უკანასკნელი კოცნა (10 თავი)

თორნიკეზე ფიქრში დამათენდა, ვერ ვიჯერებდი რომ ის, კვლავ ჩემს გვერდით იყო... ჯანდაბა მეც არ ვიცი რა მემართᲔბა, რატომ ვკარგავ საკუთარ თავზე კონტროლს

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (8 თავი)

გაცოფებულმა ბალიშები დავუშინე. ამ უკანასკნელს ხშირად ვსვროდი ხოლმე, რადგან ხმაურს არ იწვევდა მე კი, ბრაზის ჩახშობაში მეხმარებოდა. მერე მოწყვეტით დავჯექი და დავფიქრდი, რაც მოხდა იმაზე. როგორც კი გონებაში ის წამი დავაბრუნე ის, სასიამოვნო განცდებიც

ბნელეთის აღზევება (თავი მეორე)

ორიონი მოხდენილი კაცი იყო, სწორი ქერა თმითა და ცისფერი თვალებით, მის თვალებში საუკუნო ცოდნა იგრძნობოდა, ისინი ისეთი ღრმა და სავსენი იყვნენ. ამჟამად მეფე თავის ოთახში ფანჯრის წინ სავარძელში იჯდა, უყურებდა სასახლის წინ გადაშლილ თვალუწვდენელ ტყეს.

უცნობი გოგოს დღიურები (თავი2)

მე რა ვქენი როცა მამიდის მონათხრობი დასრულდა? არაფერი მართლა არაფერი! გავშეშდი, დავმუნჯდი, გავთეთრდი, პირი გამიშრა კანკალი დავიწყე. თვალები ცრემლებით ამევსო და გონებაში მხოლოდ ერთი ფრაზა ტრიალებდა

ანგელოზი (თავი 1)

ვხუჭავ თვალებს და მის ნაზ წვრილ წელზე ხელს მაისურის შიგნიდან ვაცურებ, თანდათან ვუახლოვდები მის სახეს და მისი პატარა სწორი ცხვირიდან თბილ ჰაერს სახეზე მასუნთქავს, ტუჩებზე ტუჩებით მეხება, რა თბილი და სასიამოვნოა, თმაში ხელს ვუცურებ და მის ტუჩებს ნაზად

უცნობი გოგოს დღიურები (თავი 1)

-მესმის მაკა მაგრამ ლალი ჩემი და იყო აქამდე უნდა გეთქვათ მისთვის სიმართლე!მე ამ დროს გაშეშებული ღია კარში ვიდექი და ვერ ვაზროვნებდი, მეგონა ისევ მეძინა და რაღაც კოშმარში ვიყავი, ჩემი ტვინი ვერ აღიქვამდა გაგინილს

გახსოვდეს (1 თავი)

დილა უჩვეულოდ კარგად დაიწყო. მეც ზედმეტად კარგ ხასიათზე გავიღვიძე, ზედმეტად ბედნიერი და აფორიაქებული ვარ. ნეტავ რატომ ? უნივერსიტეტში პირველად რომ მივდივარ ? - არა, არა. დარწმუნებული ვარ საქმე რაღაც

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (7 თავი)

სხვა გამოსავალი არ დამიტოვა. ისე გააკეთა, რომ კოცნის უფლება ჩემგან მოიპოვა. გაპროტესტების უფლებაც წამართვა. გავბრაზდი მინდოდა სახეში გამერტყა, მეკბინა, დამეკაწრა, მაგრამ მერე უარესი მოხდებოდა. ლოყა მივუწიე და თვალები

უკანასკნელი კოცნა (9 თავი)

ერთ ადგილზე მიყინულივით ვიდექი და ვუყურებდი ნელ-ნელა როგორ მშორდებოდა თორნიკე, ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს დრო გაჩერდა... თითქოს

სასრულეთი (თავი 23) +18

ტვინი განგაშის სიგნალს სცემდა, მე კი წარმოდგენაც არ მინდოდა იმის, ვინ შეიძლება ყოფილიყო ადრესატი. არ მინდოდა, თორემ ლოგიკას თავისით მივყავდი დანიშნულების ადგილამდე. სასწრაფოდ დავგუგლე უცხო ქვეყნის კოდი