საქანელა (თავი 7)

-ნიკოლოზ ხვდები მაინც რას ამბობ? -არანაკლებ გაცხარებულმა ნივთები დაბლა დაალაგა და ნიკოლოზს მიუბრუნდა -ჩემგან განსხვავებით შენ ყველაფერი იცოდი, თითოეული დეტალი, იმის შიშით, რომ ჩემს საყვარელ  ადამიანებს რამე არ დამართნოდათ შენთან ძალით დაქორწინებაზეც

წვიმის საჩუქარი 5 თავი

_ტყუილად წვალობ პატარავ, ვერ გააღებ. ბოხი ბარიტონით თქვა და ნიღაბი მოიძრო. ვიგრძენი სხეული როგორ დამიბუჟდა, ოღონდ ეს არა, ახლა არა რაა! სუნთქვის უკმარისობა დამეწყო და აი მანდ მივხვდი, მკვდარი ვარ. ამ ბიჭს რა ეცოდინება

ზღაპარი ანუ, ჯინსუ (2 თავი)

აი, კიდევ ერთხელ გავარღვიე დამცინავთა ტალღა და ბიბლიოთეკაში შევედი. იაქურობა იმიტომ მიყვარდაა, რომ მისი კედლები ახშობდა სკოლის ხმაურს, თან არავინ არ იყო. მე დასასვენებლად სკამზე ჩამოვჯექი. ცოტა ხნის შემდეგ, გოგო დავინახე, რომელიც თაროსთან იდგა და

შეცდომა 4 თავი

გიორგის ხელის შეხებისთანავე მარიამს ისეთი განცდა დაეუფლა თითქო დენმა დაარტყაო, მაშინვე უცნაურმა, გიჟურმა მუხტმა დაურბინა მთელს სხეულში და აშინლად დაიძაბა

ანგელოზი (თავი 4)

სრულიად მოულოდნელი იყო ეს დარტყმა, სიტუაცია თითქოს ბავშვურად, ბედნიერად მიდიოდა, იმდენად სასიამოვნოდ, რომ არც კი მოველოდი, მაგრამ უცებ ყველაფერი ერთმანეთს მიეყარა და თითქოს წერტილი დაესვა, ვერ ვიაზრებ რა მოხდა, მგონია შეცდომა დავუშვი რითაც საყვარელი

შეცდომა 3 თავი

თამუნა უკმაყოფილო სახით მიაჩერდა ჯერ შვილს შემდეგ კი ქმარს -უნდა დალიოთ? -ჰკითხა კარგა ხნის ფიქრის მერე და მაშინვე გაექცა ირაკლის ამღვრეულ თვალებს

წვიმის საჩუქარი 4 თავი

_უყურე ერთი ამას! გარყვნილო, ეგეთებს მე არ ვიცმევ. _სალომე, მოგხვდებაა! დარცხვენილმა ჩავილაპარაკე. _ვისაც პანაშვიდებზე ეცინება სვამს ხუთჯერ.

ზღაპარი ანუ, ჯინსუ (1 თავი)

გამარჯობა, მე ჯისუ ვარ. მე ძალიან მიყავრს წიგნების კითხვა და ჩემი პოვნა შეგიძლიათ მხოლოდ ბიბლიოთეკაში. როგორც კი წიგნს გადავშლი, მაშინვე სულ სხვა სამყაროში გადავდივარ. სიყვარულის ისტორიები...

შეცდომა 2 თავი

ლევანმა სულ რამდენიმე წამით შეხედა ცოლს და მაშინვე კიბეები აიარა მოღუშული სახით -დაწექით თქვენც რაღას უყურებთ?-შეეხმიანა თამუნა დაძაბულ შვილს და რძალს

როგორ დავქორწინდი რობორტზე! (პირველი თავი)

საცხოვრებელი სახლის ხუთი სართული ფეხით ავიარე,კრემისფრად შეღებილ რკინის კარებზე რიტმულად,სამჯერ დავაკაკუნე და დაველოდე ნაცნობი სილუეტის გამოჩენას. –როგორც იქნა ელენე,აქამდე სად ხარ?ცივი ყავაო რომ მეუბნებოდი,ამ სიცხეში უკვე მომზადებული