ბიჭი წარსულიდან (5თავი) დასასრული
-მერე რომანწიკული აღარ იქნებოდა.-გაინაზა ხმა გოგოსავით. -დარტყმული ხარ რამდენი წელია გეუბნები? -5?თუ უფრო მეტი? არვიცი მაგრამ გეტყვი რომ შენც დარტყმული ხარ და ძალიან მიყვარხარ. -მეც მიყვარხარრ ჩემო დარტყმულო.ბიჭი წარსულიდან (4თავი)
ვსვამდი, ვეწეოდი და ჩემს ერთადერთ სიყვარულზე ვფიქრობდი, ძალიან ძვირფასი ადამიანი იყო ჩემთვის. მხოლოდ მისთვის გავაკეთე ეს ყველაფერი, მისგამო დავტოვე ყველა და ყველაფერი. ის კი ვერ მიგებს, უნდა ვუთხრა ყველაფერი უნდა მოვუყვე სხვა გზა არ მაქვს.ბიჭი წარსულიდან (3თავი)
-ანამარია ,-ცოტა ხანი გაჩუმდა.-მოკლედ რამდენიმე დღით ისევ თბილისში მიწევს დაბრუნდება, მე კიდევ შენი დატოვება მიწევს. -არაუშავს მაქს, რამდენიმე დღეში დაბრუნდები ჩემზე არ ინერვიულო რა,-ვიცოდი უჭირდა საუბრის გაგრძელება და გავაწყვეტინე. -გპირდები მარიაბიჭი წარსულიდან (2თავი)
- არ ვაპირებ შენ გიხსნაა მე რატო წავედი და რატო არა შემეშვი მაქსიმე შემეშვი, გთხოვ წადი. - კარგი ჩაჯექი მანქანაში სახლში წაგიყვან.- გაბრაზებული იყო ვიცოდი მაგრამ ახსნის თავი არ მქონდა.ბიჭი წარსულიდან (1 თავი)
-ნინნ ის ვნახე ცუდად ვარ არ შემიძლია ამდენი წლის მერე რატო გამოჩნდა როცა თითქმის და დავივიწყე.- თან ვტიროდი და თაან ვუყვებოდი ჩემი ტირილის მიზეზს. -ვინ ის ანამარია, მაქსიმე ნახე? აქ რა უნდა ? -არვიცი მაგრამ ვნახე, საერთოდ არ შეცვლილა. ისევ ისეთიბიჭი ლურჯი ხელთათმანებით (სრულად)
ის ღამე ძლივს გათენდა. იმედს უიმედობა ცვლიდა და პირიქით. ისხდნენ მოსაცდელში და ელოდნენ. თამოს თათულის ხელი ეკავა და შიგადაშიგ ხელის გულზე კოცნიდა. გამთენიისას თბილისშიც გათოვდა. საავადმყოფოს უზარმაზარი ფანჯრიდან ჯადოსნურად ანათებდა თოვლის სითეთრე.ბიჭი პოზიტანოდან (თავი მეორე )
ამასობაში სახლამდეც მივედით მე სახლში შემაცილა თვითონ ისევ უკან გაბრუნდა კლაუდია მისაღეში საქმიანობდა მივესალმე ღამე მშვიდობის ვუსურვე რატომღაც ქართულად და ოთახისკენ წავედი დამიძახა ტელეფონი ჩავრთე -რამე ხო არ გჭირდებათ სინიორინა თინაბიჭი პოზიტანოდან (თავი პირველი)
რატო წამოვედი იტალიაში? იტალია გადაწყვეტილი იყო , ზუსტად ვიცოდი სად უნდა წავსულიყავი ,იტალია რო უნდა ყოფილიყო ვიცოდი მაგრამ რომელ ქალაქში და სად აი ეგ ნამდვილად არ ვიიცოდი,ამიტომ საძიებო გავხსენი და ყველაზე ლამაზი ქალაქის ძებნა დავიწყე, ძალიანმაღაზიის ბიჭი (სრულად)
-ნია! - თითქმის იყვირა და კედელს უხეშად მიმანარცხა ზურგით. თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთს, მის თვალებში სურვილს ვხედავდი და ჩვენი ბაგეები ერთმანეთს შეხვდა რამდენიმე წამს.ჩემი ბიჭი (დასასრული)
მთელი კვირაა სახლის დიზაინზე ვარ გადართული, ჩემი შვილის ნათლობას ელე და ალექსანდრე აგვარებენ.ისეთი გადაღლილი ვარ , ბავშვთან ურთიერთობასაც ვერ ვახერხებ.ამ ყველაფერს კი ისიც ემატება რომ ჩემი მაღაზიიდან გამოწერილი შპალერი სწორი კოდით არ ჩამოდის და არცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.