ბედნიერია გოგონა?! (3)

მეორე დილა საშინელება იყო! მთელი დღე ცა მოქუფრული იყო. კი არ წვიმდა, ცა სულ გაშავებული იყო. დილიდანვე ცუდ ხასიათზე ვიყავი. ალბათ მოქუფრულმა ცამ იმოქმედა ჩემზე.უცებ ავდექი და დაბლა ჩავედი.- ხელოუუ ევრივაან! - დავიყვირე როცა სასტუმრო ოთახში

ბედნიერია გოგონა?! (2)

როგორ იცვლება ცხოვრება არა?! დრო მალე გადის, ადამიანი იზრდება და იცვლება... მეც ასეთი ცვლილებები განვიცადე... უკვე ძალიან დიდი ვარ იმისთვის, რომ ვერ მივხვდე ამ ყველაფერს. ხო, მართლა, მე ლორა ობოლაძე ვარ. იმედია, თქვენ მაინც არ გაგიკვირდებათ ჩემი

ბედნიერია გოგონა?! (1)

- არა, როგორმე უნდა გადარჩეს! - ყვიროდა იგი და ცრემლები ახრჩობდა. ეს ყვირილი ისეთი გამიყინავი იყო, არ შეიძლებოდა არ ატირებულიყავი. კაცი, რომელსაც არასდროს უტირია - ტიროდა. მთელს საავადმყოფოს მოეყარა თავი. ყველაზე ცუდად მოქმედებდა ასეთი ყვირილი. კაცი

გოგონა გვირილებით

აი აქ უკვე გამოვშტერდი. გვირილების და ყაყაჩოების შუაში პატარა და ძალიან ლამაზი ქოხი იდგა.-ეს... ეს ვინ ააგო? -მე, მითხრა მან. როდესაც გაგიცანი მაშინ გადავწყვიტე მსგავსი რამ გამეკეთებინა, მაგრამ დრო არ მქონდა აი ახლა კი ეს ქოხი ჩვენი სიყვარულია.სულ

ფერებში გახვეული გოგონა...

მინდა დავწერო რაღაც ისეთზე,რაც ყველას გულსა და გონებამდე მიაღწევს.მინდა ყველას გავაგონო ჩემი გულისტკვილი,აზრები,გრძნობები.დავანახო ჩემი თვალით დანახული რეალობა,ავუხილო თვალი და მნიშვნელოვანი საკითხის წინაშე დავაყენო,მაგრამ ჩნდება ერთი დიდი

გოგონა ვარდისფერი შარფით 4

ისევ ბოდიში დაგვიანებისთვის ეს თავი შესაძლოა დასასრული იყოს ... დავდიოდით დროში დავცურავდით... წვიმის წვეთებს ვეცეკვებოდით... ერთად ვსველდებოდით... ბევრს ვიღიმებოდით და ერთმანეთის ყურებით ვერ ვძღებოდით.... გიფიქრიათ ამაზე ?... ჩვენ ყველანი

გოგონა პეპლის ტატუთი.(1)

6 წლის რომ ვიყავი მამა დამეღუპა ციხეში მოკლეს . დედა ამბობდა რომ უდანაშაულო იყო მეც ასე მეგონა სანამ სიმართლე არ გავიგე მან არასრულწლოვანი გოგო გააუპატიურა , მკვდარზე ან კარგს ამბობენ ან საერთოდ არ საუბრობენ ამიტომ მეც

გოგონა ვარდისფერი შარფით 3

„ იცი მეორე ტურს ვერ ვიფიქრებ... მგონი თამაშის შეწყვეტა მოგვიწევს“ გამაცოფა ამ მონაწერმა “ კარგი გასაგებია, შარფს ისე დამიბრუნებ ესეიგი ? “ შარფი ისე შევიყვარე, რომ ვეღარ განვშორდები „ “ რატომ გინდა, რომ მოთმინება დავკარგო ?“ “რა იცი, რომ ეგ მინდა

გოგონა ვარდისფერი შარფით 2

ასე ეკამათებოდნენ ერთმანეთს ჩემი ბარტყები მე ხელს არ ვუშლიდი, თან არ მქონდა განწყობა... შეტყობინება მომივიდა და ძნელი გამოსაცნობი არ იყო ვისგან იქნებოდა „ იცი მეორე ტურს ვერ ვიფიქრებ... მგონი თამაშის შეწყვეტა მოგვიწევს“ გამაცოფა ამ მონაწერმა

გოგონა ვარდისფერი შარფით 1

- ეს რა შეტყობინებაა ? - მაჩვენე აბა სალ ... - ესეთი რაღაც არავის არასდროს მოუწერია ჩემთვის... - პირველად ვხედავ, რა ლამაზი სიტყვებია... - მარა ვინმე სულელი იქნება, წაშალე და დაივიწყე რა... - არ წავშლი, მაგრამ დავივიწყებ... - მარ წავედი მე... და აბა