სამუდამოდ სიცოცხლეში (დასასრული)

სიცოცხლე მოთმენაა, სიკვდილი კი ეს გარდაუვალი ტანჯვა და ტკივილია, მათთვის ვინც რჩება სიკვდილის მიღმა, იგი შინაგანად გცლის, გრღრღნის და გფიტავს. სწორედ ამიტომ არსებობს ბედნიერი დღეები რომ შეძლო ის ტკივილი გადაიტანო რაც საყვარელი ადამიანის დაკარგვით

რაგბისტის ღიმილი(დასასრული)

-ნინუც -ლაპარაკობ?ისეთი ტონით ვკითხე გაეღიმა -ჩუუუ!ცოლად გამომყვები?ცოტა კიდევ უჭირდა ლაპარაკი -რაა?გაკვირვება ვერ დავმალე -ეხლა მომისმინე-ხელზე ისევ მაკოცა და მერე ოდნავ მომიჭირა-პირველივე დანახვაზე,მივხვდი,რომ შენ უნდა ყოფილიყავი ჩემი შვილების

ბედის საჩუქარი თავი 16 დასასრული

ქორწილის დილა გათენდა. უცნაური შეგრძნება იყო. ჯერ კიდევ ვერ ვაანალიზებდი რომ ყველაფერი ჩემს თავს ხდებოდა, პატარძალიც მე ვიყავი და ყველაფერი ჩემს ირგვლივ ტრიალებდა. საქორწინო კაბის წინ ვიდექი და სიამაყით ვუყურებდი მას. ტელეფონმა დარეკა. სანდრო იყო.

სიცოცხლის საათი 12 დასასრული

ბნელ საკანში მჯდარი ფეხმძიმობის ტესტს დავჩერებივარ,არ ვიცი როგორ შევხვდები ამ ამბავს იმ შემთხვევაში თუ პასუხი დადებითი იქნება,კოლოფიდან ფურცელს ვიღებ და კითხვას ვიწყებ,თანდათან მიტივტივდება გონებაში პაატას სისასტიკე,ის დღე როდესაც პირველად გავიგე

მკვდარი ოცნებები (დასასრული)

-მართალი ხარ -მივხვდი, რომ სულელურად მოვიქეცი და თავი ჩავხარე -თუმცა ისიც უნდა გითხრა, რა ბევრჯერ მომინდა შენთვის ელის არსებობის შესახებ თქმა, უბრალოდ ისიც კი არ ვიცოდი სად მომეძებე. ისე წახვედი რომ კვალიც არ დაგიტოვებია. წარმოგენაც არ მქონდა, სად

- blue - ( დასასრული )

ლუკა რატომ მიდიხარ, ლუკა გაჩერდი, ლუკა... ბოლო ხმაზე ვყვიროდი, მას კი არ ესმოდა. მიდიოდა სიბნელეში და არ ჩერდებოდა, ვცდილობდი დავწეოდი ,მაგრამ ვერ ვახერხებდი.

უკანასკნელი არომატი /დასასრული

_ მიყვარხარ ელა _ თვალებში მიყურებს. თავს ვუქნევ და ღიმილით ვპასუხობ. არაფერს ამბობს, ან რამე აქვს სათქმელი? _ რაღაც მაქვს შენთვის _ ხელს მიჭერს და კარებს კეტავს. ოთახში შევყავარ. ხელს არ მიშვებს, ისე კეტავს ფანჯრებს, მერე მუქ ფარდებს აფარებს

ვიკა, ჩემია! (10) დასასრული

დილით ადრიანად წავედით უშგულის ცენტრში სადაც ათობით ახალგაზრდას მოეყარათ თავი. ყველანი სპორტულად ვიყავით გამოწყობილები რადგან გზა დიდი იყო თანაც დამღლელი. გიდი მითითებებს გვაძლევდა თუ რა იყო დაუშვებელი და როგორ გავატარებდით 2 დღეს, ყველანი სათითაოდ

ტკბილი შეცდომა-ნაწილი 12 (დასასრული)

-არგინდა დავქორწინდეთ? -რა თქვი?-გავხედე ლუკას გაკვირვებული -მინდა რომ ქორწილი გ ა დ ა ვ ი ხ ა დ ო თ-დამიმარცვლა ლუკამ -აუ გიჟი ხარ რა-ჩამეცინა და თავი ბალიშს დავადე.-თანახმა ვარ-შევხედე ლუკას და ენა გამოვუყე -სერიოზულად? -კი კი კი -მაშინ.. მალე

როგორც ყველაფერს სიყვარილსაც აქვს დასასრული

მე ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ ზოგი მე მოსაწყენს მეძახის მაგრამ სულაც არ ვარ ასეთი.ვისთანაც მინდა მხოლოდ იმასთან ვარ მხიარულიც თბილიც და კეთილიც მაგრამ რატომღაც ეს სხვებს არ ესმით ჩემ დანახვისას იძახიან ნახე უკარება მოვიდაო უკარებას იმიტომ მეძახიან