ვერ შეგიძულე,ისევ მიყვარახარ!!!....

მინდა რომ ვიგრძნო,აღარ მიყვარახრ, მინდა რომ ვიგრძნო,ამ გულის ფეთქვა. აი აქ მარცხნივ,რაღაც ამტკივდა, აი აქ მარცხნივ,სუნთქვაც კი მიჭირს, აი აქ მარცხნივ,რაღაც გაჩერდა, ეს ხომ გულია,რომელსაც უყვარს.

ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს 3

ეს ისტორია ორ ადამიანზეა და მათ ცხოვრებაში მომხდარ კარგ და ცუდ ამბებზე.....მგონი არ არის ცუდი წასაკითხი..და თუ ცოტაოდენ დროს დაუთმობთ,წაიკითხავთ და თქვენს აზრს დააფისირებთ (კარგსა თუ ცუდს,დიდი სიამოვნებით მივიღებ ჯანსაღ კრიტიკას და ასევე ძალიან

ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს 2

ეს ისტორია ორ ადამიანზეა და მათ ცხოვრებაში მომხდარ კარგ და ცუდ ამბებზე...მგონი არ არის ცუდი წასაკითხი...და თუ ცოტაოდენ დროს დაუთმობთ,წაიკითხავთ და თქვენს აზრს დააფიქსირებთ (კარგსა თუ ცუდს. დიდი სიამოვნებით მივიღებ ჯანსაღ კრიტიკას და ასევე გამახარებს

ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს

მე ანა ვარ,ანა ჯაჭვლიანი,17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,დედასთან,მამასთან და დასთან ერთად,ბევრი მეგობარი არ მყავს მაგრამ მყავს ბევრი ნაცნობი ,მყავს მხოლოდ ერტი მეგობარი რომელიც ჩემი არაბიოლოგიური და საულიერი ძმაა,ასევე ჩემი საუკეტესო მეგობარი და ადამიანო

დრო ვერ კურნავს იარებს (დასასრული)

სასაფლაოსთან კატო და სანდრო შეხვდათ. რამდენიმე მეგობარიც მოსულიყო. მაიას არავისთან დარეკვის თავი არ ჰქონდა, მაგრამ ვინაც გაგება შეძლო ყველა სახეზე იყო. მამაომ ლოცვა წაუკითხა და ჭირისუფლებს სანთლების ანთება სთხოვა. სანდრო კვლავ დაღვრემილი იდგა.

დრო ვერ კურნავს იარებს (8)

გონს მოსული ნანა ექთანს ატყუებს ,რომ სწყურია და თავს ისულელებს. ქალი გარეთ გადის და მისთვის ჭიქა მოაქვს. ექთანმა ხელები გაუხსნა რადგან იგი უკვე დამშვიდებული ჩანდა და ნორმალური ადამიანივით იქცეოდა.

დრო ვერ კურნავს იარებს (7)

ლეო მას მერე იდგა აივანზე და ცარიელ სივრცეს გაჰყურებდა რაც სანდრომ მანქანა დაქოქა და წავიდა. იმ წუთას გააცნობიერა, რომ სახლში შებრუნების მიზეზი აღარ ჰქონდა. ჯერ ისევ ესმოდა როგორ დააბიჯებდა ოთახში მისი ცოლი და საკუთარ თავს ელაპარაკებოდა.

და ამდენ ხანს რით ვერ გამოიდარა

და ამდენ ხანს რით ვერ გამოიდარა რომ ვზივარ და სტროფებს ვაბამ სტროფებს, რით ვერ დაშრა ბოლობოლო ცრემლი, მაშინ , როცა ტკივილებმა მოკლეს. და ამდენ ხანს რით ვერ დადგა დარი, თუ სიკვდილი მიწერია -მოვკვდე, სულიერად ისედაც ვარ მკვდარი, მიღალატეს ვინც

დრო ვერ კურნავს იარებს (6)

ლეილა სულ ახალი ჩაძინებული იყო საწოლში ,რომ შეირხა. თავი წამოსწია, მაგრამ სუნთქვა უჭირდა. თითი დიქტოფონს ძლივს მიაწვდინა საიდანაც ირეკებოდა და სიგნალი სამზარეულოში ისმოდა. თუ რამე დასჭირდებოდა ყოველთვის ასე იქცეოდა. მსახურიც მასინვე გამორბოდა მის

დრო ვერ კურნავს იარებს (5)

26 წელი გავიდა მაგრამ იმაზე არ უფიქრია თუ როდესმე ერთმანეთს შეხვდებოდნენ როგორ მოიქცეოდა. გაბრიელმა დეიდის მზერა დაიჭირა და მიხვდა როგორი მძიმე იყო მისთვის ეს დღე. გაბრიელისთვისაც არ იყო ეს დღე მარტივი ,ერთხელ და სამუდამოდ შეხვდა თავის წარსულს და