ბრალდებულო! თავი 18.
ერთი კვირის შემდეგ... ალბათ უცნაურია, მაგრამ როდესაც ჩემს ახალ კაბინეტში შევედი, თავი უხერხულად არ მიგრძვნია, პირიქით, ძალიან კარგად ვიყავი. ალბათ, ასე იყო გათვლილი. ჩემი ძმა იშვიათად ცდებოდა და ესეც ერთ-ერთი შემთხვევა იყო. ჩემს კომფორტულბრალდებულო! თავი 17.
ცხოვრებისგან უკვე საკმაოდ იმედგაცრუებული და ნათრევი ვარ. ირაკლის სიკვდილი კი ახალი დარტყმა იყო ჩემთვის. ვგრძნობ, როგორ ხვდება ეს ცხოვრება ჩემს ყველაზე მტკივნეულ წერტილებს და შინაგანად მანადგურებს. ალბათ, ბედნიერება რჩეულთა ხვედრია, მე კი, როგორცბრალდებულო! თავი 16.
სახლში განადგურებული მივედი. ყველაფერზე ფიქრისგან უკვე თავი მისკდებოდა. ყელი ამტკივდა და სხეული ამიხურდა, მერე უცებ გამეყინა. ალბათ სიცხემ ამიწია. გაუბედურებული წავედი ჩემი ოთახისკენ. ამ ბოლო დროს მუსიკებსაც აღარ ვუსმენ და თითქოს მაკლია. მგონი ადრებრალდებულო! თავი 15.
გაშეშებული ვიდექი და არ ვიცოდი რა მექნა. აღარც სამსახური, აღარც დრო, არაფერი მახსოვდა. წამიერად გამოვეთიშე სამყაროს. უცნობი ხმა? რატომ იყო უცნობი? იოანესას ჰგავდა, მაგრამ თან არ ჰგავდა...რაღაც სიცივე მოდიოდა, თან ჰაერის თბილი ნაკადი მოჰყვებოდა.ბრალდებულო! თავი 14.
ეჭვი მღრღნის. ისე მიჭამს მთელ ორგანიზმს, მინდა ამოვძვრე და სხვაგან გადავსახლდე, სხვას შევეკედლო. მეც აღარ ვიცი რისი მოლოდინი უნდა მქონდეს. არც მიკვირს, უბრალოდ მეშინია. მეშინია იმის, რომ ისევ გამიცრუვდება იმედი. ყველა არაა ისეთი, როგორიცბრალდებულო! თავი 13.
დანიელი უბრალოდ გაბრუნდა. რაღაც მომენტში გულში აუტანელმა ტკივილმა გამირბინა. ალბათ, ახლა საშინელ ხასიათზე დადგა. ნაბიჯი გადავდგი, მისი გაჩერება მინდოდა, მაგრამ ალექსანდრემ თავი შემახსენა. -რა საქმე გქონდა?-მკითხა პირდაპირ. -კაფეში დავსხდეთ დაბრალდებულო! თავი 12.
მოსაღამოვდა. მე ჩემს კაბინეტში ვიჯექი და მინის კედლიდან ვუყურებდი დანიელს, რომელიც თავაუღებლად იქექებოდა საბუთებში. ჩამეცინა. რატომღაც საკუთარ თავს მივამსგავსე და რაღაცნაირად მესიამოვნა. ხვალ ისევ ბევრი საქმე მაქვს. ხანდახან თავს ზედმეტადბრალდებულო! თავი 11.
ხანდახან ადამიანი ფიქრობ, ფიქრობ და ვერაფერს ხვდები. ასე დამემართა მეც. ანდრიას სიტყვებმა უცნაურად იმოქმედეს ჩემზე. მისმა ღიმილმა გამაკვირვა. "წარსულის შეცდომები", ეს ჩვენი ურთიერთობაა თუ რამე სხვა? ვერ ვხვდები. -სოფ, წავედი.-ხელი მხარზე დამადო დაბრალდებულო! თავი 10.
სახლამდე ვიღაცამ მიმიყვანა, ალბათ ირაკლიმ. მერე უბრალოდ მახსოვს, როგორ აღმოვჩნდი ჩემთვის ნაცნობ მკლავებში. რაღაც სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა. -ამდენის დალევაც არ შეიძლება.-შორიდან მესმის უზომოდ ნაცნობი ხმა, დანიელის.ბრალდებულო! თავი 9.
ხმა აღარ ამოუღია. უაზროდ ვიჯექი და ვცდილობდი ყურადღება არ მიმექცია მისი დაჟინებული მზერისთვის. ძნელია, როცა ადამიანი, რომელიც თითქოს წარსულს ჩააბარე, ისევ უეცრად იჭრება შენს ცხოვრებაში. ყველაფერს რომ ივიწყებ, ამ დროს ჩნდება და სათითაო მომენტს რომტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.