#21 [ თავი IX ]

დედამიწა - ღვთაებრივი ჯოჯოხეთი და ეშმაკისეული სამოთხეა. ჯოჯოხეთური სამოთხეა დედამიწა. შენ ხარ ჩემი დედამიწა, ნილ. შენ მე სამოთხეში მაცხოვრე და გამწირე უშენო ჯოჯოხეთისთვის.

შემიყვარე თავიდან! {თავი 9}

კიდევ ერთხელ თუ ასწევ ხელს, სათითაოდ დაგამტვრევ თითებს. ფეხზე წამოდგა. ქალის ზურგს ამოფარებულ გოგოს დააკვირდა. თაიას ჰგავდა. მასსავით ჭროღა თვალები და წაბლისფერი თმა ჰქონდა. -წამომყვები? მისკენ წავიდა. მთელი სხეული უხტოდა.

სწორი არჩევანი (11-თავი)

ცოტახანში ჩემს ოთახში შავი მოკლე კაბა და მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელები იდო, რომელთა ჩაცმასაც, რა თქმა უნდა, არ ვაპირებდი. ჩემი ჩანთიდან ნივთებს ვიღებ, რომ რეზის ტანსაცმელი საბოლოოდ გავიხადო.

#21 [ თავი VIII ]

თავი უკან გადააგდო და ჭერს მიაშტერდა. უეცრად თვალები გაუფართოვდა და ოლივიას შეხედა დაფეთებულმა. - ოლი, ის რა ჯანდაბაა? ჭერზე ძლივს შესამჩნევი… - სათვალთვალო კამერა? - აღმოხდა ოლივიას. სათითაოდ შეამოწმა კომპიუტერი, ლეპტოპი და ტელეფონი, მაგრამ

რაე (თავი 11)

"ხალხი შეჯგუფდა ევას თავზე. გოგონას, რომელიც ძირს ეგდო და მარჯვენა თვალიდან სისხლი სდიოდა, სახეზე ღიმილი ეფინა. სადღაც, შორიდან, სასწრაფოს მანქანის კივილი ისმოდა."

შემიყვარე თავიდან! {თავი 8}

სიბნელეში იჯდა.დარდებს ვისკი უხშობდა და მოხეთქილ ემოციებს კალაპოტს უცვლიდა. მზერა გაშტერებული ჰქონდა ეკატერინესა და კოტეს სურათზე და გაწბილებული უყურებდა მამის მომღიმარ სახეს. იმდენად ყალბი ეჩვენა ყველაფერი,

ქარიშხალის გამოჩენა (თავი 2)

ელიზაბეტი გულწრფელად იცინის. საკლასო ოთახს თვალს ავლებს და ხედავს,რომ ბაჩო მას უყურებს. სწრაფად წყვეტს სიცილს და რუკას აშტერდება. ჯერ კიდევ ვერ გაუგია,თუ რა უნდა ახალ კლასელს და რატომ იწვევს ის მასში შიშს,იმის შეგრძნებას,

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი 34

სანდროსთან ლაპარაკმა ვაჩე კიდევ უფრო არია და თათია საერთოდ რომ აღარ პასუხობდა მის ზარებს და შეტყობინებებს საბოლოოდ გაგიჟდა, რეზისთან ერთად

სწორი არჩევანი (10-თავი)

მზე ნელ-ნელა მიცოცავდა ზევით და ყველაფრის განათებას ცდილობდა, მისი სხივები თვალებზე მეთამაშებოდა და გაღვიძებას მაიძულებდა. თვალები გავახილე და საშინელი ტკივილი ვიგრძენი, მთელი სხეული მტკიოდა ამ მდგომარეობაში ძილის

#21 [ თავი VII ]

- არა. - თქვა ლეონმა და თვალებში ჩახედა. - ოცდამეერთე მონაწილეზე რა იცი? - ოცდამეერთე? - წარბი ასწია ბიჭმა. - რა სისულელეა, ის არ არსებობს. - მხრები აიჩეჩა. - გადაამოწმე. - ნიშნის მოგება იკვეთებოდა მის ხმაში. - ბრძანებებს არ ვასრულებ. - აინუნშიაც