უკქნასკნელი კოცნა (11 თავი)

ძალიან გავბარზებული ვიყავი თათიას სულელური საქციელის გამო მაგრამ თან მეცოდებოდა, ზუსტად ვიცოდი რა მდგომარეობაშიც იყო ახლა და რას განიცდიდა

სასრულეთი (თავი 25)

ვეღარ მოვითმინე და მის ტუჩებს ნაზად შევეხე თითებით და მერე ვაკოცე. თავადაც ამყვა. პირველად ვკოცნიდი კაცს ჩემივე ინიციატივით და ეს საოცარ სიამოვნებას მანიჭებდა. თითქოს სიზმარი, რომელიც ვიხილე, ღრუბლებში ერთმანეთში გადახლართული ჩვენი სხეულები ცხადში

საკანი (2 თავი)

- დემნა შენ ხომ არიცი როგორ მაკლიხარ, ვუთხარი გამტყდარი ხმით. ძამიკო ყველა ის ადამანი აგებს პასუხს ვინც შენ და ელენე ესე გაგაუბედურათ. გპირდები ! არ შევარჩენ არავის შენს სისხლს...ჩემი ძმიშვილის სისხლს...

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (9 თავი)

ძალაგამოცლილ, განაწყენებული, შეურაცხყოფილი და თითქმის განადგურებული დამტოვა... ყველაზე უადგილო, ყველაზე შეუფერებელი და საერთოდ წარმოუდგენელიც კი იყო იმ წუთას ჩემ თავთან გამოტყდომა, მაგრამ ვეღარ

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 1)

ეს რომ ადამიანს დასცემოდა, იქვე გააშეშებდა, მის შიგნით ათას ნათურის მოცულობით სიკაშკაშეს დააწყებინებდა და ბოლოს შუაზეც გაგლეჯდა, ხოლო მისი დამწვარი ნაფლეთები იმ მონასტრის კედელს მიეგლისებოდა, სადაც კრძალვით და შიშით მონუსხული რამდენიმე ადამიანი

სასრულეთი (თავი 24)

ამ ფიქრებში გართული მოვუყვებოდი დერეფანს, რომ გამომძიებლის სატელეფონო საუბარს შემთხვევით მოვკარი ყური. ის არაბია? დარწმუნებული ხარ? როგორია მდგომარეობა? მოვიდა გონზე? ინგოროყვას კლინიკაში ხომ? კარგი, 2 საათში გამოვუშვებ ეკიპაჟს....

საკანი (1თავი )

-აბა რახდება იტყვი? მოწყვეტით დავეშვი მის სარაძელში, ფანჯარასთან მდგომი გიო კი მკაცრ სახეს არ მაშორებდა - ძალიან არმინდა ამ საქმეს გაგაკარო .მაგრამ, იმათმა მაინც და მაინც ანიტა ჯაში გვინდა იყოს ამ საქმის გამომძიებელიო. მე მის ამ გამომეტყველებაზე

უცნობი გოგოს დღიურები (თავი 3)

როდესაც ლადო ექიმისგან გამოვედი სულ მის სიტყვებზე ვფიქრობდი. ნუთუ, მართლა დარჩა ჩემში სიძულვილის გარდა რაიმე სხვა გრძნობა? ნუთუ, მართლა მახსოვს რას ნიშნავს ბედნიერება? კი ვფიქრობდი ამ ყველაფერზე მაგრამ, პასუხები არ მქონდა!

ანგელოზი (თავი 2)

მისი სხეულიდან უდიდეს სითბოს ვგრძნობდი, ვუყურებდი და თითქოს გაშეშებული ვიყავი, არაფრის გაკეთება შემეძლო, მისი სახე, სხეული, ნაზი წვრილი თითები, არც ისე მარტივი დასაჯერებელი იყო, რომ მას ასე ახლოდან რეალურად ვეხებოდი...

მე შენ და ცხოვრება (თავი 18)

რა გეგონა?ყიფიანო რა გეგონა, რომ გამოიკეტე ამდენი წელი იქ.-ბავშვიო ტო!ბავშვი ყავს და მერე სად ყავს?რახდება?-გაოგნებული ესაუბრებოდა თავის თავს.