უარყოფილი (თავი 4)

ასეთი დამცირებული, ასეთი უმწეო, ასეთი საწყალი არასდროს ვყოფილვარ. მაშინაც კი, როდესაც ზურამ ჩემზე ძალა იხმარა. მაშინაც კი მქონდა იმედი, იმედი იმისა, რომ მამაჩემი გადამარჩენდა.

მიტოვებული 11 თავი

ნაგავი ხარ იცოდი რო მე მიტოვებას ვერ გადავიტანდი და მაინც ყველას უარი ათქმევინე ჩემზეე. ნიკა ყვირილის აგრძელბდა. უეცრად პალატაში ექიმები და ექთნები შემოცვივდნენ, ნიკა გარეთ გაიყვანეს და შუძლებელი გახდა მისი ყვირილის გარჩევაა, პალატაში კიიი ბრძოლის

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეთერთმეტე)

-უბრალოდ მაინტერესებს, უკონტექსტოდ გეკითხები. რომ არა ეს 5 წელი.. დაუშვად შენ ამერიკაში არ წახვედი, მე ქრისტინე არ მოვიყვანე ცოლად, როგორ ფიქრობ მომავალი ექნებოდა ჩვენ ურთიერთობას?

სხვისი ცოლი (14 თავი)

ბიჭების წასვლის შემდეგ, გოგონებმა ძალიან მოიწყინეს, განსაკუთრებით ნათია განიცდოდა ლაშასთან დაშორებას, მისთვის ლაშა იყო ის ადამიანი ვინც ძალას მატებდა

უარყოფილი (თავი 3) +18

სიტყვას ვეღარ ვაწევ, ისე სწრაფად გადის ბანკიდან და გაკვირვებულს მტოვებს. ღრმად ვისუნთავ დაბინძურებულ ჰაერს და ვცდილობ წარსული არ გავიხსენო. რა ლამაზია ზოგჯერ წარსული, ტკივილის გარდა რაღაც ხომ იყო. ბედნიერების ზღვარს გადასული მოკლე დღე, ჩუმი და

ანუკი. გარგძელება (თავი მეათე)

-მიღალატა. ალბათ გაგიხარდა -რატო უნდა გამხარებოდა რო ცოლი გაგშორდა. -ღალატი ვიგულისხმე ანა. -ანას ნუ მეძახი. -შენ ხო ალექსანდრეს მეძახი. -

თავისუფლების კონტრაქტი (თავი III)

თავისუფლებას ყველა დროში სხვადასხვა ფასი და გემო ჰქონდა. ამას ჩემ წინ მდგარმა ღვინის სავსე ჭიქამ კი არა, უბრალოდ ჩემი ფანჯრის ხედმა მიმახვედრა. ღამეა. იმ შეგნებით, რომლითაც მე აღმზარდეს, წესით, ამ დროს გარეთ არავინ უნდა დადიოდეს. სამყარო ხომ არაა ის

მჟავე ცაცხვის- ჟუკოსა და მისი "მეზობელი" ლუნას ამბავი {თავი 2}

"მას შემდგომ, რაც სხვასთან წახვედი, ჩემო კარგო, ძვლები გაუჩერებლად თრთის. "

უარყოფილი (თავი 2)

შევიცვალე. აღარ ვარ ის ვინც ვიყავი. მგონია რომ საერთოდ არ ვარ, დავსრულდი. ყოველ დღეს ერთი ფერი აქვს. მარტო ვარ საკუთარ ფიქრებთან ერთად. იყო ისეთი დღეებიც, როდესაც ვნანობდი, რომ არ გავგიჟდი. ვიყო ასეთი ნორმალური სირცხვილია. ვიყო ასეთი გადარჩელი

სხვისი ცოლი (13 თავი)

დაძაბული იჯდა მანქანაში ლაშა, მოწოლილ ბრაზს, ბოღმას და მრისხანებას წინააღმდეგობას ვეღარ უწევდა და ხელები მომუშტა მთელი ძალით რომ როგორმე ჩაეხშო ეს ყველაფერი საკუთარ თავში, მაგრამ ვერ შეძლო... გაბრაზებულმა დაუყვირა თორნიკეს -თოკა გააჩერე-მან მაშინვე