ორი თვე (თავი 3)

-ანუ, ქალბატონი ელიზაბეტი, არა?!-თქვენ კი, ბატონო სამხედრო მოღვაწევ, იოანე ბრძანდებით... - ღიმილიანი თვალებით შევყურებდით ერთმანეთს და თითქოს ყველაფერი ნათელი იყო. -სასიამოვნოა, ლიზა, შენი გაცნობა.

შემიყვარე თავიდან! {თავი 5}

იცოდე, რომ მიყვარხარ. მამას ჩაეხუტე, მოუყევი ჩვენზე. ბოლოჯერ შეეხო ქალის გაყინულ სხეულს და ღრმა ორმოში ჩაშვებულს პეშვით მიაყარა მიწა. ფეხზე ადგა, თვითონაც ვერ ხვდებოდა, საიდან ჰქონდა ამხელა ძალა და ხალხისკენ მიტრიალდა.

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი 24

ნასვამი სანდრო გვიან ღამით დაბრუნდა სახლში, რამდენიმე წუთით აივანზე გაჩერდა სიგარეტის მოსაწევად და მერე სახლში ჩუმად და უხმაუროდ შევიდა

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი 23

შეშინებული და დამფრთხალი თათია, მაშინვე უკან მიტრიალდა რომ მანქანისთვის გვერდი აექცია, თუმცა მძღოლმა გადასვლა და მისი დაჭერა მოასწრო

სწორი არჩევანი (7-თავი)

თვალები მძიმედ გავახილე და ოთახი მოვათვალიერე, მაშინვე საშინელი თავის ტკივილი ვიგრძენი და ხელები თავზე მოვიკიდე, თითები ნაჭერს შეეხო, რომელიც თავზე მქონდა შემოხვეული და ყველაფერი გამახსენდა, თვალები მაშინვე გამიფართოვდა

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი 22

სანდრო დიდხანს უყურებდა მომღიმარი სახით მიას, რომელიც მოწოლილ ცრემელბს მთელი ძალით ებრძოდა და ცდილობდა როგორღაც თავი მოეთოკა

შემიყვარე თავიდან! {თავი 4}

მიეჩვიე, რომ მხოლოდ ეს მამშვიდებს. უხეშად დასწვდა ქალის ბაგეს. ნელ-ნელა სიუხეშე სინაზემ ჩაანაცვლა. ამ კოცნაში ატევდა ყველაფერს ბაბლუანი. -ვერავინ ვერასდროს შემიცვლის შენს ტუჩებს... ქალის ტუჩებთან ამოილაპარაკა და გახევებული დატოვა საძინებელში..

#21 [ თავი III ]

- ქალბატონო, რა გქვიათ? - ჯილდა. - გაოცებული იყო. - ქალბატონო ჯილდა, თქვენ ბავშვობაში გცემდნენ? - სახეზე ფითრისფერი დამედო. - ა-არა. რატომ მეკითხები? - უფასო მუშახელი ყოფილხართ საკუთარ ოჯახში? - ნილს მხარზე ხელი დავადე, რომ გაჩუმებულიყო, მაგრამ

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი 21

სამდრო და ნათია დიდხანს უყურებდნენ ერთმანეთს ამღვრეულ თვალებში, უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა ოთახში, ყველა დაიძაბა მათი არეული სახეების შემხედვარე

ორი თვე (თავი 2)

სამხედრო ქურთუკს ვხედავ. გონება მებინდება და ვერ ვახერხებ რამეზე კონცეტრირებას, ვერც ფიქრს, უბრალოდ გაშტერებული თვალებით ვდგავარ და ირგვლივ წვიმის მიუხედავად სიჩუმეა, ალბათ სმენა დამეხშო...