მეხუთე პალატა (თავი პირველი)

სიტყვა საგიჟეთი,იმ სიტყვათა კრებულს განეკუთვნება რომელიც ჩემში ზიზღის გრძნობას იწვევს,რადგან რეალურად ხალხის მიერ მოხსენიებულ საგიჟეთში გიჟი არავინაა.იქ არის ხალხი,რომელმაც ვერ გაუძლო მძიმე ცხოვრებას მათივე სუსტი ნერვებით და ახლა უწევთ ამ

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VII)

-რას აკეთებ პატარავ? - ზემოდან დამყურებს გამომცდელად. -ჯანდაბა! - ვამბობ ჩუმად და მის სხეულს ვშორდები,მერე წამსვე მახსენდება,რისთვისაც მოვრბოდი და ახლაღა ვამჩნევ თეთრ პერანგსა და ამავე ფერის შარვალში გამოწყობილ ისააკს.

სასრულეთი (თავი 14)

სწრაფადვე შევბრუნდი, სამუშაო მაგიდაზე ფაილები მოვძებნე და სათაურის გადასაკითხად გადავფურცლე. გადავფურცლე და მოულოდნელობისგან ფაილები ძირს დამივარდა.ძირს დაგდებული მთავარი გვერდიდან ორმოცდარვიანი

გაყიდული ღირსება (16 თავი)

რეზი ცოტნეს ბინაში მივიდა დამლაგებელ ქალთან ერთად, რომელსაც სთხოვა რამდენიმე საათში სრულ წესრიგში მოეყვანა სახლი, თავად კი წასვლა გადაწყვიტა, მაგრამ როცა ცოტნემ საძინებელს ჩაუარა გვერდით შეჩერდა

გარეთ... (პირველი თავი)

რა და, დღეს... - თავი დახარა ლილემ და გიჟივით იკრიჭებოდა.-აუ, მოკლედ ლილე რომ ამოდიოდა დღეს ნომერში ვიღაც მაღალი და სიმპათიური ნახა და უნა გთხოვოს, რომ თუ წვეულებაზე იქნება, და ვიცით, რომ იქნება,

საქმიანი ქორწინება (თავი მეშვიდე)

- შენი პრინციპებისა და თავმოყვარეობის გამო ჩემი თავმოყვარეობა გაყიდე ?- ღრიალითვე დაუბრუნა პასუხი კატომ - ეგ უკვე შენი თავმოყვარეობა კი არა უაზრო ახირებაა, მუდმივად რაღაცას მიმტკიცებ , გავიგე რომ ძლიერი ხარ, გავიგე რომ მარტოც შეგიძლია ყველაფერს

გაყიდული ღირსება (15 თავი)

ცოტნემ მანქანა დაქოქა და გაზს მიაჭირა, მია ბოლო ხმაზე კიოდა და მანქანის დაბლოკილი კარის გაღებას ამაოდ ცდილობდა, იქამდე არ შეწყვიტა ისტერიაკა სანამ ცოტნემ არ დაუღიალა

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 17)

-მიყვარხარ._ გახურებული ცეკვის დროს, სასაცილოდ დაგრეხილ და მუსიკას აყოლილ სხეულებს შორის მხოლოდ ერთი წყვილი იდგა გაშეშებული, ღიმილით უყურებდნენ ერთმანეთს და წარმოდგენაც კი არ ქონდათ მათ ირგვლივ რა ხდებოდა.

აბლაბუდა მეთვრამეტე თავი (დასასრული)

- დაღლილი, ნახევრად მძინარე მიხუტებული ვიყავი საყვარელი მამაკაცის მკერდს, თლილი თითებით თმებზე მეფერებოდა, შიშველ მხრებზე მკოცნიდა. მთელი არსებით ვცდილობდი ყველაფრის დამახსოვრებას, მისი თითოეული მიმიკის ღრმად ჩაბეჭდვას. ვიცოდი, უკანასკნელად

სასრულეთი (თავი 13)

ჩვენი შეხვედრის პირველი ადგილის დანახვისას ისევ ურთიერთსაწინააღმდეგო ემოციების ზღვამ მომიცვა, თითქოს სწორედ ჩემში ჰპოვა გამოვლინება ორივე ელინურმა საწყისმა, დიონისეულმა და აპოლონისეულმა. აპოლონისეული საწყისს სურდა ჰარმონიულად მეცხოვრა