ბანდიტი და მე ( Part I)

თავის თავში ისე დარწმუნებული იყო,არც კი უკითხავს, მჭირდებოდა თუ არა მისი მიყვანა სახლამდე. არა როგორ არ მინდოდა სახლში დაბრუნება, მივხვდი, ჩემი პატარა აფეთქებებთან შედარებით სახლიდან გამოქცევა ღამე სულ სხვა სახის სიგიჟე იყო, მაგრამ უცხო სიმპათიურ

"ჭიქა მარტინი და ბედნიერება..."(სრულად)

დაკარგულს ისევ თუ იპოვიდა. არ ეგონა და არ ეგონა არჩვაძეს წლები ვერაფერს რო ვერ დააკლებდა. იჯდა და უყურებდ ალექსანდრეს,რომელიც თმებისკენ ღრენით მიუთითებდა და ეღიმებოდა,ეღიმებოდა ბედნიერებისგან რომ სასურველი და საყვარელი მამაკაცი მის წინ იჯდა.. და

თურმე მეც მიყვარდა და ვერ ვხვდებოდი 1 თავი

გამარჯობათ, მე ვარ ანკა , 18 წლის ქალაქ თბილისიდან.ვარ პირველი კურსის სტუდენტი და ვსწავლობ ჯავახიშვილის უნივერსიტეტში .გარეგნობით - საშუალო სიმაღლის , არც ისე გამხდარი,დიდი მწვანე თვალებით , გრძელი ,ხვეული წაბლისფერი თმით და წითელი

ქურასბედიანი და ბავშვები - 3 - დასასრული

ხელს მთელი ძალით უჭერდა ქმარს და ცდილობდა მისთის გაეღმა. ხვდებოდა ახლა ისიც ისე რომ ნერვიულობდა და მასაც ორმაგად რომ ტკიოდა მისი ამ მდგომარეობაში ხილვა . ბავშვის ტირილი , ლუკას ბედნიერი ღიმილი , მკერდზე პატარა ორი კნოპკის დაწვენა მათი სურნელის

და აქ დატოვე მამა დედა, ორი ძმა დეა!

ცხვრეებაში არ დამიწერია ლექსი, ერთი კვრის წინ გარდამეცვალ დიშვლი, ცხოვრებას ერთი ძაბი ჩაწყდა თითქოს, არ ვიცოდი რგოგორ გამომეხატა ვტიროდი და არაფრის თქმა არ მინდოდა, უბრალოდ დავწერე რასაც ვგრძნობდი უფალმა გაშოროთ მსგავს ტიკვილს

ქურასბედიანი და ბავშვები - 2

გრძნობდა ღამე როგორ უღიტინებდა სასიამოვნო სურნელი ცხვირში , ბავშვის სურნელი , რომელიც სისუფთავის და რაღაც ტკბილის ნაზავი იყო . სიყვარულისგან და ბედნიერებისგან ებადრებოდა სახე და ღიმილიანი სახით ეძინა საწოლში , წვრილი ხელები პატარასთვის შემოეხვია და

დადეშქელიანი და დევდარიანი (3)

დანიელის ნაწილი: ტასო ისეთი ლამაზია რომ მიჭირს არვუყურო. როგორ მინდა შევეხო და დავუკოცნო ის პატარა ლამაზი ტუჩები. რაპატარაა. ჩემი ძველი ძმაკაცის და ყოფილა ცოტა ადრე რომ გამეცნო აქედან ფეხსაც არგავადგამდი. ახლა ზუსტად მის ძმას უნდა დაველაპარაკო

ქურასბედიანი და ბავშვები - 1

-ჩემი პატარა გოჭი , ჩემთანაა და სულ ჩემთან იქნება ხო დე ? - გაუცინა და ისეთი მზერა მიაპყრო თითქოს პასუხი უნდა გაეცა პატარას და დაავიწყდა - მიყვარხარ ჩემო პატარა - ჩაიჩურჩულა და ყელში გახურებული ტუჩები მიაკრო "შვილს"

დადეშქელიანი და დევდარიანი (2)

მე, ბარბი და ელე მივსეირნობდით და თან ვლაპარაკობდით. -ხოო, ელე რაქენი წაშალე დუდუ?-(ბარბი) -კი, ტასომ წამაშლევინა.-(ელე) -სწორი უქნია. თუ მოეწონე თვითონაც დაგიმატებს.-(ბარბი)

გამარჯობა და ნახვამდის,ანუ გემშვიდობებით

ჩემმა მეგობარმა ფეისბუქ-ჯგუფში თქვა რომ,ამ სულელური ჩანახატებით უკვე წუხდებოდა,დავეთანხმე,ასეა მეთქი,და ჰოპლა! კონკურსიდან მომხსნეს :) არ ვიცი რა,უზარმაზარი ტკივილი განვიცადე,ჩანახატი,რომელსაც 1 კვირის მანძილზე,დიახ,ზუსტად 1 კვირის მანძილზე იმის