უთქმელი სიტყვები... ვერ გამოხატული გრძნობები...

-და რა მოხდა მერე? -არაფერი. ყველაფერი ისე არ აეწყო, როგორც ფიქრობდა, როგორც წესით უნდა ყოფილიყო... ერთი შეხედვით თითქოს დალაგებული, თბილი ურთიერთობები. ბრახ... და ყველაფერი აირია, თავდაყირა დადგა.

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) (სრულად)

-მიყვარს შენი ტკბილი ტუჩები თქვა მან და კიდევ ერთხელ მაკოცა...წელი ხელზე მომხვია და მეორე სართულზე ამიყვანა.თან ნელნელა მხდიდა ტანსაცმელს სულ შიშველი რომ დამტოვა სხეული დამიკოცნა მეც თმაში ხელი შევუცურე და ამით უფრო გავახელე ოთახში მხოლოდ

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი5*

-დემეტრე,სად ხარ...ამბობს მამა ჩემს საყვარელ სახელს ღმერთო მძინავს ხომ?! ხომ მძინავს ეს ყველაფერი ხომ აფსურდია აი ეხლა გამეღვიძება!! ოთახში ჩემთვის საოცრად ნაცნობი პიროვნება შემოდის მედედურად დგამს ნაბიჯებს საოცრად სიმპათიურია იმდენად რომ მინდა მისი

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი4*

არ ვაპატიებ! როგორ დამამცირა იმ კა*პის წინ მეზიზღება,საშინლად მეზიზღება!! ასე გვიმვაში და ერთ ამბავში ვიყავი ტელეფონმა რომ დამირეკა რათქმაუნდა დემეტრე იქნებოდა 1თხელ დარეკა არ ავიღე მეორეჯერ დარეკა არ ავიღე მესამეჯერ დარეკა არ ავიღე მერე მესიჯი

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი3*

-რაო ბატონმა დემეტრემ?! -კარგად მომისმინე,არვიცი დემეტრემ რა მოიფიქრა მაგრამ დამიჯერე აქ ყოფნა დიდ ხანს არ გიწერია... ვუთხარი და საშინლად გაბრაზებული გამოვედი კომპანიისკენ,ტაქსი დავიჭირე და სახლში წავედი...სახლში შევედი თუ არა კარები მივაჯახუნე იქვე

მზეც კი ვერ ანათებდა ისე, როგორც ადრე (სრულად)

-როდემდე უნდა იყო ასე? შეიგნე რო არასოდეს დაგირეკავს!!! -კარგი რა თამო შემეშვი, უარესად ნუღარ მიმატებ... -ვერ ხვდები, რომ შენთვის კარგი მინდა? -ვხვდები, ვხვდები, მაგრამ რა ვქნა?-თავს ძალა დაატანე და გამოდი ამ მდგომარეობიდა. უნივერსიტეტში წადი,

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი 2*

*2* როგორც ჩანს ჩვენი ყოფილი უფროსი დაიღალა და აპირებს ამხელა კომპანია მის ძმისშვილ გადააბაროს თვითონ შვილი არყოლია და. დაიწყო ლაპარაკი დემეტრემ: -გამარჯობათ,მე თქვენი ახალი უფროსი ვარ ბატონ გურამს შევცვლი... ყველამ თბილი ღიმილი აიკრა სახეზე. -ვერ

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი 1*

საშინლად გავწითლდი ვერც კი მივხვდი ისე ვიყავი მასზე ტკიპასავით აკრული,მხოლოდ ახლა შევამჩნიე მისი გარეგნობა მაღალი რომ იყო მივხვდი,რა სიმპატიურია ტუჩი მოვიკვნიტე და ასე უბრალოდ ავიწიე და ტუჩებში ვაკოცე,მანაც კოცნითვე მიპასუხა... -არვიცი ვინ ხარ

დაგივიწყებდი, მაგრამ ვერ ვასწრებ...(5)

მთავარი ჩვენს ცხოვრებაში ის იყო რომ ყოველთვის ყოველ წამს და ყოველ წუთს ერთმანეთზე ვფიქრობით არ იყო მომენტი რომ თუ ვერ იცლიდა არ გავეფრთხილებინე მისი პუნქტუალურობა კი ეჭვიანობას მიღვიძებდა არადა საერთოდ არ მიყვარს კაპასა შეყვარებულის როლების მორგება

დაგივიწყებდი, მაგრამ ვერ ვასწრებ...(4)

გადიოდა დრო უფრო და უფროო თბილები ვხდებოდით ერთმანეთის მიმართ უფრო მეტ სიყვარულს გამოვხატავდით და რაც მთავარიაა ბედნიერები ვიყავით...ნეტავ რა იყო ამ ბედნიერების მიზეზი,მართლაც რომ ძალიან პატარაა რაღაცაც კი კმარა ბედნიერებისათვის....საბა მიყვარდა და