... რომ არ უნდა გიყვარდეს (13 თავი)

ოთახის კარი შევაღე და დიმამდე, რომელიც დივანზე იჯდა სწრაფად მივირბინე, ნანას გამო მადლობა, რომ მეთქვა და ჩემი აზრები გამეზიარებინა, მაგრამ მაგიდას, რომ დავხედე სურვილი დამეკარგა. ჩემი დამალული სურათები წინ ელაგა და დასჩერებოდა. ვინანე, რომ

სასრულეთი (თავი 27)

ყურს ვუგდებდი მისი გულისცემის სიმფონიას, და ორივე ჩვენგანის რიტმები ერთ მთლიან პარტიტურას ქმნიდნენ. არასდროს მსმენია მანამდე გულისფეთქვათა ასეთი საოცარი კონსონანსი და მზად ვიყავი, სწორედ ამ სიმფონიას ჩაენაცვლებინა მოცარტიც, ბეთჰოვენიც, ვენის

უკანასკნელი კოცნა (14 თავი)

ნათიას ყელსაბამისკენ გახედვას ვეღარ ვბედავდი, ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს წარსულში დამაბრუნეს და ყველათრის თავიდან გადატანა მიწევდა

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 3)

კმაყოფილი იერით გოგოებისკენ მიტრიალდა და შუბი მიწაში დაარჭო. გრძნობდა გამარჯვებას, თუმცა გრძნობდა ტკივილს დანაკარგის გამო. მხოლოდ ახლა გაიგო ჩიტების ჭიკჭიკი და დაინახა უშველებელი ცა, რომელიც ასე ლამაზად გადმოსცქეროდათ ზევიდან. - აი ასე, გოგოებო. ასე

უკანასკნელი კოცნა (13 თავი)

მე და თიკა დიდხანს ვუყურებდით ერთმანეთს თვალებში, ამ დროის განმავლობაში რამდენიმე მანქანამ ჩაგვიქროლა სტვენით და სიგნალებით დიდი ალბათობით დედაჩვენები მოიკითხეს

მე შენ და ცხოვრება ( თავი 19)

ეს ძალიან დიდი ხნის წინ იყო.ჩემი არანორმალური არსებობის პირველ და მეორე სტადიებზე შევხვდი ქალს რომელიც თავისი მძვინვარე არსებობით ჩემს საცოდავ სხეულს,რაღაც გაურკვეველი ძალით ისეთ ზიანს აყენებდა,რომ მის ყველა ატომს შიშისგან წამით მოსვენებას არ

... რომ არ უნდა გიყვარდეს ( 12 თავი)

– შეთვის მხოლოდ ერთი და ყველაზე მნიშვნელოვანი სათქმელი დამრჩა– შენ, ჩემი მზე ხარ ამ ბნელ სამყაროში. შენ, ჩემი ჰაერი ხარ, რომლითაც ვსუნთქავ. ჩემი გული მხოლოდ შენს გამო ძგერს თაკო. შენ, ჩემი არსებობის, ჩემი ბედნიერების საწყისი ხარ. ამ ქვეყნად

Him and I (თავი11)

სასტუმროში მისვლისთანავე ანა სააბაზანოში შევარდა გამოიცვალა და დასაძინებლად მოემზადა-დივანზე იძინებ-უთხრა სანდროს ისე რომ არც კი შეუხედავს და ლოგინს საბანი გადახადა-ამხელა ლოგინზე ვერ დავეტევით?

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (11 თავი)

ნანა გავაფრთხილე, რომ ცოთახნით სახლში არ ვიქნებოდი. ჩემს მშობლებთან იმერეთში წავედი. რიკოთის გვირაბს, რომ გასცდები სულ სხვანაირად შენია იქაურობა. საქათველოში, ქართველისთვის ყველა კუთხე–კუნჭული ხომ მშობლიური და სანუკვარია, მაგრამ იქ, სადაც

უკქნასკნელი კოცნა (12 თავი)

ვუყურებდი სახე წაშლილ თორნიკეს და ვერაფრით ვხსნიდი მის ამ უცნაურ საქციელს, თაᲕში ათასი კითხვა მიტიალებდა მაᲒრამ ხმის ამოღებას ვერ ვბედავდი