სვანური ვერდიქტი (16 თავი)

მჯერა რომ სიცოცხლში მხოლოდ ერთხელ შეიძლება იპოვო ადამიანი, რომელიც შენს ცხოვრება ძირფესვიანად შეცვლის, მას ეტყვი იმას რაც ჯერ არავისთვის არასდროს გითქვამს, ის კი გაითავისებს ყველაფერს და ისევ ენდომება, უფრო და უფრო მეტი გაიგოს, მას გაუზიარებ შენს

სვანური ვერდიქტი (15 თავი)

რაც უფრო წინ მივიწევდი, უფრო მეტად მემატებოდა სიძლიერე და უფრო მეტად ვგრძნობდი ტკივილს, ვუყურებდი ცამდე აშოტილ მთებს, ვუყურებდი და უფრო ვცდილობდი, თითოეული წამი უფრო მეტად ჩაებეჭდა ჩემს გონებას, იმის მიუხედავად რომ მთელი ბავშვობა, ამ მთების შემყურემ

სვანური ვერდიქტი (14 თავი)

ალბათ დგება დღე წამი, წუთი, როდესაც გრძნობ რომ ძალა აღარ შეგწევს, რომ დაცემული წამოდგე, ძალაც კი აღარ შეგწევს მაშველად ვინმეს უხმო, იმედიც კი აღარ გაქვს რომ დამხმარე გამოგიჩნდება, და იცით რატომ? რომ დამხმარე აღარავინ დაგრჩა, რომ მხოლოდ მარტო დარჩი,

სვანური ვერდიქტი (13 თავი)

როცა უკვე მგონია რომ ამ დაუსრულებელ ტანჯვასა და გოდებას ბოლო მოეღება, სწორედ მაშინ გამოჩნდება კიდევ რაღაც ახალი, და ისევ თავიდან იწყება ყველააფერი, ეს დაუსრულებელი ციკლია, მაგრამ დანებებასაც კი არ ვაპირებ. თავს დამნაშავედაც კი ვგრძნობ, მაგრამ

სვანური ვერდიქტი (12 თავი)

ვიცოდი, და ყოველთვის მჯეროდა ... რომ გაქცევა საშუალება არაა, პრობლემების თავიდან ასაცილებლად, და თუ ომი შენს გამო დაიწყო, ბრძოლის ველზე უნდა გახვიდე და მტერს სათანადო მეტოქეობა გაუწიო. მე არსად წასვლას არ ვაპირებდი. დაბრკოლებები უნდა აღმოფხვრა და

სვანური ვერდიქტი (11 თავი)

არასოდეს მდომებია რომ სხვებზე უკეთესი ვყოფილიყავი ან მათზე მაღლა ვმდგარიყავი, რაც მინდოდა ყოველთვის ჩემი შრომით ვაღწევდი და მივისწრაფოდი,- დავწყე და ყურადღებას არ ვაქცევდი ნაინას მსუბუქ ჩქმეტებს, უბრალოდ გავუღიმე და განვაგრძე- ერთ ადგილას ვერ

სვანური ვერდიქტი (10 თავი)

კიდევ ერთხელ მოვავლე მიდამოს თვალი და გალავანთან მდგომი ბავშვებისკენ გავემართე, აქ ყოფნან უსაზღვრო ბედნიერ ადამიანად მაქცია. უკან ვბრუნდებოდი და ისეთი შეგრძნება მქონდა რო ჩემს რაღაც ნაწილს აქ ვტოვებდი. ახლა მთებს ავხედე, ერთს, თითქმის მუდამ თეთრსა

სვანური ვერდიქტი (9 თავი)

გული გამიჩერდა, ბაშვებისკენ მივბრუნდი, მას ვეძებდი თვალებით, მას თავი დაეხარა, ხელები დაემუშტა და მაქსიმალურად იკავებდა თავს. იმ წამს იმდენად დაუცველი მეჩვენა მინდოდა მოვხვეოდი და დამეცვა, ყველა ტკივილი გაუშიშვლდა უნებურად. მას ისევ ტკიოდა,

სვანური ვერდიქტი (8 თავი)

ნენეს სიკვდილით რაღაც უფრო დიდს მალავდნენ, ამას მათი ძმების უცნაური დამოკიდებულებაც ამტკიცებდა, ძმები როგორც უცნობები ისე ექცეოდნენ ერთმანეთს, ერთმანეთის შესახებ თითქმის არაფერი იცოდნენ. ერთ დროს საუკეთესო ძმები ახლა თითქოსდა ერთმანეთის მტრებად

სვანური ვერდიქტი (7 თავი)

მიხაროდა, კიდევ უფრო მეტად მიხაროდა აქ რომ წამოვედი, მალე კიდევ ჩემს ნატვრა-სურვილს ავიხდენდი, მთას შემოვივლიდი, ,,ღმერთო რა მაგარია“- ღიმილმა დამიფარა სახე და იაგოს სახე დამიდგა თვალწინ, მისმა ღიმილმა უცებ ამრია.