ოცნება უფასოა (თავი 17)

როდესაც მიხვდა რომ მის ფართხალს აზრი არ ქონდა და უკვე ნემსი ვენაში იყო, თვალები გადაატრიალა და გაითიშა.

შენი სახელით!!! /24-29 თავი/

- ეს ჭრილობები... ეს ყველაფერი... არც კი ვიცი რა გითხრა, წარმოდგენაც კი არ მინდა რა გადაიტანეთ. - მშვენიერი გადაწყვეტილებაა! - გამოვცერი კბილებში, მის შეხებას ჭკუიდან გადავყავდი. - ახლა ჭრილობები უნდა გაგიწმინდო, კარგი? გეტკინება.

ვნებების ქარცეცხლში (6თავი)

საშხაპეში დიდი ხანი დავყავი მიუხედავად იმისა, რომ საკმაოდ ცხელოდა და ჩემი ორგანიზმიც ჯერ კიდევ ვნებების ქარცეცხლში იყო გახვეული, მაინც დიდ სიამოვნებას განვიცდიდი სხეულზე თბილი წყლის შეხებით.

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს (თავი 10)

სახლში რომ მივიდნენ შუადღე იყო უკვე. ელენეც და ნოაც ცოტათი დაიღალნენ. ელენეს ხელები ტკიოდა მოუხერხებლად რომ იქნევდა რათა ცურვა ესწავლა. - ნოა ხვალ ისევ მასწავლი ცურვას? - შენ თუ გინდა კი

ოცნება უფასოა (თავი 17)

დილით კაბინეტში მის სავარძელზე ეღვიძება, ნატკენ კისერს იზელს ისზმორება და როდესაც გუშინდელი დღე ახსენდება მაშინვე ნიტასთან მიდის. სანამ კიბეებს ჩავიდოდა დაინახა ნიტა რომელიც მდივანზე იჯდა და ერთ ადგილს მიშტერებული და გიჟივით აცეცებდა თვალებს.

შენი სახელით!!! /17-23 თავი/

- მართალი გითხრა, არ ველოდი რომ გამბედაობა გეყოფოდა, - გამიღიმა მელოტმა - ჩემს უფროსს რომ არ სჭირდებოდე ჩემთვის დაგიტოვებდი. - ჩამსისინა ყურში და მუხლზე ხელი დამადო. - ხელები მომაშორე! - შევუღრინე გაცოფებულმა და სახეში მთელი ძალით ჩავსცხე მუშტი.

უკანასკნელი ამბორი +18 (თავი 4)

"ვინაიდან ყველაზე დიდ დროს მასთან ვატარებდი დედაჩემმა ტაისიას ყველა დეტალი გამოჰკითხა ჩემს შესახებ... ტაისიამაც არაფერი დაუმალა. ყველა ის ქმედება პირნათლად უამბო, რაც კი გადამხდენია ოდესმე. ყველაზე მეტად ორპირობას ვერ ვიტან ადამიანში. ყველაფერი

გტკივა არაუშავს გაუძელი (1თავი)

გტკივა? უნდა გაუძლო. სულით დაეცი? უნდა წამოდგე, სხვა გზა არ გაქვს, ეს დაუწერელი კანონია. ცხოვრება ყველას თავის დაღს ასვამს. ჩვენი მთავარი მიზანი ბრძოლაა. ბრძოლა სულის ხსნისათვის. ყოველთვის, როცა დილით თვალებს გაახელ, სიმკაცრით უნდა შემოუძახო თავს

ვნებების ქარცეცხლში (5 თავი)

მთელი ღამე იოანესთან ჩახუტებულს მეძინა. ვგრძნობდი როგორ მეთამაშებოდა თმაზე სანამ ჩამეძინებოდა. უჩვეულოდ მშვიდი ღამე იყო, იოანეს არომატით გაჟღენთილს აღარც კოშმარები დამსიზმრებია და ყველანაირი უსიამოვნო შეგრძნებაც სადღაც გაქრა.

უკანასკნელი ამბორი +18 (თავი 4)

"- ისევ მინდიხარ, თე...- მძიმედ და ხშირი სუნთქვით აღმოთქვა მან. თეთრ სხეულს კი კვლავ ამბორი დაუწყო."