გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 6)

ამჩნევთ, რომ ცხოვრებას ძალიან ბევრი გზაჯვარედინი აქვს? ხშირად ვდგავართ არჩევანის წინაშე. გეზს ვიცვლით, ვიძახით აი სწორედ ეს არის ჩემი გზა. შემდეგ კი ისევ გზაჯვარედინს ვეყრებით.ისევ და ისევ გვიწევს არჩევანის გაკეთება. სწორეს ჩვენი არჩევანი

მე და ცხოვრება

ოჰ ღმერთო ჩემო მე დავიღალე მძიმე ცხოვრების ბარიერებით. მნათობ სინათლის ქვეშ დავიმალე და მე ვიცხოვრებ დაიმედებით. ბევრჯერ მითქვამს, რომ სიკვდილი მინდა, მაგრამ ვხვდები ეს არს უაზრობა. მე ეს ცხოვრება არაფრად მთვლიდა, ეს ცხოვრება არს უსამართლობა.

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 5)

ალექსანდრე დავინახე და გავჩუმდი, ჩემთან მოვიდა... -გოგო ნორმალური ხარ? ასე ხომ გაცივდები წამოდი სახლში წაგიყვანო... წამოდი ჩაჯექი მანქანაში.-ხელი მომკიდა და მანქანისკენ წამიყვანა... -გამიშვი.... არ მინდა... არ მინდა სახლში სეირნობა მინდა... არ

რეალობასა და არარეალობას შორის

თვალებს ვხუჭავ,მეღიმება,სასიამოვნოდ თუ მწარედ არ ვიცი ჯერ ვერ ვამბობ ზუსტად მაგრამ ვიცი რომ მჭირდება უმოძრაოდ, თვალებდახუჭულ მდგომარეობაში ყოფნა.ისევ ვიღიმი და წარმოვიდგენ,წარმოვიდგენ თვალებს

გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა...

გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა,გარეთ ისევ წვიმს და სულ იწვიმებს მე ვგრძნობ, რომ მცივა და მენატრები,მაგრამ ვერ გხედავ როგორც სიცივეს.გარეთ კი წვიმით სველი აბრები აშიშინებენ შერჩენილ სიცხეს.

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 4)

დილით ერთი საათით ადრე გავიღვიიძე ვიდრე ვიღვიძებ ხოლმე... თავი საშინლად მტკიოდა ჯერ პიჟამოებიანი ჩავტანთალდი ქვემოთ და ნაბეღლავი მოვიყუდე შემდეგ ზემოთ ავედი შხაპი მივიღე და ჩცავიცვი თეთრი მაღალწელიანი შორტი(სპეციალურად რადგან

ყველა გიჟია(1 და 3 თავი)

-თავდაპირველად მაინტერესებს გაქვთ თუ არა გეგმები მომავალი ერთი თვის განმავლობაში-არა-ყველამ ერთხმად წამოიძახა-მაშინ იქნებ მარტვილში წავსულიყავით?-კატის თვალებით მივაჩერდი-აუ ჯიგარი ხარ თათა

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 3)

ჩემს კაბინეტში შევედი და ერთი საყვარელი გოგოც შემომყვა... -გამარჯობა ქალბატონო... -ტასო... -დიახ ქალბატოო ტასო... მოდით ყველაფერს აგიხნით... -დიახ რათქმაუნდა...

მე, შენ და ზღვის ტალღები

მივდივარ, სიყვარულს კი არ აქვს საზღვრები. არა გამიჩნია, სისხლს დავლევ, გავთბები. გრძნობათა გემებმა აუშვეს აფრები, შავი ზღვის დინებას მე ჩუმად გავყვები. მივდივარ, ხმელეთი აღარ ჩანს არსად და შენ ხარ შავი ზღვის იდუმალ ფარდად. ვერსად ვერ გხედავ და

ცეკვა, სიყვარული და ჩემი გიჟი მეგობრები(მესამე თავი)

ბევრი მომზადება არ დამჭირვებია. შავი გაშლილი კაბა, წითელი მაღალქუსლიანები, მსუბუქი მაკიაჟი და მეც მზად ვარ. უკვე რვა იყო როდესაც სახლიდან გამოვედი. გზაში ანომ ტელეფონი ამიფეთქა შეტყობინებებით