ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 4

- კასპარ ფრიდრიხის, ქალი დაისის პირისპირ იცი ეს ნახატი? - რა თქმა უნდა, ამით რის თქმას ცდილობ? - მისი ღირებულება, ნახევარი მილიონია. - მერე? - ის სულ მალე ჩემი გახდება. - არა ჩარლი ამას ვერ შეძლებ. - შევძლებ და რომელი, დამიჯერე

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 3

- მაშინ მიწა ყოფილა ნაღმი და არა ის ყუთი რომლის აფეთქებასაც ელოდები მოა. ფეხზე ისე სწრაფად ვდები რომ წნევის დავარდნის გამო თაბრუსხვევას ვგრძნობ. საათს ვუყურებ ორნახევარი წუთი. გარშემო ისეთი ლიმაზეა გამეფებული, შემოდგომაა გარემო ეგუება რომ მალე მის

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 2

ამ დროს კი გინდ დაიჯერეთ გინდ არა, ყველაზე მეტად მენტორი ნერვიულობდა. პირველ რიგში კი თუ ექვსივე გამოცდას ჩააბარებდა ეს იქნებოდა პირველი მანიჯი მისი როგორც პიროვნების სიძლიერეში დასამტკიცებლად. იმედები არ გაუცრუვდებოდა, უფრო მეტად კი რწმენას

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 1

ხის ორ სართულიანი სახლი რომელიც ქალაქგარეთ მდებარეობს, შვიდ ოთახს მოიცავს. ეზო წინ ისეთი მშვიდი და სადაა ვერც კი მიხვდებით რა ხდება სახლის უკან. უამრავი ტრენაჯორი და სავარჯიშო მოწყობილობა, ასევე ხის გადაჭრილი მორები რომლებიზეც ქაღალდის ერთჯერადი

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მეორე ნაწილი თავი 8.

-ჩემს გულსაც უყვარხარ ივლიტა ისე როგორც უყვარდი ილიას და იხრჩობა ჩემი გული მის გარეშე,სუნთქვა უჭირს,მაგრამ უნდა გაუძლოს ტკივილს და ამას ერთად გადავიტანთ.მე არ ვაპირებ დაგკარგო,ჩვენ ერთმანეთის ნაწილი ვართ და ვერ დავიშლებით.გულში ჩაიკრა იაგომ ივეტა და

სულ'ს'შვიდი ( თავი 1)

ექვსი განსხვავებული სახე და ისტორია. სულ შვიდნი ვართ, ცრურწმენების ნაკლებად მჯერა, მაგრამ ხომ ამბობენ კარგი ციფრია შვიდიო, ჰოდა დაიჯერეთ. დაწყება ყოველთვის რთულია, განსაკუთრებით მაშინ, როცა სინამდვილეში უკვე დიდიხნის დაწყებული ისტორიიდან

შენ, მე გამაგიჟე (თავი 7)

უკვე სამი თვეა რაც მე და ანდრეა ერთად ვართ, უკვე ყველამ გაიგო ჩვენს შესახებ და იზიარებენ ჩვენს სიხარულს, ელენეს ძალიან დავუახლოვდი, ისე რომ როდესაც გოგოებთან ლაპარაკს ვიწყებ მასაც ვაწევრიანებ ხოლმე

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 9) დასასრული.

ყველაზესაშინელი დღეა ჩემს ცხოვრებაში. აბაზანაში ჩამკეტეს და გრეთ ვეღარ გავდივარ. ტელეფონიც მიჯდება და გაგასაც ვერ ვუკავშირდები. ერთადერთი რაც მაქ ნორმალური ეს რვეულია. რომელიც უკვე მეორეხ წავიკითხე და მეორეხ მომინდ დროის უკან დაბრუნებადა მეთქვა რომ

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 8)

ღამის სამის ნახევარზე ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა და გიჟივით წამოვხტი. -გაგა?! -ვუთხარი ხმამაღლა -სანდრო გეძინა? -კი არაუშავს მოვიდე უკვე? -იმდენად გახარებული ვიყავი რომ უკვე შარვალს ვიცმევდი. -ბიჭოო, მოდი თუ გინდა მარა ისეთები ხდება აქ რო,

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 7)

რვეული რომელშიც შენ თავის ყოველდღიურ ჩანაწერებს აკეთებდი მე მაქვს. ეს იმის შემდეგ მაქვს რაც შენ საოპერაციოდან რეანიმაციაში გადაგიყვანეს. ეს რვეული მე შენმა ექიმმა მომცა იმან ვინც ჩემზე გითხრა გარეთ გელოდებაო. გადაწყვიტა რომ ჩემთვის უფრო