გადატრიალება (თავი 7)

ანას სიტყვებს უსმენდნენ გიორგის მეგობრებიც კი თავს დამნაშავედ გრძნობდნენ თითქოს მათ დაეშავებინათ რამე. ლილე და მანანა კი ისე ტიროდნენ თითქოს ვინმე მომკვდარიყო. - ჩემი პატარა როგორ გამინადგურეს, შენ როგორ შეიძლება ვინმეს ძულდე, ასე რატომ ამბობს, გულს

სარკის ეფექტი - პირველი თავი

დიდ ოთახში ვართ, ბნელა და ოთახს მხოლოდ ბუხრიდან გამომავალი სინათლე ანათებს. სკამზე ვარ მიბმული ფეხებით და ხელებით, ისე მეძინება თვალებს ძლივს ვახელ, დროდადრო თავი სასაცილოდ მივარდება და მოულოდნელობისგან ვფხიზლდები. გვერდით სკამზე მერაბის ხვრინვა

წითურო მიყვარხარ! (თავი 1)

არ მახსოვს ეს ყველაფერი საიდან დაიწყო,არც ჩვენი პირველი შეხვედრა მახსოვს მარტო ის მახსოვს როგორ ისხდნენ ჩემ სახლთან ის და მისი მეგობრები და როგორ მითთრთოდა გული მის ყოველ დანახვისას.მაშინ ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი ალბათ შვიდი წლის და სწორედ პირველი

ტრაგიკული ტრაგედია (8 თავი)

სამზარეულოში გავედი, როცა კარზე კაკუნი იყო,კარებთან მივედი, გავაღე მაგდა იყო, ხმის გაუცემლად შემოვიდა. სამზარეულოში დავჯექით ორივენი, მაგდამ სიგარეტი ამოაძვრინა კოლოფიდან და მოწევა დაიყო, დაძაბული იყო, განერვიულებული სახე ჰქონდა - რა მოხდა? -

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთექვსმეტე თავი)

გეძალებიან ადამიანები, თავს გახვევენ პირად აზრებსა და გამოცდილებას, თავიანთ შეუცდომლობაში ღრმად დარწმუნებულები; ზოგი დამაჯერებელია, ზოგი - გონივრული, მაგრამ არა - არგუმენტირებული, დანარჩენები კი ცარიელ სიტყვებს ახმაურებენ, ან სხვისგან მოსმენილს

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთხუთმეტე თავი)

თუ გგონიათ, იცნობთ მათ, ვისთანაც მთელი (შეგნებული თუ გაუცნობიერებელი) ცხოვრება გაატარეთ, მწარედ ცდებით. თავი მხოლოდ იმით შეგიძლიათ ინუგეშოთ, რომ არც ისინი გიცნობენ. ნამდვილი მსახიობები სცენასა და ეკრანზე კი არა, რეალურ ცხოვრებაში უნდა ვეძებოთ, ჩვენი

გადატრიალება (თავი 6)

- ბოდიში. - წამოვარდა ანა და იქაუროას გაეცალა.- რა გააკეთ იდიოტო, იცი საერთოდ რა მოხდა? - ლილემ უღრიალა ბოლო ხმაზე გირგის.- იდიოტო კი არა ჩქარა სასწრაფოში დარეკე, დედას რომ რამე დაემართოს გეფიცები იმ გოგოს ჩემი ხელით მოვკლავ.

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთოთხმეტე თავი)

ყველაფერი ცუდი სწორედ მაშინ გემართება, როცა მზად არ ხარ; მზადყოფნა ავტომატურად ცვლის უბედურების დანიშნულებას; ვეღარ გტკენს, ვეღარ იწვევს სულიერ ძვრებსა და წიაღსვლებს, ფუნქცია და აზრი ეკარგება. ამიტომ, უბედურება ყოველთვის მოულოდნელად მოდის.

ტრაგიკული ტრაგედია (7 თავი)

ირასთან მივედი, ყვავილების გარეშე - შენს გარეშე უკვე მესამე კვირაა რაც ვცხოვრობ, და ასე მგონია ცხოვრების არსი დავკარგე. ისევ მენატრები, რა შეცვლიდა ამ გრძნობას რო? - გავიცინე - მუშაობა დავიწყე, მიმტანად, ასევე ზურასთან მივდივარ ხვალ, და ელისაბედი

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეცამეტე თავი)

რამდენიმე საათი, ქოლგით ხელში, უშედეგოდ დავეძებდი მატილდას პარიზში - სიყვარულის ქალაქში, სადაც შეყვარებულებს არასდროს უნდა ეკარგებოდეთ ერთმანეთი. მაგრამ მე და მატილდა, ხომ, შეყვარებულები არ ვიყავით, არასდროს ვყოფილვართ და ვერც გავხდებოდით. აკრძალულ