დროის მანქანა

შემდეგ გამოიღვიძებდა და ისევ იპყრობდა ფიქრები დროის მანქანაზე. ყოველ საღამოს ისევ და ისევ ახლდებოდნენ იარები და აყენებდნენ უდიდეს ტკივილებს ისევ ბინდდებოდა, მზის უკანასკნელი სხივები ეფინებოდა არემარეს, სიბნელე იჭრებოდა სინათლეში და თითქმის

დროის სასჯელი (დასასრული)

ახალი წელიც დაგვიდგა, ოჯახი ავღნიშნავთ, კარზე კაკუნია ეს ალბათ ჩემი მეგობარი გოგა იქნება, კარები გავაღე და მართალც ჩემი ყოფილი თანამშრომლები მესტუმრნენ გოგა და ბაჩო, ერთად მივუსხედით სუფრას და მოვიკითხეთ ერთმანეთი, ლაპარაკის დროს ბაჩომ ზაქარიაზე

დროის სასჯელი (თავი მეოთხე)

სავარაუდოდ ზაქარია აპირებს რომ დერეფნის ფანჯრიდან მოახერხოს გადახტომა, მაგრამ კლინიკის დაცვამ ის მალევე დაიჭირა და შებოჭა და პარალელურად დააძინეს, მას შემდეგ ზაქარია დაბმულ მდგომარეობაში იმყოფებოდა სახეზე კი პირსაბმელი ჰქონდა დამაგრებული, რადგან ის

დროის სასჯელი (თავი მესამე)

6 თვის შემდეგ დირექტორი შეგვიცვალეს ასევე შეცვალეს თანამშრომლებიც, მხოლოდ მე და რამდენიმე ადამიანი დავრჩით ძველებიდან, ეს ახალი დირექტორი ოლეგი ძალიან შეუბრალებელი პიროვნება აღმოჩნდა ნამდვილი დესპოტია, ის ავალებს თანამშრომლებს რომ პაციენტებს

დროის სასჯელი (მეორე თავი)

ზაქარია აფორიაქებული და დაძაბული ზის დიმიტრის ავტომობილში, ეს მისთვის რაღაც უცხოა, დიმიტრი კი მას მოუწოდებს რომ აქ საშიში არაფერია... ამ დროს დიმიტრის მობილურ ტელეფონზე გაისმა ზარის ხმა, რამაც აფორიაქებული ზაქარია იმდენად შეაშინა რომ სახეზე ხელები

დროის სასჯელი (თავი პირველი)

1898 წელი, წვიმიანი დილაა, ცივი ნიავი არხევს ხის სახლის ფანჯრებს, ამ სასიამოვნოდ შერწყმულმა ხმებმა გააღვიძა ახალგაზრდა მწერალი ზაქარია, ის ძალიან მონუსხა ამ მშვენიერმა დილამ, ამიტომ გაღვიძებისთანავე შეუდგა წერას... ის ამჟამად წერს მომავალზე თუ

დროის ნაგლეჯები

შენ სუნთქავ?!.... შეგიძლია კიდევ ერთხელ მაინც ჩაისუნთქო ის დროის უზარმაზარი ნაგლეჯები ჩვენს გარშემო ასე რომ მიმოფანტულან?!.... არა!.....

,,რაღა დროის''

რა სიმართლე, სიცრუეში გვიცხოვრია, რა ზნეობა სიყალბეა მოდაში რა სიმკაცრე მარიონეტს ემსგავსება დღე და ღამე გვიცხოვრია ბოდვაში...

ერკე მიდასი - დროის მანქანა

ლექსი დროებაზე, დროის მსვლელობასა და მის ცვალებადობაზე. თუ როგორ ახდენს ყოველი მცირე დეტალი და ყოველი ადამიანის ქმედება საერთო ყოფაზე. ერკე მიდასი.

დროის შუალედში (პროლოგი)

დილით გაღვიძებისთანავე მივხვდი რომ ეს დღე კარგად არ ჩაივლიდა შავი ღრუბლები ციდან ისე ცუდად იყურებოდნენ ხოლო როდესაც დედამ მითხრა სკოლაში არ წახვალო ტანში შიშის მომგვრელმა ჟრუანტელმა დამიარა