საშობაო ზღაპარი (სრულად)

-ქალბატონო, სჯობს ჩამობრძანდეთ,- ხელი გაუწოდა ჩოხა-ახალუხში გამოწყობილმა, იდეალური აღნაგობის მქონდე ახალგაზრდა მამაკაცმა ლაჟვარდისფერ კაბაში გამოწყობილ ქალიშვილს. -ჩემი საქმრო მელოდება,- მოკრძალებულად აარიდა თვალები უცნობს გოგონამ, თუმცა გამოუცდელი

საშობაო ზღაპარი

„წიგნი ეძღვნება ფერია ჟაკს,ჩემს საუკეთესო მეგობარს,რომელმაც ცხოვრება მასწავლა“ -ჟაკი სად არის? -სანტას სანახავად წავიდა -რა უნდა მასთან?რატომ აწუხებს სანტას?

საშობაო ზღაპარი (მამიკო)

''მარიას არასდროს უყვარდა ზღაპრები, რადგან ისინი აგრძნობინებდნენ, რომ უბედური იყო. მისი ცხოვრება სრულყოფილებას ოდნავადაც კი ვერ უახლოვდებოდა. ისე ეშინოდა ლიზიკოს ასეთი დამოკიდებულების ზღაპრებისადმი, რომ ერთხელ მისი საყვარელი წიგნი გადამალა. ბევრი

საშობაო ზღაპარი

ჰოო.. იყო და არა იყო რა, შობის ღამეზე უკეთესი რა იქნებოდა თუ არა ზეციური ძალებით გაწერილი შემთხვევითობა? კიბეზე არბოდა ელსა, გარესამყაროს მოწყვეტილი და პატარა ძმას დამტუქსველ, თუმცა სიყვარულით გაჟღენთილ მზერას უგზავნიდა..

ლიტერატურული კონკურსი - საშობაო ზღაპარი ტური II

მოგესალმებათ საიტის ადმინისტრაცია! გაცნობებთ, რომ ჩვენი და ახალბედა მწერლების საერთო გადაწყვეტილებით საიტის წევრებისთვის ვიწყებთ ახალ კონკურსს. ამჯერად თემა იქნება ახალი წელი.

ლიტერატურული კონკურსი - საშობაო ზღაპარი

მოგესალმებათ საიტის ადმინისტრაცია! გაცნობებთ, რომ ჩვენი და ახალბედა მწერლების საერთო გადაწყვეტილებით საიტის წევრებისთვის ვიწყებთ ახალ კონკურსს. ამჯერად თემა იქნება ახალი წელი.

თოვლის ზღაპარი [8 დასასრული]

ჯანდაბა, გასაღები არ ჰქონდა. ისევ ზემოთ უნდა აბრუნებულიყო. ერთი საფეხური აიარა, მაგრამ გაჩერდა, უღონოდ დაეშვა და საფეხურზევე ჩამოჯდა. მოაჯირს მიეყუდა და ამოისუნთქა. "ცოლი მოჰყავს" - ისევ მკაფიოდ გაიგონა ნატალიას აღფრთოვანებული ხმა. არ ეგონა ასეთი

თოვლის ზღაპარი [7]

გაზაფხულის თბილ საღამოს სახლისკენ მიაბიჯებდა. დადებითი ემოციებით დამუხტულს ღიმილი არ შორდებოდა სახიდან. სწრაფად შევარდა სადარბაზოში, კიბეები მხიარულად აირბინა და დააკაკუნა. კარები არავინ გაუღო, გაუკვირდა. მეზობელს მიუკაკუნა და იქიდანაც მხოლოდ

თოვლის ზღაპარი [6]

დილა მზიანი იყო, მართალია ზამთრის სიცივეს ვერაფერს უხერხებდა, მაგრამ მაინც ანათებდა. ნებიერად მოიფშვნიტა თვალები და ლოგინზე წამოჯდა. დაბარებულივით დაუკაკუნა დედამ და ოთახს ყავის სასიამოვნო სურნელი მოედო. გაეღიმა, დედა ყოველთვის ასე ანებივრებდა.

თოვლის ზღაპარი [5]

მეორე დღეს დათი უნდა ენახა. თვითონაც ვერ გაიგო რატო. ზუსტად იცოდა უბრალო შეხვედრა იქნებოდა. სანამ განქორწინების საბუთს ხელმოწერილს არ ნახავდა, იქამდე დათისთან ურთიერთობაზე ფიქრიც არ შეიძლებოდა.