სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მესამე)

-იდიოტო, როგორ გაბედე-სახეში ძლიერად დავარტყი ხელი და სწრაფად გამოვიქეცი სკოლიდან-რატო გამათავისუფლეთ აბა ერთი კვირით?-ჩავხტი მანქანაში და გიორგის და ნიკას ვკითხე-რავიცი სადმე წავსულიყავით-მხრები აიჩეჩა გიომ-აუ მთაში რააა-ვიყვირე უცებ

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (8)

საღამოს დამლაგებელი მოვიდა და მეც სახლი დავტოვე, ხელი რომ არ შემეშალა.ფეხით გავუყევი სასაფლაოსკენ გზას და თან ვფიქრობდი რა იქნებოდა ამის შემდეგ.ვაჩე ფულს მასესხებდა,ამ ფულით ვალებს გავისტუმრებდი და საზღვარს გადავკვეთდი.ბინას გავყიდდი და თანხას

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (8)

ვიქნებოდი.გონს კარზე კაკუნმა მომიყვანა,სწრაფად მოვკეტე ონკანი,ოთოს მაიკა გადავიცვი და თმის მშრალებით გავედი მისაღებში.კარები გამოვაღე და გაოცებისგან ლამის გული შემიწუხდა.კარებთან არც მეტი, არც ნაკლები თვით ვაჩე იდგა. _რა გინდა? _მასპინძლობაც ასეთი

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა (დასასრული)

მოკლედ ფერმიდან დარეკეს და გვითხრეს რომ მწყემსი(ვინც ძროხებს აბალახებდა) ცუდად გამხდარა და სხვა ვერავინ წავიდოდა-შვილო იქნებ ეს ერთი დღე წასულიყავით ბიჭებიც წამოვლენ(ბებო)-მართალიხარ ესე სასწრაფოთ სხვა გამოსავალს ვერ მოვნახავ...

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (7)

ერთი აზრი დამებადა და ეხლავე დავიწყე განხორციელება. რადგან მეორე სართული იყო, არავის მოსვლია აზრად ფანჯარაზე გისოსების გაკეთება, რაც საქმეს მიადვილებდა.ფანჯარა გამოვხსენი, მაგრამ მივხვდი, რომ ვერანაირად ვერ გადავძვრებოდი, თანაც შემამჩნევდნენ.

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (6)

თითქოს წამწამებზე რაღაც მძიმე მეკიდა,ვცდილობდი ერთმანეთს დამეშორებინა და ბევრი წვალების შემდეგ გავახილე თვალი.პირველი რაც ვიგრძენი წამლების გამაბრუებელი სუნი იყო.გონს რომ მოვედი გავაცნობიერე,რომ საავადმყოფოში ვიყავი.პალატაში მედდა შემოვიდა და

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (5)

მერე ყველაფერი წყვდიდადმა მოიცვა და ისე გავითიშე დროის შეგრძნებაც კი დავკარგე.რომ გამოვფიხზლდი უცხო ოთახში ვიყავი,თანაც დაბანილი და ახალ სამოსში ჩაცმული.პირი გამშრალი მქონდა და მჟავე გემოს ვგრძნობდი.ფეხზე წამოდგომას ვცდილობდი

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა (10)

იმ საღამოს ბიჭები გავაცანი დედას და მამას მაგრამ არმითქვია რომ შეყვარებული მყავდა ვიფიქრე ვერ გამიგებდნენ, ღამით დადუსთან მეძინა ტკბილად ჩემ ოთახში დილით ცოტა ადრე გამეღვია დადუმაც მალე გაიღვიძა გადავწყვიტეთ ბიჭებიც გაგვეღვიძებინა

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (4)

იმ დღის შემდეგ ხშირად ვსტუმრობდი „ნიკოს სარდაფს“,რაც ცუდად აისახა ჩემზე,მაგრამ ამის გასაცნობიერებლად არც ისე ცოტა დრო დამჭირდა. სრული კონტაქტი გავწყვიტე სამეგობრო წრესთან,ოჯახთან ხომ საერთოდდ,უკვე შვილადაც არ აღმიქვამდნენ.მეც შევეგუე

ეს მაშინ, როცა ...

ეს მაშინ, როცა მოგვაშორეს ნამდვილ ოცნებას და წამიერად მოგვაკერეს ვნების უღელი,მაშინ ვაქციე სამუდამოდ ზურგი ჩემს ნებას და უნუგეშომ ოცნებებზეც ავიღე ხელი!ეს მაშინ, როცა მიილია გიშრისფერი დღე და მტრედისფერად ირიჟრაჟა მოწყენილმა ცამ,