გამომყვები ?! (სრულად)

_შენ ცხოვრებას ჩემი ცხოვრებით?_კაცის ტუჩებთან დაიჩურჩულა,მანძილი აღარ გაუზრდია,კოცნის მოლოდინში გაირინდა _ჩვენი სულ’არეული ცხოვრებით

თუ გამომყვები

მე არ მოვკვდები თუ გამომყვები.. ლექსსაც მოვყვები

-გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( დასასრული )

ცხოვრებაში დგება მომენტები, როცა უმიზეზოდ სევდიანდება ადამიანი და იღლება ყველაფრით,ყველაზე ცუდი შეგრძნებაა,თითქოს არავინ გინდა საერთოდ, შენი თავიც კი, უბრალოდ გინდა საკუთარი თავიდან გახვიდე იხეტიალო და ისევ მოხვიდე,ისეთი შეგრძნებაც შეიძლება გქონდეს

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 9 )

- ტასო ორი წამი სამზარეულოში წამო რა. ფეხზე წამოდგა ნატუკა და მეც უკან მივყევი. სამზარეულოს კარი მიხურა და სახეზე ღიმილის ელფერმა გადაურბინა. - რაიყო?

-გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 8 )

მეგონა , ნანას უკვე ეძინებოდა და ზედმეტ კითხვებს თავს ავარიდებდი. სახლში შესულს იგივე მდგომარეობაში დამხვდა როგორშიც დავტოვე. - ვაა დედაა.. წავალ დავწვები

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 6 )

დღეები ნელა გადიოდა და ჩემი მდგომარეობაც უარესდებოდა. იმ საღამომ გული მატკინა. მომკლა. გამანადგურა. მას შემდეგ ვცდილობ ჩემი ცხოვრება ისევ ისეთი გამეხადა, როგორიც ადრე იყო. მაგრამ უშედეგოდ ! გადავწყვიტე ნიკა ისევე უცბად გამექრო ჩემი ცხოვრებიდან,

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 5 )

მთელი გზა მომხდარზე ვფიქრობდი, ვერ ვაანალიზებდი რა გავაკეთე (თ) . დაჯერება მიჭირდა, არმინდოდა ასე ყოფილიყო, მაგრამ ნაწილობრივ მართალი ვიყავი, იმას რის გაკეთებასაც ნიკა აპირებდა მე გავაკეთე. თქმა დავასწარი. მე, რომ არ მეთქვა მაინტერესებს თვითონ როდის

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 4)

ანუ რომ განგიმარტოთ თამარი და მამამთილი ერთი თვით მიემგზავრებიან ოსლოში.. მამამთილს საქმეები აქვს ხოდა დრაკულაც მიჰყავს ! ანუ გამოდის, რომ მე და ნიკა მარტო ვრჩებით და ამ ერთი კვირის მანძილზე როგორც იქნა პირველად შევჭამ გემრიელად ! მე და ნიკას

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 1 )

შუადღით ნატუკამ დამირეკა და კაფეში წავედით. ქალაქი იწვოდა, ქალაქთან ერთად ჩვენც. ცივ ყავას ვსვამდით და ვგეგმავდით უკვე ნახეევრად გასულ ზაფხულს.- ბათუმში რომ წავიდეთ?- კაი რა ნატუკა.. ყოველ წელს აღარ შემილია ეს ბათუმი.

გამომყვები ცოლად! (დასასრული)

ბიჭები ისევ იქ იდგნენ სადაც დავტოვე, მივუახლოვდი თუ არა გაკვირვებულებმა გამომხედეს. -რა მოხდა? -მალე ქორწილი იქნება-როგორც იქნა კმაყოფილს გამეღიმა. -თავიდან…-დაბნეულმა ააფრიალა თითი დათომ. -კატოს მამას ველაპარაკე და მისი ხელიც ვთხოვე.