ხის სკამი (3) მეორე დასაწყისი

ახლა გზას და შენობებს თვალი მოვწყვიტე და გზას ვუყურებდი. ძირს ვიყურებოდი. ვაკვირდებოდი, როგორ ირეკლავდა სველი ქვაფენილი სინათლეებს. უცებ სიცილის და ყვირილის ხმა მომესმა და ცოტა არ იყოს შემეშინდა. უკვე ბევრჯერ გადავუხვიე, სხვა პატარა ქუჩებზე და ახლა

იდეალური დასაწყისი 7

-მაპატიე რომ მე მიწევს ამის თქმა, უნარებში-21 ქულა აიღე (ზღვარი 24 იყო მოგეხსენებათ) -რატო გინდა რომ თავი მოვიკლა -არა შენს თავს გეფიცები სიმართლეს გეუბნები.

იდეალური დასაწყისი 6

ისე მეხუტებოდა მეგონა გავიგუდებოდი. ჰაერი არარ მყოფნიდა არადა ისე მენატრებოდა მენანებოდა ახლა გაშვება, ამ წამს მერჩვნა გავგუდულიყავი ვიდრე მას მოვცილებოდი. -გაგგუდე -ეგ არაფერი

იდეალური დასაწყისი 5

სანამ მარიამის სახლამდე მივაღწევდი შოკირებული ვიყავი, თანაც საშინლად მციოდა მაკანკალებდა. მივედი მარიამთან და მისმა კითხვებმაც არ დააყოვნა -რაგითხრა? მიყვარხარო? ნატუკააა ამოიღე ხმაა -მაცადე ქალო -ქალო კი არა მითხარი მალე მოვკვდი ინტერესით

იდეალური დასაწყისი 4

ამ დროს მათთან (გიორგი და ნიკა) -კარგი გოგოა რა ნატა (ნიკა) -კი ნამდვილად -ისე მართალი იყავი ნატა შენ არ შეგეფერებაო რომ მითხარი და იცი რატომ? იმიტომ, რომ ეს სხვანაირია ერთდროულად თავქარიანი და მშვიდია ასეთი ადამიანი ჯერ არ შემხვედრია ასევე

იდეალური დასაწყისი 3

-როგორ ხარ ნატა? -კარგად გიორგი შენ როგორ ხარ? რამ შეგაწუხა? -რავიცი მე კარგად ვარ არაფერმა რას უნდა შევეწუხებინე უბრალოდ მოგიკითხე. -აჰამ გასაგებია, მადლობა -რა სიტყვა ძუნწიხარ რა არის ასე ვერ გათხოვდები -ბევრს თუ ვილაქლაქებ გავთხოვდები?

იდეალური დასაწყისი 2

როგორც ყოველ დილით ამ დილითაც ანნას ზარი მაღვიძებს. -ნატაა გამოეტიე სახლიდან გვაგვიანდება სკოლაში -მოვდივარ ხო 2 წუთი მაცადე ან შემოდი რა -კარი მოვდივარ წიკვინით შემოვიდა ანნა ჩემთან, რომ სულ ვაგვიანებ სულ მეძინება, მომაბეზრა უკვე თავი (რათქმაუნდა

იდეალური დასაწყისი 1

სიზმარი უკეთესი ყოფილა ვიდრე რეალობა, თუმცა რეალობასაც არ ვიწუნებდი მაშინ. დრო იყო როცა ყველაფერი იდეალურად იყო. თინეიჯერობის პერიოდი, დრო როცა თავში გიქრის არიცი რას აკეთებ ან თუნდაც იცი, მაგრამ არ იმჩნევ. ჩემს შემთხვევაში ვიცოდი რასაც ვაკეთებდი,

დასაწყისი!

ცხოვრებაში ყველა დაცემა ახალის დასაწყისია...იცი რახდება როცა ადამიანში მზე ჩადის? -ვიცი!-დაუფიქრებლად მპასუხობს და თავს დაბლა წევს. მე არ მოველოდი ამპასუხს და დიდი გაკვირვებით შევსცქერი მას, ცოტახანში თავს მაღლა წევს და მწუხარე თვალებს მაპყრობს,

დასასრულის დასაწყისი..!

არ გიფიქრიათ თუ რაოდენ არაპროგნოზირებადი არის ეს ცხოვრება,არავინ იცის ვის საით წაგვიყვანს.უბრალოდ ვიცით რომ სადღაც წაგვიყვანს და ზოგი ჩვენგანი ჯანდაბაშიც მიყვება.არავინ თქვას,რომ ბედისწერა არ იცვლება,იცვლება და თანაც როგორ.იმდენად სწრაფად რომ მის