ცრემლების პრინცესა ( დასასრული)

- იცი, თათი რა ბედნიერი ვარ, როცა გხხედავთ ოთხივეს ერთად... ამაზე ოცნებაც კი არ შემეძლო... ოცნებაშიც კი ვერ წარმოვიდგენდი ამას... მე, შენ და ჩვენი შვილები... ყოველი წუთი მიხარია, ყოველი დილა და საღამო...

მთვარის წითელი სონატა - დასასრული

-მაპატიე, რომ დაგარტყი. ხმადაბლა ამოვიბურტყუნე და წვენი მოვსვი. ჩემი საქციელი ქაჯობას გავდა,.მაგრამ რას ვიფიქრებდი რომ საკუთარი დაქალი გამყიდდა… -მე გაგაფრთხილე, ცხოვრებას თავზე დაიქცევთქო. ხვნეშით ამოილაპარაკა და დახლს მიეყრდნო. -მხოლოდ იმიტომ, რომ

დაბრუნება (დასასრული)

ქარბორბალასავით შემოვარდნილ ლუკას და მის სიტყვებს გონებში მილიონჯერ ვატრიალებდი იმის მიუხედავად, რომ ლუკამ ორი საათის წინ მომიყვა ყველაფერი, თორნიკე სამზარეულოდან ყავით სავსე ჭიქით გამოვიდა და გვერდზე მომიჯდა -წარმოგიდგენია თორნიკე? არა, გჯერა შენ

საქორწილო კაბა (დასასრული)

ვიდექი ერთ ადგილას მიყინული და ვუყურებდი საქორწილო კაბებს, ვუყურებდი როგორ ინგრეოდა ჩემი ოცნებები, ბავშვობის გულუბრყვილო და წრფელი ოცნებები, ძალიან მტკიოდა სული, რადგან ისიც შეძლეს რომ ჩემს ოცნებებს შეეხნენ და გაანადგურეს, დაამსხვრიეს უმოწყალოდ,

ბიჭი ფანჯრიდან დასასრული

-ჩემო სიხარულო. ჩემო ჰაერო, სუნთქვავ და სიყვარულო. ჩემო ყველაფერო. ვნანობ ყველა უშენოდ გატარებულ წუთს. დამპირდი, რომ ერთმანეთს არასოდეს მოვცილდებით. - არც კი იფიქრო. მეყო რაც დავუშვი. ახლა სუუულ ჩემი ხარ და დარჩენილ ცხოვრებას შენით ტკბობას მივუძღვნი.

განქორწინებულის დღიური (დასასრული)

არაფერია იმაზე დიდებული, უყურებდე სხვის ღიმილს და მასში საკუთარს ხედავდე, ამჩნევდე სხვის ბედნიერებას და მასშიც საკუთარს პოულობდე.

შემთხვევით შეყვარებული 《დასასრული》

_სხვა გოგოებისკენ არ გაიხედო იცოდე თორემ არ ვიცი რას ვიზამ_ნიკას ნათქვამი გაიმეორა ანანომ და ბიჭს თავად აკოცა.ნიკას ღიმილი იგრძნო ანანომ _თუ ყოველთვის ასე მომისყიდი არ გავიხედავ ბარტყო_ხელები თმებში შეუცურა სიყვარულით დაეპატრონა საყვარელ ბაგეებს.

7 წლის შემდეგ! (დასასრული)

-გიღირდა ამ ყველაფრად? -არა ფანგანო.-ნია ძალიან მიყვარდა მთელი ბავშვობა.-მერე გამოჩნდი შენ და ყველაფერი აურიე.-ჩემს ორ საყვარელ ქალს შენ უყვარდი, მე კი ყოველთვის მეორე ხარისხოვანი ვიყავი.

სიყვარული რეალობის წინააღმდეგ (დასასრული)

-13 სექტემბერი იყო როცა შენ პირველად მომწერე, ჩემს ბნელ და უმზეო ცხოვრებაში შემოიჭერი და ყველაფერი და თან არაფერიც მაშინ დაიწყო...

ცოდვების ხარჯზე... (25 - დასასრული )

კარზე ზარმა ამცნო ერთ-ერთის მშობელი რომ მოვიდა. სამივე ერთმანეთთან ახლოს ცხოვრობდა და მხოლოდ ერთი აკითხავდათ ხოლმე. ამჯერად კართან მარიამის ბიძა დახვდა, რაზეც უხერხულად შეიშმუშნა სოფია, თუმცა ზრდილობიანად გაღიმება არ დავიწყებია.