ყეყეჩების ბაღი (ეპიზოდი 04)

მე საკუთარმა მამამ გამაუპატიურა. საკუთარ თავს ყოველ ღამე ვეკითხები - რატომ? ამის შემდეგ, სად არის ღმერთი?

ყეყეჩების ბაღი (ეპიზოდი 03)

მოხუცი: გამოდის, რომ ყველას ამ პიდარასტის ფოტოებს უგზავნი და ეუბნები, რომ ის თავად შენ ხარ?! შემდეგ, როგორღაც მათ ითანხმებ და აქ მოგყავს... და მერე რას უშვები? აუპატიურებ?

ყეყეჩების ბაღი (ეპიზოდი 02)

ბიჭებო, აქეთ... კიდევ ორი პიდარასტი დავიჭირე! სასწრაფოდ, ტირიფის ხესთან!

ყეყეჩების ბაღი (ეპიზოდი 01)

ლემარი: მოიხსენი ეგ სტრესი და მოდუნდი. გავერთობით, მეტი ხომ არაფერი? Comecome123: მაინც მეშინია... იქნებ, ვინმემ დაგვინახოს ან დაგვინახა კიდეც? ლემარი: რა სისულელეა, მერე რა? ორი მამაკაცი ქუჩაში ერთდროულად არასოდეს დაგინახავს? რას ვაფუჭებთ...

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 16. დაბრუნება.

ეს რომ მოგზაურის დღიურები იყოს,მაშინ დაწვრილებით აღვწერდი ბარსელონაში გატარებული იმ ხუთი დღის შესახებ,რომელმაც როგორც სალბუნი,ისე იმოქმედა სულზე.მზე,სიმწვანე,ჭრელი ადამიანები,სანგრია

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 15. რთული არჩევანი

მისმინე, - ვჩერდები და ვეხუტები. - მისმინე! გთხოვ, არ ვიცი, რა მჭირს, გაორებული ვარ. ხან შენი დანახვა არ მინდა; როცა ვერ გხედავ, სულ არ ვფიქრობ შენზე; როგორც კი მიახლოვდები, მეხვევი, მაშინ მხოლოდ

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 14. გაქცევა

ქრონოლოგიურად უნდა მივყვე წუხანდელ დღეს, გავიხსენო და მოგიყვეთ. ჯერ დრო მაქვს, სანამ ჩასხდომა გამოუცხადებიათ. უინტერესოდ ვადევნებ თვალს აეროპორტში მორუზრუზე ხალხს. რამდენიმე საათი და მერე, როგორც კი თვითმფრინავი მოწყდება მიწას და ჰაერში აფრინდება,

ის და მე?(თავი 2)(ეპიზოდი 2)

დემეტრე გარეთ გავიდა,როდესაც გარეთ გავიდა,ისეთი სახე მიიღო თითქოს მოჩვენება დაინახა.-ევა შეგიძლია წყალი მომიტანო?-კი როგორ არა.მე სამზარეულოსი წავედი,წყალი გამოვიტანე და კარებთან მივედი,მაგრამ

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 13. სწორი გადაწყვეტილება

ტელეფონი მირეკავდა და გავთიშე. ახლა არც შუშასთან ლაპარაკის სურვილი მაქვს და არც ექვსი ნომრის გახსენების. ექვსი ნომერი მწერდა. ბოლოს, რომ აღარ შეწყდა ზარები და მესიჯები, საერთოდ გამოვრთე ტელეფონი. უცნურად ვარ, ბურანულ კომფორტში. ყველაფერი ასე იყო: მე

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 12. ჯოკერი

სამსახურში ვარ. ჯერ საცდელი ვადით ამიყვანეს, თუმცა ვიცი, რომ ადვილად გავართმევ თავს და თან მგონია, რომ ეს ტერმინი - „საცდელი ვადა“ - ჩემ დასაშინებლადაა. კომპიუტერში ტექსტს ვკრეფ. საღამოს