ვერ დაგთმობ (სრულად)

-იუნჯე რას ამბობ, მოდი ხელები გამიხსენი -ეს რატომ უნდა გავაკეთე -ახლა ამის დრო არ არის იუნჯე -გინდა რაღაცას გეტყვი, ხელებს ვერ გაგიხსნი რადგან ისინი მე შეგიკარი

ვერ დაგთმობ (თავი 4)

-არაფრის თქმა არ არის საჭირო უბრლოდ ჩემს გრძნობებში ეჭვი არ შეიტანო და ეგ პეპლები რომლებიც ჩემი დანახვისას ჩნდებიან არსად გააქრო -პეპლები დიდი ხანია გამიქრნენ ჩემს ცხოვრებაში ერთი ბაყაყი გამოჩნდა და იმან გადაყლაპა ყველა -გინდა თქვა რომ

ვერ დაგთმობ (თავი 3)

დარწმუნებული ხარ რომ დღეს ჩართავ რამეს-მეუბნება 20 წუთიანი ლოდინით შეწუხებული -კარგი რა ვცდილობ რამე კარგი შევარჩიო - იმედია თმაში ჭაღარა არ შემეპარება -არაფერიც-ვამბობ და შემდეგ გვერდზე გადასვლის ღილაკს ვაწვები -გაჭაღარავებასთან ერთად

ვერ დაგთმობ (თავი 2)

-მოგწონს ჩემს ზურგს უკან ყოფნა არა -აქ არაფრის მეშინია-ვამბობ ხმამაღლა და ახლაღა ვიაზრებ რა ვთქვი -ანუ არაფრის გეშინია?-ტრიალდება ჩემსკენ -ჩემი ტელეფონი სადაა?-ვცდილობ თავის დაძვრენას -აიღე, ასე მარტივად ვერ გამექცევი

ვერ დაგთმობ (თავი 1)

-ტანსაცმელი რომ გაცვია იმას არ ნიშნავს რომ არაფერი მომხდარა-მესმის ბოხი ბარიტონი -უზრდელი ტუტუცი და ხეპრე ხარ-ვამბობ და ელვის სისწრაფით ვდგები საწოლიდან -მთელი ღამე მეკვროდი და დარჩენას მთხოვდი და ახლა უზრდელი ვარ -იტყუები -ცრემლებსაც კი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეოცე თავი)(დასასრული)

ფეხშიშველა ატალახებულ და ქვებით გავსილ ბილიკზე მთელი სისწრაფით მირბოდა.ცალი ხელით გოგონას იყო ჩაბღაუჭებული და მისკენ მთელი ძალით ქაჩავდა. გახშირებულ გულისცემას უკვე აღარ აქცევდა ყურადღებას ტკივილს გულში იღშობდა და ცრემლების ნაკადს ყრიდა.უკვე 20

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცხრამეტე თავი)

ბედნიერებისგან სახეგაბრწყინებული ალექსანდრა უკვე დიდიხანი არავის ენახა. უჩვეულოდ ეჩვენებოდათ ხალხს მისი ასეთი მდგომარეობა მაგრამ ყველასთქო ვერვიტყვი თუმცა ნაწილს უხაროდა. ლევანი აცნობიერებდა იმას თუ რას აკეთებდა. ისიც იცოდა რომ ეს ყველაფერი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთვრამეტე თავი)

თეთრი შუქი თვალებში უსიამოვნოდ აჭყეტდა. ყურებში გამაყრუებელი წუილი ესმოდა, თვალები ნელნელა დააშორა ერთმანეთს და იმწამსვე ინანა რადგან ძლიერად აეწვა. თითქოს რამე ლოდი ედო მთელს სხეულზე უფრო მეტად კი თავზე, გამხმარი თითები ნელნელა გაამოძრავა და

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეჩვიდმეტე თავი)

-დამთავრდა შენი აპრილი ახლა მაისით ისიამოვნე.ლევანის დამცინავი ხმა ორივე დაქალს აღიზიანებდა. -1 წელიწადში ისევ შეგიჭამ ტვინს.ენა გამოუყო ალექსანდრამ. -მანამდე თუ შენ ტვინი არ შემიჭამე ხო ავშენებულვარ. -გეყოთ ახლა!.მობეზრებულად წამოიყვირა სალომ.-შენი

მინდა იცოდე არადროს დაგთმობ (მეთექვსმეტე თავი)

შეშუპებული თვალები ნელნელა გაახილა. აწყლიანებული თვალები ხელით მოიწმინდა წამოჯდა და ღრმად ამოისუნთქა. დიდი ძალისხმევა დასჭირდა ტანსაცმელი რომ ჩაეცვა თუმცა უნდა ვაღიარო საერთოდ არ სტკენია უბრალოდ საშინელ სიმძიმეს გრძნობდა. თმა არც გადაუვარცხნია თავი