ერკე მიდასი - მამი

მე არ ვიცი, როგორ ვუთხრა და ვასწავლო ჩემ შვილს ქუჩაში, რომ კაცი გდია და ვერ იკლავს შიმშილს, როცა მკითხავს, რად გაწირა, მამი, ასე ღმერთმა? ვუპასუხო ცხოვრებაში ზოგს უმტყუნა ბედმა? მეტყვის, მათაც ხომ სურთ ბრძოლა, ნორმალური ყოფა ვერ ვეტყვი, რომ რაც

მკითხველს სიყვარულით! - ერკე მიდასი

გამარჯობა მკითხველო! ვიცი არ მიცნობ, არც მე გიცნობ და მოდი ისე დავტოვოთ ყველაფერი, როგორც არის. მე შენ ის უნდა გაგიმხილო, რისი თქმაც პირისპირ გამიძნელდებოდა, შენს წინ ვიდგებოდი და შენი სილამაზის დანახვისთანავე დავიმორცხვებოდი, გავწითლდებოდი, პირი

სამართალი - ერკე მიდასი

არ შემიძლია თვალი დავხუჭო თუ მოსამართლე, სამართალს არღვევს ციხე ეკუთვნის არაკრიმინალს, თავისუფლება კანონის დამრღვევს?

ერკე მიდასი - უპასუხოდ (ადრესატი უცვლელია)

გუშინ აივნის წინ სეტყვას თავს ვუშენდი გთხოვდი - ღვთის გულისთვის არ გადამეჩვიო ჟრჟოლა მივლიდა, და ღამეს გავუთევდი, შენს ტკბილზე ტკბილ გულს, მეც შიგნით დავეტიო. თუ უხმაუროდ მიყურებდი წამის წინ და ხმა სეტყვის ისმოდა ჩემთან ნარევი, ახლა მაინც თქვი,

ცეცხლწაკიდებული - ერკე მიდასი

ცეცხლი ეკიდა გუშინღამ მთვარეს შეყვარებული გეგონებოდა, ზედ ამოენთო, სისხლიც დავღვარეთ ალბათ გგონია, რაღაცებს ვბოდავ.

ერკე მიდასი - ბოდიალი

კვნესის როიალი სადღაც გარიჟრაჟზე ზღვაზე ბოდიალით ფიქრია მჭირვალე, ყოველდღე იგივე სიმსივნედ გედება

ერკე მიდასი - დავიცალე....

დავიცალე, დამეცალა რითმები და ყველა გრძნობა ამიტომაც ურითმოა ყველა ჩემი, ლექსთა წყობა, ფრინველთ მისცეს ფრთები, რატომ? რა მიზეზებით ჩვენ არა ნუთუ უნდა ვზიდოთ დაცემულის პატივი ჩვენ? კმარა!

ერკე მიდასი - ცოცხალ-მკვდარი

ვიცოცხლო, მოვკვდე, საკითხავი აი ეს არის აღარ ვიქნები, მთავარი ხომ ზუსტად ეს არის ჩემი სიკვდილით, მე აღარასდროს არ შეგაწუხებთ, მუდამ ტკივილი, ჩემით უკვე აღარ განმკურნავს.

ერკე მიდასი - არ გჭირდება ჩემი სიყვარული

სულაც არ გჭირდება ჩემი სიყვარული უშენობით ხომ ეს გული დაიფერფლა, სიცოცხლე ლამობდა, ბოლომდე ეცოცხლა და სიკვდილიც შეეწირა მსხვერპლად.

ერკე მიდასი - მკითხველს პატივისცემით

მე თქვენ მიყვარხართ ალბათ იცით ეს მოგიხსენიებთ ყოველთვის ჩემად მეც შემაცივა, მეც დამივიწყეს თუმცა იმ მომენტს ვარქმევდი ფრენას.