ლილის დღიურები

ძალიან დიდი ხანია რაც არაფერი დამიწერია... მართალია სულ ორიოდე ადამიანი თუ კითხულობდა ჩემს სიახლეს თუმცა რაღაც ახალი მომაფიქრდა და მეც დავუბრუნდი ჩემთვის ნაცნობ ვებ-გვერდს...საერთოდ არ არის დამღლელი ეს თოვლიანი ამინდები... ჩემთვის ყოველ

უიღბლოს დღიურები (16-19 მაისი) +18

დღიურის დღევანდელი ნაწილი შეიცავს უცენზურო სიტყვებს და სცენებს და ძალიან გთხოვთ ვინც ხართ 18 წელს ქვემოთ ნუ წაიკითხავთ დღიურის დღევანდელ ნაწილს, გმადლობთ ყურადღებისღვის!

უიღბლოს დღიურები (10-14 მაისი) +18

ნინა დამესიზმრა, თითქოს ჩემთან დაბრუნება უნდოდა, მე კიდე ვფიქრობდი მეპატიებინა თუარა ის რომ მიმატოვა, ალბათ სიზმარი ღვთის მიერ მოვლენილი ერთგვარი სატანჯველია, ჯოჯოხეთიც ეს არის თვალდახუჭული წევხარ და ხედავ კოშმარს..

უიღბლოს დღიურები

ტელეფონზე მოსული სმს ის ხმა მაღვიძებს, თვალებს ფშვნეტიტ ძლივსძლივობით ვახელ და სმს-ს ვხსნი, „ხოარ ღადაობ?„ ჩავილაპარაკე ჩემთვის, რედაქტორი მწერს რომ ჩემი წიგნი მალე გამოიცემა, ძალიან მაგრად ასწორებს დეტალებზე უნდა მოვილაპარაკოთ, მეც უმალვე ტანთ

ემილის დღიურები (თავი 3)

კაცი ჩემს ფეხებთან ჯერ მუხლებზე დაეცა შემდეგ კი მიწაზე თავი დაარტყა და საბოლოოდ შეწყვიტა სუნთქვა, მოძრაობა, ყველაფერი, ასეთ სიტუაციაში პირველად ვიყავი და მიკვირდა პანიკაში რატომ არ ვვარდებოდი. ჩემი გადამრჩენელი ნელ-ნელა

ემილის დღიურები (თავი 2)

ვინაიდან ჯერემი ნასვამი იყო ტაქსით წავედით მის მიერ მითითებულ მისამართზე, ფანჯრიდან კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ღამის ნიუ-იორკს რომელიც უზომოდ ლამაზი იყო, დროის მიუხედავად ხალხი ქუჩაში ფუტკრებივით ირეოდა, ყველას სადღაც ეჩქარებოდა

ემილის დღიურები (თავი 1)

თითქოს ნიუ-იორკის ჰაერი სრულიად განსხვავებულია, გაჟღენთილი თავისუფლებითა და ბედნიერებით, ყოველი წამით ვტკბებოდი რომელიც ახალი ცხოვრების დაწყებამ მომცა. მოსაღამოვდა. მე კი ისევ ცენტრალ პარკში ვიყავი და მარტოდმარტო შევყურებდი მზის

ემილის დღიურები (პროლოგი)

ამბავი დაწერილია ავტორის ფანტაზიით, ის ეხება შვედ გოგონას სახელად ემილის რომელსაც ცხოვრებაში ბევრი სირთულეების გადატანა მოუწევს.ემი ცხოვრების ძნელი ეტაპი იმ დროიდან იწყება როდესაც მშობლებმა დეიდა მარტასთან დამტოვეს, თვითონ კი სამუშაოდ სხვა

დალუქული დღიურები (დასასრული)

-არ მაინტერესებს არაფერი, შეგიძლია მანქანაც და ფულიც შენთვის დაიტოვო ოღონდ ეს ამბავი ჩვენს შორის უნდა დარჩეს- ყვიროდა დემეტრე. -არა, არა.. ჩვენ ასე არ შევთანხმებულვართ. ის ყველაფერს გაუგებს და თანაც ძალიან მალე. სანაძლეო ასეთი იყო. - თქვა უცნობმა.

დალუქული დღიურები (თავი 3)

-ღამღამობით, მე ვუსმენ მუსიკას, რომელიც არავის მოსწონს ჩემ გარდა- დაიწყო ლაპარაკი დემეტრემ... ვგრძნობდი, როგორ დამისველა სახე მარილიანმა სითხემ. - მე შემიძლია ვაკონტროლო ის რაც ტელევიზორში გადის, ამის გამო ხალხს ჩემი