ზღვარს გადასული

შიშების მორევში ვიძირები მე ახლა. ნუთუ ზღვრულია ის სინამდვილე, რომელშიც ჩვენ გვიწევს არსებობა?! ამასთან დაკავშირებით ასეთი ალეგორიული გადახვევა მახსენდება: “ზღვარს გადასული”: ერთხელ ერთ ბრძენ კაცს ჰკითხეს: რისია ის რეალობა, რომელშიც ჩვენ ვცოცხლობთ

ზღვარს მიღმა ( სრულად )

- კარგად ხარ? -ნორა თვალებს არ უჯერებდა, -ასე უცბად როგორ მოახერხე მომჯობინება? შენ ხომ ძალიან ცუდად იყავი? - სწრაფად გამოჯანმრთელება ჩვენი ერთ-ერთი უნარია, -ჯეისმა უდარდელად აიჩეჩა მხრები...

ზღვარს მიღმა (დასასრული)

- ადამის ცვლილებამ გააოცა, ასეთი საოცრება არასდროს ენახა, ის იმწამს ყველაფერი იყო, ნისლი, ქარი, წვიმა, წყვდიადი და კაშკაშა თბილი მზე, მზე რომელიც შუაღამისას, მხოლოთ მისთვის ანათებდა და ათბობდა...

ზღვარს მიღმა (13)

ნორას ჯერ კიდევ უჭირდა დაჯერება რომ იქ ტყეში თეთრ ტანსაცმელში გამოწყობილი არამიწიერი ღვთიური არსება და ეს საყვარელი, ტყავისქურთუკიანი თმააჩეჩილი ბიჭი, რომელიც სერიოზული სახით გაჰყურებდა გზას ერთიდაიგივე პიროვნება იყო,

ზღვარს მიღმა (12)

- ადამი ამჯერად სრულიად განსხვავებული იყო, ჯინსის შარვალში, ყელმოღეღილ შავ მაისურში, მაღალყელიან ბოტებში და მოკლე ტყავის ქურთუკში გამოწყობილი, აჩეჩილი წაბლისფერი თმით და ანთებული ცისფერი თვალებით საოცრად გამოიყურებოდა,

ზღვარს მიღმა (თავი მეთერთმეტე)

ნორას გულმა უფრო სწრაფად დაიწყო ფეთქვა როცა მიხვდა ვინ იყო, ადამი ფრთხილად მიუახლოვდა მონატრებით და სიყვარულით სავსე ცისფერი თვალები მიანათა და თავზე ხელი გადაუსვა, - გელოდი პატარავ, - ჩაიჩურჩულა თბილი ხმით და მის წინ ჩაიმუხლა ...

ზღვარს მიღმა (თავი მეათე)

- ჯეისს თმაში თითები შეუცურა, თვალდახუჭული მიჰყვა კოცნებით მის ყელს, ტუჩებამდე მიაღწია, თვალი გაახილა და ცისფერის მაგივრად შავი თვალების ელვარებას რომ შეეჩეხა სახე შეეცვალა ...

ზღვარს მიღმა (თავი მეცხრე)

- შეშინებული, გაფართოებული თვალებით უყურებდა მომღიმარ ადამს, - ჯანდაბა როგორი ძლიერი მკლავები და სასიამოვნო სურნელი აქვს, ღიმილი კი საოცრად ლამაზი, რატომ მოქმედებს მისი სიახლოვე ჩემზე ასე ძალიან ...

ზღვარს მიღმა (თავი მერვე)

- თვალუწვდენელი უფსკრულის პირთან შეჩერდა, ყვითლად მოელვარე თვალები დახუჭა, ნესტოები უცნაურად მადისაღმძვრელმა სურნელმა აუწვა, თავი მაღლა ასწია, ყელი მოიღერა და ღამის სიჩუმე სულისშემძვრელმა ყმუილმა გაკვეთა.

ზღვარს მიღმა (თავი მეშვიდე)

- ჩემთვისაც სასიამოვნოა საიმონ, -ნორამ ხელი ჩამოართვა, ცივი ხელები ჰქონდა საიმონს, უცნაურად თეთრი კანი, კუპრივით შავი თმა და მოწითალო ფერის თუმცა ულამაზესი და მეტყველი თვალები, თითქოს მთელი სათქმელის მზერით გადმოცემას ცდილობდა,