მიტოვებული 3 თავი

-ისე რა საინტერესოა რატომ დაბრუნდა ან რატომ გაქრაა სასწავლებლადო კი იძახდებ მაგრამ მერე იძახდენ ოჯახმა გაგდოოვო ვერაფერს ვიგებ რა -არ ვიცი თემო,აზრზე არ ვარ, მაგრამ ყველაფერი უნდა გაირკვეს, დემეტრეს ისევ უყვარს მაგრამ თვად ხომ ხედ-ლექსო როგორ

პაზლების ქურდი II

ეგრევე მოვტრიალდი და კიბეებზე დავეშვი. მთელი ტანი მიკანკალებდა. სადარბაზოდან აქოშინებული გამოვვარდი და გაუცნობიერებლად გავუყევი ქუჩას. გონებაში საკუთარ თავს ვწყევლიდი მისი მანქანა როგორ ვერ შევამჩნიე-თქო. უკან აღარ მიმიხედავს, გზა გადავკვეთე და

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს (თავი 8)

და უცნაური ღიმილის მერე იყო ჩვეულებრივი სიტყვები. ჩვეულებრივი სხვისთვის, მაგრამ არა ნოასთვის. ნოასთვის ელენეზე ნათქვამი ყოველი სიტყვა ან ელენს მიერ ნათქვამი თუნდაც ერთი ასოც მნიშვნელოვანი და ძვირფასი იყო.

ცოდვილი {თავი1}

ქალის სხეულს მთელი ძალით ჩაფრენილი, მაქსიმალურად ცდილობდა უარყოფითი ენერგიისგან დაცლას. არაფრად აგდებდა ქალის განწირულ კივილს, შიგადაშიგ სიამუვნებისგან, ტუჩებს რომ იჭამდა. კულმინაციას ერთად მიაღწიეს და დაცვარული სხეული მალევე მოაშორა ქალს.

თეოდოსია (თავი 3)

"- როგორც ვხვდები გულგატეხილი ხარ. გტკივა იარები? - სულის იარები... ეს ერთადერთია რაც რეალურად გამაჩნია. ერთადერთია, რომელიც თავს ჯერ კიდევ ცოცხლად მაგრძნობინებს. - ალბათ, როგორი საშინელი შეგრძენაა არა? - არც ისე. თავიდან გტკივა, მაგრამ მას

ფერები. თავი 3

წამოვდექი, ჩემს შარვლის ტოტს შევხედე, რომელსაც ძაღლის ნერწყვი ეცხო და შეწუხებულმა ამოვიოხრე. გასვლის წინ გადავწყვიტე ჩემი პორტრეტისთვის თვალი შემევლო. როგორც კი მივუახლოვდი ტანში ჟრუანტელმა დამიარა... მთელი ჩემი ყურადღება მიიპყრო არსებამ, რომელიც

მიტოვებული 2 თავი

-ლიზა იძახი არაფერი არ მომხდარაო და შხედე შენს თავს ამდენიხანი გზაშივართ და ხმა არ ამოგიაღია, ამასაც რომ თავი დავანებოთ და არაფრად ჩავათალოთ სახეზე ფერი არ გადევს. 8 წელიაა ეს ქუჩები არ გინახავს, 8 წელია რაც მშობიური ცის ქვეშ არ ყოფილხარ და შენ ასე

პაზლების ქურდი I

"არ აქვს მნიშვნელობა ჭადრაკის დასასრულს რომელი მხარე რჩება გამარჯვებული, ლიდერებს პაიკები ეწირებიან, ასეთია თამაშის პრინციპი... თუნდაც პაიკი მეფეს სჯობდეს, მისი ბოლო მაინც ერთია - სიკვდილი!"

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 9)

და რას აკეთბდა ამ დროს დამიანე? ის ყველაზე საშიში ადამიანი გხდა, რაც კი მასში სალომე იწვევდა დანდობის და გულისხმიერების გაღვიძებას, ის ყველაფერი სალოსთან ერთად წაიშალა მისი ცხოვრებიდან,

თეოდოსია (თავი 2)

"თეოდოსია ყოველთვის ფიქრობდა, რომ თუ ტრადიცია სხვის გრძნობას შეურაცხყოფდა, მაშინ ტრადიცია ყოფილა ამ ყოველივეში დამნაშავე და არა სიყვარული."