...და მზე ამოვიდა (პირველი თავი)

და აი ჩვეულებრივი დღე გათენდა, მაგრამ ჩემს გულში მაშინ არ თენდებოდა. ადგომა არ მინდოდა. წვიმდა. ციოდა. იმის იმედით, რომ ჯერ ჩემი ადგომის დრო არ იქნებოდა, საწოლთან მდგარ ტუმბოდან, ჩემი ტელეფონი ავიღე და საათს დავხედე. ათი საათი იყო. ავდექი და

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/9}

-მომვლელი მაშინ შემოაკვდა, როცა პანიკა და ისტერიკა დაეწყო, რადგან სახლის კარი ჩაუკეტა და გიორგის ტელეფონზე ესაუბრებოდა. იმ დროს სახლში არავინ იყო, დაცვა სადილისთვის გაგზავნილი ჰყავდა და დახმარებას სთხოვდა, რადგან კონტროლი დაკარგა, ტელეფონზე

...და მზე ამოვიდა

მციოდა. სახლში მინდოდა. მინდოდა ჩემს თბილ ლოგინში აღმოვჩენილიყავი და არავის არ გავეღვიძებინე, რადგან ეს სიზმარი მეგონა და მინდოდა დიდ ხანს გაგრძელებულიყო. მეშინოდა, რომ გამაღვიძებდნენ. წვიმა არ წყდებოდა. სახეზე მეცემოდა და გრძნობებით მავსებდა.

მე შენ და ცხოვრება ( თავი 19)

ეს ძალიან დიდი ხნის წინ იყო.ჩემი არანორმალური არსებობის პირველ და მეორე სტადიებზე შევხვდი ქალს რომელიც თავისი მძვინვარე არსებობით ჩემს საცოდავ სხეულს,რაღაც გაურკვეველი ძალით ისეთ ზიანს აყენებდა,რომ მის ყველა ატომს შიშისგან წამით მოსვენებას არ

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/7}

ადამიანები, მხოლოდ ცხოვრების წესებს ვწერთ, ცხოვრების კანონები კი, თავისით იწერება და მას სიმშვიდეში გაჩენილი ქაოსი, ან სიჩუმის-ხმაური ჰქვია!

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/7}

სამზარეულოს კართან მდგომი, ნიკოლოზ აბაშიძე, ღიმილით ისმენდა გოგონების საუბარს და იმის წარმოდგენაზე, რომ ანდრია ახვლედიანს, მახეს უგებს ნიცა, ხმით გაიცინა:

მე შენ და ცხოვრება (თავი 18)

რა გეგონა?ყიფიანო რა გეგონა, რომ გამოიკეტე ამდენი წელი იქ.-ბავშვიო ტო!ბავშვი ყავს და მერე სად ყავს?რახდება?-გაოგნებული ესაუბრებოდა თავის თავს.

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/6 }

ვაგონი ისევ გაივსო და დაიძრა, მაგრამ ნანხისგან დაზაფრული ხალხი ვინც მიხვდა, რომ მშვიდობა არ იყო გვერდს უვლიდა, ან სხვა ვაგონში ყოფნას არჩევდა და იქიდან სიტუაციას აკვირდებოდა..

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/5 }

სვანეთის მთებში კი მყუდროებას, მხოლოდ ძაღლის ყეფა ან კიდევ შორი ახლოს მყოფი ნადირის ხმა არღვევდა, საათიც დაუღალავად წიკწიკებდა და სამი საათის შესრულებას ცდილობდა. უცებ, ხმით ტირილი და გაურკვეველი სიტყვები

ბუნება და ვაჟკაცი

ჰეი, ბუნებავ შაჰბერე სული მდინარე მოდენის კამკამ მარადა ამაო სოფლად დვრიტვდნენ ბიჭები ფიქრთ გასართველად წარვედ მარადა!