაცრად მეთქვა.

ჩემი, ბავშვობის სიყვარული 3

- ჰო, შენ. განა მოინდომებს ურთიერთობას ადამიანთან ვინც შენ გიყვარს? - ნუ, ღელავ. არა ვინ იცის, რომ ვინც მე მიყვარს - შენ ხარ. -ვუთხარი ხმაგამტყდარმა და სასწრაფოდ წამოვდექი, რომ იქაურობას გავცლოდი.

ჩემი, ბავშვობის სიყვარული 2

- ეს სალომე გაგუაა, ჩვენი კიდევ ერთი დაქალი. - უხსნიდა თეკლა. - არ ეწევა, არ სვამს, კლუბი რა ხილია გარტყმაში არ არის, გიჟდება სერიოგაზე, მაგრამ მისი არცერთი სიმღერა არ იცის.

ჩემი ბავშვობის სიყვარული 1

- შენი ვინ არის? - ჰკითხა მან. - მომეწონა და ცოლად უნდა მომეყვნა. - დაახვიე აქედან. ეს ჩემი ცოლია. მეტი დამაჯერებლობისთვის გულზე მიმიკრა. - ლამაზია. - უცნაურად გაიცინა სერგოდ წოდებულმა და გაგვეცალა.

ტყუპები

ბავშვობის მოგონებებიდან, ამდენი წლის შემდეგაც კი ამ ფრაგმენტს ყოველთვის დიდი სიყვარულით ვიხსენებ და თითოეულ წამს სათუთად ვუფრთხილდები. შემოდგომის მიწურულს, როცა მთელი სოფლის მოსავალი

ბავშვობის მტერი?!(სრულად)

დაახლოებით დილის შვიდის საათი იქნებოდა მიას ტელეფონი რეკვით რომ სკდებოდა.გოგობამ თბილი საწოლიდან ხელი გადმოყო და ტელეფონის ეკრანს თითი გადაუსვა,ყურთან მიიტანა და ყურმილის იქით ხმას დაელოდა -მია გღვიძავს? გაისმა გიორგის ხმა და მია გაახსენდა რომ უნდა

ბავშვობის ტრამვა.

მე ხატია ვარ და რვა ან ცხრა წლის ვიქნებოდი როდესაც ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი შეიცვალა. მანამდე უდარდელი ბავშვობა მქონდა. როგორც ყველა ბავშვი დავრბოდი, დავხტოდი, ვხალისობდი და ყველაფრით ვტკბებოდი. ჩვეულებრივ, არაფრისგან გამორჩეულ ოჯახში ვიზრდებოდი.

ბავშვობის სიყვარული -7-

ჩემი კომის გამო ადვილად მიხვდებოდით,რომ უნივერსიტეტში ვერც ერთ ლექციას ვერ ვესწრებოდი, რის გამოც ლექტორები ჩემს ოჯახს დაუკავშირდნენ. რათქმაუნდა, იმ პერიოდში არავინ იცოდა როდის გამოვჯანმრთელდებოდი და ჩემმა მშობლებმაც უნივერსიტეტს დაზუსტებით ვერაფერი

ბავშვობის სიყვარული -6-

თბიიილიიისიიი სახლში რომ მივედით ფრენისგან დაღლილებს არაფრის თავი აღარ გვქონდა უკვე საღამო იყო, 7ის წუთები. ნიტას დავურეკე -ჩამოხვეედიიი?? - არაფრის თქმა არ მაცადა ისე ჩამყვირა მობილურში -ჰო ჩამოვედი. სად ხართ?