ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 9

-ნუთუ სიცილი ცუდია? „ყოველთვის, როდესაც ადამიანი იცინის, ის რამდენიმე დღით იხანგრძლივებს სიცოცხლეს“-წარბაწეული მიყურებს. -„სიცილი ადამიანის გამოცდის საუკეთესო საშუალებაა“ შენივე ხელით ნუ მომიტან შენივე იარაღს. -ბოლო სვლა გავაკეთე- შამათი- ვთქვი და

სპორტის მასწავლებლები (თავი 9)

- მასწავლებელო..სახურავზეა, მგონი იქიდან გადმოხტომა უნდა..ს ცდილობს.. - ცრემლებს ვერ იკავებდა და სულ უფრო და უფრო მეტად უჭირდა სუნთქვა - რაა?! - მაშინვე შეჰკივლა ქეთევანმა - დავიღუპეთ!თვალები სიბრაზისგან აენთო

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 6)

-ნუ მთლად ასეც არ მიგულისხმია_ცოტა დაბნეულმა დახედა გოგოს. -აბა როგორს? მიდი აბა სითამამის საფეხურები გამაცანი_უკვე საკმაოზე ახლოს მიუახლოვდა ბიჭს.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 8

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს ყავით ხელში.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

გაყინული წუთი (თავი I)

ქმრის სურათი ჰქონდა ჩაბღაუჭებული და ოთახიდან ოთახში დადიოდა. ლევანი კი არსად ჩანდა .საძინებლის კართან გაჩერდა. "აქ მაინც დამხვდე რა იქნება " ამოიტირა და კარი შეაღო. გულით დაეჯახა რეალობას და კიდევ ერთხელ დაუმარხავად მოკვდა.ყველგან ლევანის სურნელი

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეთექვსმეტე)

-და ვაზაში უნდა ჩადო მერე? ჩემ სახლში ვიღაცა ბანალური ყ*ეს ნაჩუქარი ყვავილები? თან წყალში გაქ, არ დაგიჭკნეს ხო?!!გადააგდებ. -კაი რა გჭირს, ტიპს არც ვიცნობ. ლამაზი ყვავილებია. იღადავა, ვუთხარი ქმარი მყავს თქო.

კაენის მოდგმა (თავი მესამე)

თათია უხამსი სიტყვებით მომმართავდა, მე კი იმის ენერგიაც არ მქონდა რომ სიტყვა დამებრუნებინა... ისე შეიქმნა სიტვაცია რომ თითქოს მე ვიყავი მის წინაშე დამნაშავე, ოთახიდან სამზარეულოში შემოვარდა ჩემი მეუღლე, და ჩასისხლიანებული თვალებით მიყურებდა..

თავქარიანი (თავი3)

გული ტვინზეა დამოკიდებული,არ მიცე ტვინს უფლება ანრი შემოუშვას, არ მისცე უფლება მასზე იფიქროს,ასე გულს დაიცავ, იმ სენისგან რომელსაც სიყვარული ქვია ტვინია მთავარი

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 5)

-მადლობაა_ძლივს მოახერხა მიძახება ნათიამ და ძლივს მოიფიქრა კარის მიკეტვა. სწორი იყო, ხვალიდან ახალ ცხოვრებას იწყებდა. ღიმილით შეათვალიერა თმა სარკეში და ღიღინით წავიდა ოთახისკენ.

სპორტის მასწავლებლები (თავი 8)

- ჩემს მიმართ რას გრძნობ? - აზარტში შევიდა და უფრო მოხერხებულად მოკალათდა დივანზე, ხვდებოდა როგორ აგიჟებდა თავისი კითხვებით და ეს რაღაცნაირად სიამოვნებდა კიდეც.