თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (23)

დილით ვიღაცამ თავზე დახტომით გამაღვიძა. გიჟივით წამოვხტი და მუშტი გავუქანე. -წყნარად, მე ვარ.-აკაკიმ გამიცინა და გასაღები წინ გამიქანავა. -ვნანობ, რომ მოგეცი.-შევუღრინე და ისევ ლოგინზე დავეგდე. -ნუ ხარ მკვდარი, აეგდე. ბიჭებიც მოვლენ მალე, საყიდელი

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (22)

  ეზოში გავედი. ბიჭები, რა თქმა უნდა, თამაშობდნენ. ლუკამ შემომხედა და ჩაიცინა. ერთ წამში ბურთი მიაგდო, ჩემკენ გამოიქცა, მაგრად მაკოცა, უზომოდ საყვარლად და თვალისმომჭრელად გამიღიმა და ისევ განაგრძო თამაში. გაშტერებული ვიდექი. რა ეტაკა? იდიოტი. არ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (21)

-ამჯერად რა მოხდა?-მკითხა ნანკამ და მკერდზე დამაწვა.-აუცილებელია რაღაც მოხდეს?-ჩავიცინე.-ისე ჩემთან არ მოდიხარ ხოლმე.-ამყვა.-ისეთი არაფერი.-მაგრამ მაინც მოხდა. ისევ მამაშენთან იჩხუბე?-არა.-აბა?-გოგო.-არ მოველოდი.-რატომ?

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (20)

გადასახტომად გავემზადე, მაგრამ უცებ გავჩერდი და დავფიქრდი.   რას ვაკეთებ? რის გამო? გოგომ ამ დონემდე შემშალა? სრული სისულელეა. ძლიერი ადამიანები თავს ასე მარტივად არ წირავენ.   ახლა ის მომენტი მაქვს, ყველაფერს სხვანაირად, უფრო რეალურად ვუყურებ და

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (19)

-ნიკა-   სამწუხაროდ, ყველაზე საშინელი სიახლე გავიგე. უბრალოდ არ ვიცი რა ვიგრძენი იმ მომენტში, როცა მითხრა ფეხმძიმედ ვარო. ერთიანად დაიმსხვრა ჩემში ყველაფერი. ისიც ვერ გავიგე, მინდოდა თუ არა ლუკას ცემა.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (18)

-ლუკა- -რა?-ძლივს ვკითხე გაკვირვებულმა.-ეს რას ნიშნავს?-ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე.   არაფერს მეუბნებოდა. თვალებში ჩამაშტერდა. დავინახე როგორ მოადგა ცრემლები, მაგრამ თავი შეიკავა. -რატომ?-საშინელი სიჩუმე ჩემი კითხვით დავარღვიე. -იმიტომ...იმიტომ რომ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (17)

გამთენიისას ნინასთან ჩახუტებულს გამეღვიძა. სასწრაფოდ წამოვდექი ლოგინიდან და გვერდზე ოთახში გავედი. გული ამოვარდნაზე მქონდა. თავს ისე ვგრძნობდი, თითქოს სადაცაა უნდა მოვკვდე. ტყვიას ველოდები, რომელიც გულს მთლიანად გამიგლეჯს.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (16)

-რა გინდა? -მაპატიე.-თამოსგან ეს სიტყვა ძალიან გამიკვირდა. -დაიკიდე.-ვუპასუხე მშვიდად და წასვლას ვაპირებდი, მაგრამ ისევ გამაჩერა. -სხვა რაღაცის გამო გიხდი ბოდიშს. -მაინც? -რასაც ახლა გეტყვი, არ მგონია ასეთი მარტივი დასაკიდებელი აღმოჩნდეს

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (15)

  უკან გავყევი და სააბაზანოსთან დავეყუდე. აშკარად გული ერეოდა. -კარგად ხარ?-ვკითხე, როცა გამოვიდა. -კი.-სუსტად გამიღიმა. -რა მოგივიდა? -არაფერი, დაიკიდე. ალბათ მოვიწამლე.-ოთახში შევიდა.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (14)

  ნიკას ღიმილი სამუდამოდ ჩამებეჭდა გონებაში.   კიბეები სწრაფად ავირბინე. ლუკას კარები ღია ჰქონდა, ამიტომ უბრალოდ შევედი. ოთახში ეგდო. უბრალოდ, უაზროდ და გაშტერებული უყურებდა ჭერს. იატაკზე დავჯექი, მასთან ახლოს. მინდოდა მეკითხა რა ჭირდა, მაგრამ