ქამელეონისფერი სიყვარული (თავი 2)

-ჩვენმა მეზობელმა მარიამ გიორგობიანმა თავი მოიკლა,სამზარეულოში შემოვიდა ნიკა თავის ქნევით. -რა-ა?აღშფოთება ვერ დავმალე და სკამიდან წამოვხტი. -ხო გუშინ ღამე გადაუჭრია ვენები... ვიღაც ბიჭის გამოო ასე ამბობენ -ღმერთო ჩემო,ერთი ამოვიკნავლე შემდეგ კი

შენ და ღრუბლები

ღრუბლები შეიკრა გაყინულ ცაზე! მე კი კვლავ დავდექი გრძნობათა მთაზე. იქ, სადაც არავინ, არავინ სცოდავს. იქ, სადაც სულ ყველა ჩემსავით ბოდავს. ვიცი ვერ შეგხვდები ცხოვრების გზაზე, მე მაინც ვიფიქრებ შენს გულის ხმაზე. ჩემს გულში არის ეს დიდი ბზარი, ეს მარტო

50 ცხოვრებისეული ფრაზა ევრიპიდეს ტრაგედიებიდან

მრისხანე ბრბოს მძვინვარებას თავს ვერ დააღწევ, ის ხანძარია, ვერ ჩააქრობ, და თუ დაუთმობ, თუკი სიმშვიდით გადაიტან მის მძვინვარებას, ოდეს დაცხრება, მაშინ უნდა იხელთო დრო და მიიღებ კიდეც, რასაც ითხოვ.

20 ცხოვრებისეული ფრაზა მარკ ლევის წიგნიდან ''სად ხარ?''

1. უმეცრება ბადებს შიშს! 2. კი ვამბობთ, რომ სიყვარულისათვის გარეგნობას მნიშვნელობა არა აქვსო, მაგრამ საპირისპირო სქესის მოსახიბლად არცთუ ისე მცირე როლს თამაშობს! საკუთარ სტილს პოვნა უნდა!

მეათე შეგრძნება (2)

ვერ იჯერებდა რომ ახლა ისევ მის წინ იდგა და თანაც ასეთ სიტუაციაში. გონებაში მისი სიტყვები ამოუტივტივდა: ,,როცა უცნობ ადამიანს ერთ დღეში სამჯერ შეხვდები ის აუცილებლად შეგიყვარდებაო! იქნებ მესამედაც გადაგეყარო პატარა ქალბატონო! ''. კაცს კი სახეზე

მთა მონატრებისა

იცი მომენატრე ჩემო მშვენიერო ამ გულს ისევ აკლიხარ რატომღაც თვალებს დავაცეცებ მაგრამ ვერ გპოულობ ცხოვრება შავთეთრი გამიხდა

ნუ მეთამაშები.!(თავი 10)

კარზე საშინელი ბრახუნუ გავიგე, შიშიშგან ავკანკალდი. ნელა მივუახლოვდი და პატარა ჭუჭრუტანაში გავიხედე და აშკარად ხელი ქონდა აფარებული უკუნითი სიბნელე იყო არანაირი სილუეტი არ მოჩანდა, შიშმა უარესად

მითხარი მოგენატრებიო

ხო მომენატრე, ჰა ვამბობ კარგო,ხო მომენატნენ შენი თვალები,ხო მინდა შენთან მოვიდე, გნახო,ხო მინდა ვიყო ერთხელ თავხედი.მე უკვე ისე ხშირად მტკივდება გულის მიდამო, ყელი, ხელები,იმდენად მინდა შენი შეხება

"გატაცებული" (თავი 5)

ერთ ადგილას გაშეშებული ვიყავი. მეგონა, რომ სხვა სამყაროში აღმოვჩნდი. ტვინში, ყველაფერი არეული მქონდა. გაოცებას ვერ ვმალავდი, როდესაც ჩემს წინ მდგარ, შეშინებულ გოგონებს ვუყურებდი.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთექვსმეტე)

კარგა ხანს გამყვა ის დადებითი მუხტი, დაბადების დღეზე რომ მივიღე გარშემო მყოფებისგან. როცა სოფოსა და მის საჩუქარს ვიხსენებდი, მადლობელი ვიყავი ბედის, რომ იმ თითქოს და ჩვეულებრივ, მაგრამ, ამავდროულად,