შენი სიყვარულის ფობია მემართება (40)დასასრული)

ისტორია დასრულდა და ძალიან გამახარებთ თუ ყველა დაწერთ საკუთარ აზრს კომენტარის სახით - როგორი იყო ეს თავი? მოგეწონათ თუ არა? საერთოდ რას ფიქრობთ ისტორიაზე, ჩემს „ნაწერებზე“, მოკლედ ყველაფერი მაინტერესებს - ძალიან დიდ

გაყინული თითები (დასასრული)

_ მა _ მაინც გაიღიმა, მინას ხელები დაუსვა და თვალებში ცრემლები ჩაუდგა _ როგორი პატარა ხარ, როგორი ჩემი ხარ, მა... როგორ არ მემეტები _ ვეღარ გაძლო. იქვე ჩაიმუხლა და უკვე პირდაპირ უყურებდა თავის შვილს. შვილს, რომელიც უკვე უყვარდა იმაზე მეტად, ვიდრე

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე დასასრული

-ერეკლე წავიდეთ.-რაო გიომ-არაფერი. გთხოვ წავიდეთ-რა მოხდა?-ერეკლე დროზე-კაი ნახვამდის ბავშვებო-მადლობა ქრეეშ(დაუძახა ლიკამ)-ნეზაჩემ ლიკუშ(ერეკლე)ერეკლე და ანკა ჩაჯდნენ მანქანაში.ანკას სახეზე ფერი არ ედო,

შენს მეზობლად (დასასრული)

დროის შეგრძნება სრულიად დაკარგა, ვერც მის წინ ქუჩაში მოსეირნე ხალხს ამჩნევდა და ვერც რამეს გრძნობდა, თითქოს ოთახის ნაწილად იქცა, ერთ-ერთ ნივთად, რომელიც მხოლოდ იმისთვის არსებობს, რომ ცარიელი ადგილი შეავსოს, სრულიად უფუნქციო, უაზრო ნივთად. როცა აკაკი

მაპატიე სიყვარულისთვიის (თავი 7 დასასრული)

-დემეეეეეე.. დემეეე ! მიშველე ტასიას კივილის გაგონებაზე ყველა მის ოთახში აღმოჩნდა-ტას ჩემო ტასია რა მოგივიდა. ყველამ ერთხმად კითხა-მტკივა მუცელი მტკივა ძალიან მეშინია დემემ სასწრაფოდ წამოიტაცა ტასუნა და კორპუსიის

OLIVIA ნაწილი 10 (1 სეზონის დასასრული )გაგრძელება იქნება ....

მთვარის შუქზე სავდიოდით , ჩვენს სამარისებულ სიჩუ ეს , მხოლოდ ჭრიჭინას დამღლელი ჭრიჭინი თუ არღვევდა . ვუსმენდით ბუს მოსაბეზრებელ "გუგუნს".... ბოლოს კი ეს სიჩუმე მე დავარღვიე.-კოლ,რა ხდება?რა არსება ვარ?

განაჩენგამოტანილი (დასასრული - ნაწილი 9)

კარი გავაღე და ადგილზე გავშეშდი. სულ მთლიანად კანკალი დავიწყე. ხელში მიშოს მობილური მეჭირა და ძირს გადამივარდა. კარის მიკეტვა ვცადე მაგრამ უშედეგოდ. ნაბიჯებით უკან ვიხევდი, ცოტაც და ისტერიკებში ჩავვარდებოდი. შიშისგან ხმას ვერ ვიღებდი:

ირმის ნახტომი -10- (პირველი ნაწილის დასასრული)

''შიო უნდა ვნახო. მერე შეიძლება ისევ გაქრეს და თათასაც ბავშვთა სახლში ყოფნა გაუგრძელდეს. მარტო ამიტომ? სხვა მიზეზი არ არსებობს? რა უნდა არსებობდეს? მე ხომ ჯერ არ მინახავს ეს კაცი! ნუთუ ასე უნახავად რაიმე კავშირის გაჩენა შესაძლებელია?''

არ მოკვდე გთხოვ! იცი, ჩვენ შვილი გვეყოლება (მეექვსე თავი) დასასრული.

-ქეთა მაგ შენს გინეკოლოგს რატომ არ უთხარი 2-დღით ადრე, 25-ში დაენიშნა საკეისრო? მამა-შვილს ერთ დღეს გვექნებოდა დაბ დღე და ერთად ვიბლატავებდით.დამიჯერებთ? ისეთი არეული ვიყავი, სანდროს დაბ დღე აღარც მახსოვდა.

შენ ჩემი გახდები?! (დასასრული)

თითეულ ჩვენგანს დაბადებიდან დაჰყვება თავის ბედი და ბედის ვარსკვლავი, რა ვქნა, რომ ისევ ასე ვფიქრობ ახლაც ამდენი წლის შემდეგ. თითეულ ჩვენგანს საკუთარი ბედი აქვს, რომელსაც იქ, მაღლა ზეცაში წერენ,თუმცა ამ ბედის შეცვლაც შესაძლებელია ჩვენ თუ ხელს