სპორტის მასწავლებლები (თავი 1)

სასწავლო წლის დაწყებას გილოცავთ- ასევე, ასევე _ ხელები ასწია ქეთევანმა _ ეს ლანაა, ჩვენი ახალი სპორტის მასწავლებელი _ ღიმილით მიუთითა გვერდით მდგარ გოგონაზე _ ლანა ეს კი თორნიკეა ჩვენი სპორტის

შურისძიებაში ნაპოვნი სიკეთე (თავი მესამე)

გაგამ გიორგი მის კაბინეტში შეიპატიჟა, დაბრძანდი, და მომიყევი აბა რამ შეგაწუხა საიდან მიცნობ ან რა გაინტერესებს, ალექსი პასუხობს.. მე ბატონო გაგა როგორც მოგახსენეთ ალექსანდრე ზვიადაძე გახლავართ ,თუ შეგიძლიათ მითხრათ სანამ ამ უბანში გადმოხვიდოდით

უარყოფილი (თავი 7)

სახლი ცარიელია, ეს სიცარიელე სულში მწვდება. ამოსუნთქვის საშუალებას არ მაძლევს. ეს სახლი ერთ დროს ჩემი იყო, წარსულის ბედნიერი მოგონებები მიტევს. ჩვენს დიდ მისაღებში შევდივარ და ნათლად ვხედავ სუფრასთან მჯდომ ოთხ ადამიანს. სიყვარულით სავსე ცოლ-ქმარსა

სხვისი ცოლი (17 თავი)

პოლიციის შენობა გვიან ღამით დატოვეს, ნათია შოკში იყო მომხდარის გამო, ლაშა კი ძალიან კმაყოფილი იყო იმით რაც ხდებოდა ლალიკოს და გეგასგან განსხვავებით

სასრულეთი (თავი 9) +18

- რა მელოდება?- ცრემლებს ძლივს ამოვაყოლე ორიოდ სიტყვა. - წარმოდგენაც არ მინდა, წინ რა გელის.იდელურ შემთხვევაში, გაროზგვა და ერთადერთი რაც შეიძლება, მათრახის დარტყმის რაოდენობა შეამცირონ. - უარეს შემთხვევაში? - თქმაც მიჭირს, ლეა. .....

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეთოთხმეტე)

-დარწმუნებული ვარ ყველას გადასარევად გახსოვთ წლების წინანდელი ამბავი, როდესაც ჩემმა ყოფილმა ცოლმა, საკუთარ დაბადების დღეზე, მთელი თბილის წინაშე თავი მომჭრა. -და ისიც გემახსოვრებათ მაგ დღეს მეც რო შევრცხვი, ალექსის საყვარლის ამბის გამო-ალექსანდრეს

ისევ გაბრწყინდება თვალები ( თავი პირველი )

იქვე მაგიდასთან მჯდომმა ბიჭმა კარგად აათვალიერა ნაცნობი სილუეტი და ნერწყვი გადაყლაპა, გოგოს ზედაც არ შეუხედავს ირგვლივ არავისთვის, პირდაპირ თავისი მაგიდისკენ გაემართა და მეგობრებს თბილად გადაეხვია, ღიმილის ძალა ისევ შერჩენოდა ცხოვრებისგან

შურისძიებაში ნაპოვნი სიკეთე (თავი მეორე)

საღამო იყო, სადღაც 7 საათი იქნებოდა ხალხი მოგროვდა შენობასთან, მე მთვრალი ვიყავი ვხმაურობდი გარედ, და ამიტომ მილიციელმა ნოდარიმ გამარიდა იქაურობას მემუქრებოდა დაგიჭერო, მე შევეხვეწე ამ ერთხელაც ეპატიებინა კაცურად.. მეტს აღარ ვიზავდი, და ამ დუქანთან

უარყოფილი (თავი 6)

დილამდე აივანზე ვრჩები, მხოლოდ ლუკასა და დამიანეზე მეფიქრება. არ ვიცი რა მემართება. პარადოქსული ის არის, რომ არავინ მინდა. მჭირდება მაგრამ არ მინდა. ვერ გამიგია რა ხდება ჩემს თავს. საშინლად მინდა, ვიგრძნო რომ ჯერ არ მოვმკვდარვარ... რომ ჯერ კიდევ

სხვისი ცოლი (16 თავი)

ლაშა გაბრაზებული ჩაჯდა მანქანაში და საჭეს ხელი დაარტყა, მოწოლილ ბრაზს და ბოღმას ვეღარ იოკებდა და ისევ გადმოვიდა, რამდენჯერმე წიხლი დაარტყა მანქანის კარს