უჟმური და დარტყმული ( თავი მეცხრე )

როგორ უნდა გაიგო ადამიანი გიყვარს თუ არა ? ზოგი ამბობს რომ თუ გიყვარს მაშინ სულ მასზე ფიქრობ . სიზმარშიც კი ის გხვდება. არ მოგწონს როცა ის ურცხვად გიყურებს და თვალს არ გწყვეტს , მაგრამ ყველაფრის და მიუხედავად მაინც გინდა რომ სულს შენს გვერდით იყოს.

უჟმური და დარტყმული ( თავი მერვე )

ისევ ჭექა - ქუხილმა გამაღვიძა. ფანჯრისკენ გავიხედე ჯერ კიდევ ბნელოდა. ტეტააა! რა გავაკეთო ახლა მე ? ... და ისევ დაიგრუხუნა , ალექსანდრეს უფრო მივეკარი. - ალექსანდრე - მუდარასავით გაისმა ჩემი ხმა . - გაიღვიძე რა გთხოვ . - და ისევ მეხის გავარდნა,

ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან...

რომ გეკითხათ საიდან დაიწყო ჩემი ცხოვრების უბედური ნაწილი გეტყოდით რომ 8 წლიდან დიახ სწორად გაიგეთ... განა მე არ მქონდა უდარდელი ბავშვობა ანდაც არ ვუყვარდი ჩემს მშობლებს ან არ მანებივრებდნენ... თუმცა ხდება ცხოვრებაში რაღაც გადატრიალება რაც სამუდამო

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (თავი 2)

ვცდილობ გავექცე ასეთ რეალობას, მაგრამ ყველამ ვიცით რომ ეს შეუძლებელია. ერთადერთი რამ რაც ძველ ადგილთან მაკავშირებს ფოტოები და მოგონებებია. დილით დედაჩემი მაღვიძებს და ახალ უნიში პირველ დღეს მილოცავს. ამაში მოსალოცი არაფერია მაგრამ მაინც მიხარია.

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეშვიდე )

დილას რომ გამეღვიძა ვიღაცის ძლიერი მკლავები მეხვეოდა. პირველად ვერ გავიაზრე ვინ იყო , შემდეგ კი მივხვდი რომ ალექსანდრეს ქონდა თავი ჩარგული ჩემს კისერში. მშვიდად ეძინა და ტკიპასასვით ვყავდი მიკრული . არა რომ დააკვირდე ცუდი ბიჭი არ არის. შავი თმით და

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (თავი 1)

ყველაფერი იდეალურად იყო, იდეალური სახლი, იდეალური უნივერსიტეტი, იდეალური მეგობრები, იდეალური კალათბურთის გუნდი, მაგრამ ახლა ყველაფერი იცვლება. მე და დედა ამ სახლს ვტოვებთ და სრულიად სხვა ქალაქში გადავდივართ საცხოვრებლად, ჩემს არ ვიცი როგორ ვთქვა

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეექვსე )

ნენსი გაიღვიძე , უკვე თორმეტი საათია - ჯერ კიდევ ძილბურანში ვიყავი ალექსანდრეს ხმა ყურში რომ ჩამესმის. - დამაძინე რა , დღეს მაინც არ მივდივარ სკოლაში . - დავიბუზღუნე და ბალიში უფრო ჩავიხუტე. - კი ბატონო თუ არ გინდა სვანეთის დათვალიერება , რა

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეხუთე )

ამიტომაც ჩემთან ერთად მოდიხარ - მითხრა გაკრეჭილმა. მოიცა ამას სიცილიც შეუძლია ? ღმერთო , რას მოვესწარი. - მასწავლებელთან მაგვიანდება - გამოსავალი მოვძებნე და გახარებულმა შევბრუნდი უკან. , მაგრამ ვინ გაცალა ? ხელი დამიჭირა და მისკენ შემატრიალა. -

უჟმური და დარტყმული (თავი მეოთხე )

ყველგან ეს როგორ უნდა მხვდებოდეს? არა რა რაჯანდაბა უნდა ამას აქ? -ჩავიბურტყუნე ჩემთვის და მომღიმარ ალექსანდრეს მზერა გავუსწორე. - მეგობრებო ! დღეს ჩვენ ვიხილავთ წლის რბოლას , რომელშიდაც პირველობისთვის იბრძოლებენ ახალბედა მრბოლელი ალექსანდრე

უჟმური და დარტყმული

-ნენსი ადექი , დაგაგვიანდება. - ჩვეული სიმკაცრიდ ჩაილაპარაკა . არა რა ხომ ვამბობ ხეა-თქო. აი სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. ხმა მაინც დაითბილოს ან რაღაც ქნას რა, რაუბედურებაა ეს სულ ჯმუხობა. ატანა არ მაქ ასეთი ადამიანების და ჩემი საკუთარი ძმა ზუსტად