თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (19)

-ნიკა-   სამწუხაროდ, ყველაზე საშინელი სიახლე გავიგე. უბრალოდ არ ვიცი რა ვიგრძენი იმ მომენტში, როცა მითხრა ფეხმძიმედ ვარო. ერთიანად დაიმსხვრა ჩემში ყველაფერი. ისიც ვერ გავიგე, მინდოდა თუ არა ლუკას ცემა.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (18)

-ლუკა- -რა?-ძლივს ვკითხე გაკვირვებულმა.-ეს რას ნიშნავს?-ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე.   არაფერს მეუბნებოდა. თვალებში ჩამაშტერდა. დავინახე როგორ მოადგა ცრემლები, მაგრამ თავი შეიკავა. -რატომ?-საშინელი სიჩუმე ჩემი კითხვით დავარღვიე. -იმიტომ...იმიტომ რომ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (17)

გამთენიისას ნინასთან ჩახუტებულს გამეღვიძა. სასწრაფოდ წამოვდექი ლოგინიდან და გვერდზე ოთახში გავედი. გული ამოვარდნაზე მქონდა. თავს ისე ვგრძნობდი, თითქოს სადაცაა უნდა მოვკვდე. ტყვიას ველოდები, რომელიც გულს მთლიანად გამიგლეჯს.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (16)

-რა გინდა? -მაპატიე.-თამოსგან ეს სიტყვა ძალიან გამიკვირდა. -დაიკიდე.-ვუპასუხე მშვიდად და წასვლას ვაპირებდი, მაგრამ ისევ გამაჩერა. -სხვა რაღაცის გამო გიხდი ბოდიშს. -მაინც? -რასაც ახლა გეტყვი, არ მგონია ასეთი მარტივი დასაკიდებელი აღმოჩნდეს

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (15)

  უკან გავყევი და სააბაზანოსთან დავეყუდე. აშკარად გული ერეოდა. -კარგად ხარ?-ვკითხე, როცა გამოვიდა. -კი.-სუსტად გამიღიმა. -რა მოგივიდა? -არაფერი, დაიკიდე. ალბათ მოვიწამლე.-ოთახში შევიდა.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (14)

  ნიკას ღიმილი სამუდამოდ ჩამებეჭდა გონებაში.   კიბეები სწრაფად ავირბინე. ლუკას კარები ღია ჰქონდა, ამიტომ უბრალოდ შევედი. ოთახში ეგდო. უბრალოდ, უაზროდ და გაშტერებული უყურებდა ჭერს. იატაკზე დავჯექი, მასთან ახლოს. მინდოდა მეკითხა რა ჭირდა, მაგრამ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (13)

ადგილზევე გავშეშდი და გული ათასჯერ დამეგლიჯა. ნიკასგან ამ სიტყვებს საერთოდ არ ველოდებოდი. არასდროს უთქვამს და არც არასდროს წარმომედგინა, რომ ასეთი რაღაც შეიძლება მომხდარიყო. ნიკას უყვარს თამო. რა მაგარია. ახლა თავს ორმაგად დამნაშავედ ვგრძნობ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (12)

-დედა, რა გჭირს?-ლოგინიდან წამოვიწიე, ნერვიულობისგან გული ამიჩქარდა. -არაფერი, დამშვიდდი, უბრალოდ...უბრალოდ ვფიქრობდი.-ატირდა. -ახლავე მოვდივარ. -არა, იყავი, არ შეწუხ...-ყურმილი დავუკიდე და ჩაცმა დავიწყე.   ხელები მიკანკალებდა. რატომ შემეშინდა ასე

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (11)

ეს რა იყო?-ვკითხე გაკვირვებულმა. -არაფერი, დაიკიდე.-გაღიზიანება დაეტყო. -რა მოხდა და რა მოხდება? -რაც მოხდა წარსულია, გახსენება არაა საჭირო და მოხდენით არაფერი მოხდება.-ნაძალადევად გამიღიმა. -იმედია.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (10)

-ხო, უკარება...შენ ჩემთვის ყოველთვის ის უკარება იქნები, რომელსაც მე მაშინ ბურთი მოვარტყი...-წელზე მომხვია ხელები და ჩემი ყურისკენ დაიხადა.-ახლა კიდე...წამოდი, გავისეირნოთ, სანამ გადავიფიქრე.-ხმამაღლა გაეცინა.   სახლიდან გავედით. უზომოდ სასიამოვნო