შენსკენ სავალი გზები თავი 8

- რა მოხდა მოხდა ნინა? ასეთი გამომეტყველება რატომ გაქვს? თითქოს რაღაცამ დაგასევდიანა. ჰკითხა გზაში სანდრომ ნინას. - არა სევდიანი არ ვარ პირიქით შენით ვარ ბედნიერი.. მარტო შენ და ნატა მყავხართ ამ ქვეყნად..

ჩაკეტილი სივრცე 1 თავი

-თქვენი აზრით გიჟი ვარ?-ვკითხე ჩემს ფსიქოლოგს, არაფერი მიპასუხა, სათვალე შეისწორა და თავი დახარა

ჩვენ (თავი მეშვიდე)

- დედას შევე*ი - მანქანა დაქოქა და სიჩქარეს უმატა - ნუ ტირიხარ! ნუ გამაჭედინებ უარესად! - დუმილი დაარღვია ავალიანმა, მთელი ძარღვები დასჭიმვოდა და ეს ესაა გაუსკდებოდა - მაპატიე - გაჩუმდი თამთა გთხოვ რა - ხელი შუბლზე მიიდო და გზას გახედა..

შენსკენ სავალი გზები თავი 7

ხომ ხდება ცხოვრებაში მომენტები როცა უზომოდ ბედნიერი ხარ და გეშინია ხელიდან არ გამოგეცალოს ეს ბედნიერება.საპნის ბუშტივით არ გასკდეს და თან არ წაიღოს ყველანაირი გრძნობა , იმედი, ზუსტად იგივე გრძნობა ქონდა ნინას. ეშინოდა ბედნიერების ეშინოდა.

შენსკენ სავალი გზები თავი 6

- სანდრო სად მივდივართ ძალიან მაინტერესებს. - ნუ ხარ სულსწრაფი. ხელი ჩასჭიდა ნინას და მთელი გზა ასე გაიარეს. სანდრომ კინოთეატრის წინ გააჩერა მანქანა. - აქ რა გვინდა სანდრო. - რას ქვია რა გვინდა ფილმს უნდა ვუყუროთ ოღონდ მარტო ჩვენ

შენსკენ სავალი გზები თავი 5

ნინა დიდი ხანი უყურებდა ფოტოებს. ნუთუ ეს შეიძლებოდა სიმართლე ყოფილიყო? ნუთუ ასე ურცხვად ატყუებდა სანდრო? თავში ათასი ფიქრი უტრიალებდა. -ნინ დარწმუნებული ვარ ამას ახსნა ექნება. - ხო ალბათ

შენსკენ სავალი გზები თავი 4

რამდენიმე წამი ჩახუტებულები იყვნენ,ისე თითქოს მათ გარდა ამ სამყაროში არავინ არსებობდა.იყვნენ მხოლოდ ორნი ნინა და სანდრო , სანდრო და ნინა. -იციი როგორ მიხარია შანსი რომ მომეცი ,მოდი თავიდან დავუწყოთ

ჩვენ (თავი მეექვსე) +18

- გთხოვ გამიშვი - ამოვიჩურჩულე და თვალებში ჩავხედე - რა? - გამიშვი ირაკლი - ხელი ვკარი და ნომერი დავტოვე.

შენსკენ სავალი გზები თავი 3

უნივერსიტეტიდან გამოვდიოდი როცა თაზომ დამიძახაა.სხვა გზა არ მქონდა გავჩერდი.. არადა როგორ ვერ ვიტან ამ ბიჭს. ერთი თავზეხელაღებული ტიპია რომელსაც გონია რომ.ყველა ფეხქვეშ გაეგება.. ვიცოდი რაღაც საშინელებას მეტყოდა და მოიმოქმედებდა არც შემცდარვარ..

დრო! თავი 35

მაგას თუ სახლი ქვია - უკმაყოფილოდ ამოილაპარა და ბარბარემაც გაკვირვების ნიშნად გაადიდა თვალები, - სად წავიდეთ აბა? - აუ დემეე, ვიცი შენიაზრი ახლა მაგრამ, სახლში უნდა წამიყვანო, სახლში აუცილებლად უნდა მივიდე