ცოდვილი (დასასრული)

გული გადამელია ნიკას მოლოდინში. რამდენჯერაც პალატის კარი გაიღება, იმდენჯერ ის მგონია და სულ ვცდები. ერთი კვირაა, თვალით არ მინახავს. იმისიც მეშინია, ვინმეს ვკითხო, რამე საშინელება არ მითხრან, არადა, შარშანდელი თოვლივით აორთქლდა. დღეს დილით ისე,

ყველაფერს აქვს დასასრული 10 თავი

 ხვალ ალბათ ვერ გნახავ  რატომ? ედს- გავუღიმე  იმიტომ სპედ მამაჩემის მშენებლობაზე მივდივარ საქმეებსაც უნდა მივხედო შენ საკმარისი არ ხარ- ეშმაკურად გაიღიმა-ეს ხუმრობით სპედ უბრალოდ უნდა წავიდე შენთან ერთდ ყოფნას არაფერი მირჩევნია, მე გავბრაზდი და

ლამაზი გრძნობა (თავი 8 დასასრული)

ერიკმა მანქანაში ჩასვა და წაიყვანა თავის სახლში,კარებები ჩაუკეტა.მერე ისევ გადაიკიდა ზურგზე და შეიყვანა სახლში.მდივანზე დასვა,კარები ჩაკეტა დანარჩანი ისედაც ყველაფერი დაკეტილი იყო.შემდეგ თვითონაც გვერდით მიუჯდა: - რატომ მომიტაცე?

ოცნების შარავანდედი -6- (დასასრული)

''თუ სახლშია, თათუზე ფიქრობს... თუ გარეთაა, ესე იგი თათუსთანაა.... თუ ოცნებობს, ესე იგი თათუზე ოცნებობს... თათუ! თათუ! თათუ და სხვა არაფერი! თათუ და სხვა არავინ! ძმაკაცებიც კი გაბრაზებულები არიან მასზე, მაგრამ როგორც ჩანს, ბადეში ისეა გახვეული, რომ

ქმრის ვალი გავისტუმრე (დასასრული)

დემეტრემ უცებ აიტაცა ხელში ნათიას სხეული და მანქანისაკენ სირბილით წავიდა. მთელი ბავშვთა სახლი შეძრა დემეტრეს საშინელმა ღრიალმა და გარეთ გამოეფინა ყველა. უკან მისდევდა ფერდაკარგული დალი ბებო. უცებ ნიკა მიუტრიალდა და ხმამაღლა უთხრა იქვე გაშეშებულ

ყველაფერს აქვს დასასრული 9 თავი

ედი ერთი წუთი ნაპირზე გავიდეთ გთხოვ ჩავჩურჩულე ედის ყურში ისიც ელვის სისწრაფით მოტრიალდადა ნაპირზე გავედით სპენს კარგად ხარ? კი უბრალოდ კაბა დამიძიმდა და გავიძრობ-გავიცინე სპენსერ მე კინაღამ გული გამისკდა

გაღიმება კარგი რამ არის,უჟმურო (დასასრული)

ერთ საღამოს სამსახურიდან გამომიარა.დაბლა ჩავედი,სერიოზული ჩანდა ,იმაზე მეტად ვიდრე იყო. -ნატალი არ ვარ პატარა ბავშვი,ჩემთვის ისევ ისეთი მნიშვნელოვანი პიროვნება ხარ.ისევ იმ სიტყვებს გაგიმეორებ ,რომ შენ გარდა ჩემ გვერდით ვერცერთი გოგო ვერ

გოგონა ვარდისფერი შარფით (დასასრული)

ჩვენს საუბარს ბოლო არ უჩანდა... 4 საათზე დავიძინე... და ნელ- ნელა ფიქრებსაც ვალაგებდი თავში... მგონი შარფს ვიბრუნებდი, მაგრამ არა მარტო შარფს არამედ მასაც .... შოკოლადი უძლურია... ვნერვიულობ... დილა მოღრუბლული იყო... გარეთ გასვლა არ მინდოდა... სალოს

ყველაფერს აქვს დასასრული. (3თავი.)

რომელიც,არ შემოიფარგლება,მხოლოდ იმით „დაბადებისდღეა,წამოდით ერთად დავლიოთ.“ „წამოდით,სალომესთან ავიდეთ დავლიოთ.“ ჩვენი სადაქალო,წრე ასეთია „გტკივა?მეც მტკივა!“ „უბედური ხარ?მეც უბედური ვარ!“ „ბედნიერი ხარ?მეც ბედნიერი ვარ!“ არ დაიჯეროთ,იმ

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (დასასრული)

მაშინ მომკალი, აქვე და ეხლავე... შენთა ყოფნას სიკვდილი მირჩევნია... მომკალი რატო არ მკლავ?! კიდევ ერთი ცოდვა შეგემატება... პირველი არ ვარ და არც უკანასკნელი არ ვიქნები, ვისაც სიცოცხლეს ესე მალე მოუსწრაფებ.... -არ შემიძლია ვერ მოგკლავ და ვერ